Τα « λερωμένα τα άπλυτα»

Γράφει: ο Αποστόλης Κομπλίτσης

    

Πάει καιρός τώρα- περίπου εφτά με  οκτώ χρόνια- από τότε που κάποιοι από εμάς τους Μπαμπινιώτες είχαμε ασχοληθεί ( οφείλω να ομολογήσω πως εγώ πρώτος) με τις ασχήμιες  που έγινε στο ιστορικό πλακόστρωτο που υπήρχε στον προαύλιο χώρο του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου στο χωρίο μας. Εγώ ο ίδιος τότε είχα καταγράψει και καταγγείλει μέσα από την εφημερίδα μας «εν Μπαμπίνη»  όλα τα λερωμένα και άπλυτα μάρμαρα. Εγώ τα έλεγα, βέβαια κανείς δεν άκουγε. Δυστυχώς η ασχήμια και η βεβήλωση εξακολουθούν να βρίσκονται ακόμα εκεί!!! Εκτός από τον περίβολο χώρο του Ναού, κατά καιρούς γίνονταν και κάποιες συζητήσεις για τον εσωτερικό του χώρο και για κάποιες εικόνες και αντικείμενα, που ξαφνικά στη θέση τους έμπαιναν προς αντικατάσταση καινούργια. Όλες αυτές οι εικόνες βρέθηκαν στοιβαγμένες και σκονισμένες σε χαρτόκουτα και αλλού κατά την ανακαίνιση του γυναικωνίτη από την εκκλησιαστική επιτροπή πριν δύο χρόνια χωριού. Εγώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να σας πω, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω κανέναν αλλά και χωρίς να δίνω «άφεση αμαρτιών» ,αν υπήρξαν , ότι ο Ι. Ναός του Αγίου Νικολάου είναι μέρος της ιστορίας του χωριού μας. Εκτός από χώρος θρησκευτικής λατρείας για τους χριστιανούς είναι και μέρος του πολιτισμού μας και οφείλουμε όλοι να προστατεύουμε και να υπερασπιζόμαστε την ιστορία μας. Δεν μπορεί ο κάθε ¨πικραμένος¨ ανεξέλεγκτα να πηγαίνει και να αλλοιώνει τη δομή και την υπόσταση μνημείων που ανήκουν σε όλους μας. Όπως και τότε με τα λερωμένα τα άπλυτα μάρμαρα τώρα ασχολήθηκα και με τις παλιές εικόνες για να δω που βρίσκονται. Διαπίστωσα και κατέγραψα γραπτώς αλλά και με φωτογραφικό υλικό όλες τις παλιές εικόνες, αυτές τουλάχιστον που εγώ θυμάμαι εδώ και 60 χρόνια. Όλο αυτό το υλικό κατά την ανακαίνιση, όπως προείπα βρέθηκε από τον Αλέκο Τσακαλογιάννη  και τον Θεόδωρο Ζαρκαδούλα ( ο πρόεδρος), οι οποίοι όπως διαπίστωσα τις προστάτεψαν με τον καλύτερο τρόπο. Τις καθάρισαν και τις τοποθέτησαν επιμελώς στον τοίχο του γυναικωνίτη. Για τη συγκεκριμένη πράξη τους αξίζουν συγχαρητήρια και ένα μεγάλο ευχαριστώ. Όμως δεν φτάνει μόνο η καλή διάθεση κάποιων ανθρώπων για την προστασία κειμηλίων και δημόσιας περιουσίας χώρους. Χρειάζεται η ενασχόληση όλων μας. Όχι λόγια στα καφενεία. Πρώτος εγώ θέλω να κάνω κάποιες προτάσεις στους υπεύθυνους. Θα πρέπει να γίνει μια καταγραφή από επιτροπή του χωρίου μας και της μητρόπολης. Να σταματήσει η αισθητική αλλοίωση του εσωτερικού χώρου του Ναού. Οι παλιές εικόνες να μπουν στους χώρους που ήταν τοποθετημένες εξ αρχής. Ο Ναός του Αγίου Νικολάου χρονολογείται από την δεκαετία του 1860 και κάποιες από τις εικόνες είναι από τότε. Τελειώνοντας και χωρίς να θέλω να στεναχωρήσω τον φίλο μου, που πάει και κάνει μακριούς σταυρούς και κρεμάει εικόνες από τα πανηγύρια στους τοίχους, θέλω να του πω να μη σταυροκοπιέται άδικα για τη σωτηρία της «ψυχής σου», όπως θέλει να νομίζει. Αυτό , που μένει είναι η σωστή και ανθρώπινη συμπεριφορά στην καθημερινότητα και μέσα στην κοινωνία.

Share on Google Plus