ΓΙΑΤΙ ΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΗ ΛΕΝΕ ΦΤΩΧΕΙΑ

ΠΑΡΑΜΥΘΙ-ΕΜΜΕΤΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ

Γ.Χ.ΚΑΤΕΡΙΝΙΠΟΥΛΟΣ 1916-2000
στη μνήμη του Γιάννη Χ. Κατερινόπουλουεκ Μπαμπίνης Ξηρομέρου, το αφηγήθηκε στον εγγονό του Γιάννη και το κετέγραψε τη δεκαετία του '90 ο γιος του Δημήτρης.

Μία φορά κι έναν καιρό στην κάτω Ποταμούλα σε μία άκρη του χωριού ζούσε μία γριούλα.
Τη μαυροφόρα τη γριά τη λέγαν κυρά-Φτώχεια και στη ζωή τη χτύπησαν πολλά ανεμοβρόχια.
Είχε αρρωστήσει ο άνδρας της, πριν χρόνια είχε πεθάνει κι ήταν στον κόσμο μοναχή, ούτε παιδιά είχε κάνει.
Μάζευε στάχυα απ’ τους αγρούς για του ψωμιού τ’ αλεύρι κι άγρια χόρτα έβραζε την πείνα να παλεύει.
Μόνη περιουσία της το χαμηλό σπιτάκι που στην αυλή του κάποτε φύτρωσε ένα δεντράκι.
Κι έγινε μια κορομηλιά στα φρούτα φορτωμένη μα αυτό το δέντρο σε μπελά έβαλε την καημένη.
Ποτέ κορόμηλα ώριμα δεν είχε δοκιμάσει τα πιτσιρίκια του χωριού τα είχανε προφτάσει.
Σαν τα σπουργίτια κρέμονταν επάνω στα κλαδιά της και έκοβαν τα πράσινα, ξινά κορόμηλά της.
Εκείνα την κορόιδευαν, αυτή τα κυνηγούσε σκουντούφλαγε και έπεφτε, τη μοίρα βλαστ…
διαβαστε περισσοτερα
check page rank
.....................................................................................................................