Διοργανώθηκε την ημέρα εκείνη ημερήσια εκδρομή από το χωριό μας στο Ναύπλιο(διοργανωτές Σπύρος Κ.Μπενέκος-Δημήτρης Πορτούλης) ήταν η πρώτη Κυριακή της αποκριάς, κατά την επιστροφή μας από το Ναύπλιο κάναμε μια στάση στην Πάτρα, τις μέρες αυτές γίνεται το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του «μασκαρέματος», όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν και το κέφι έφτανε στο κατακόρυφο ,καθώς την επομένη Κυριακή η Πάτρα περίμενε το μεγάλο Πατρινό καρναβάλι.

ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ ΚΑΙ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑ  ΣΤΟ ΞΗΡΟΜΕΡΟ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΥΓΟ!
«Τα αυγά: Όσα είναι φρέσκα, ήγουν νωπά, την ημέραν όπου τα εγέννησαν οι όρνιθες, είναι πολλά ωφέλιμα, ότι θρέφουσιν, αυξάνουσι τα σπέρμα, της  σαρκός το σκάνδαλον, καθαρίζουσι την φωνήν και σταματούσι το πτύσμα του αίματος (αιμόπτυση). Ας τα τρώγει πας άνθρωπος».  (Σημειωματάριο Άγνωστου Πηλιορείτη, επιμ. Γ. Σφήκα, έκδοση Οργάνωση Μέσων Ερμηνείας Περιβάλλοντος ΕΠΕ, Αθήνα 1991)

Γράφει η Δρ. Μαρία Ν. Αγγέλη
Το αυγό είναι ένα σημαντικό στοιχείο της διατροφής των Ελλήνων. Είναι ένα οικονομικό προϊόν με μεγάλη θρεπτική αξία.      Στην παραδοσιακή αγροτική κοινωνία η κατανάλωση αγαθών περιοριζόταν κυρίως στην αυτάρκεια και στην ανταλλαγή προϊόντων. Κάθε σπίτι στο χωριό «είχε και τις κοτούλες του». Στην άκρη της αυλής, στον κήπο ή στον αχυρώνα υπήρχε το κοτέτσι. Οι κότες εξασφάλιζαν τα απαραίτητα αυγά  για όλη την οικογένεια: Ένα αυγό για προσφάγι, ένα αυγό για τον άρρωστο, ένα φρέσκο αυγό για το παιδάκι, ένα αυγό…