Το παραδοσιακό ξινόγαλο.
Από:Τα όμορφα χωριά της ΕλλάδαςΚάθε
χρόνο μόλις τέλειωναν οι τσοπάνηδες το
πήξιμο του τυριού και πριν στερέψουν
τα ζώα από το γάλα, γιατί είχαν το πιο
παχύ γάλα σε λιπαρά, μάζευαν το γάλα δύο
με τρεις μέρες νωρίτερα και το άφηναν
να ξινίσει. Μετά το έβαζαν σε ένα ειδικό
ξύλινο δοχείο, στενό, σαν πολύ στενό
βαρέλι, τινάτσα το έλεγαν, το οποίο το
έβαζαν πρώτα στο νερό να σφίξουν τα ξύλα
για να μην τρέξει το γάλα έξω και με το
ειδικό κοντάρι που είχε στο κάτω μέρος,
ένα στρογγυλό ξύλο με τρύπες, άρχιζαν
να τινάζουν δυνατά και ρυθμικά το γάλα
για πολύ ώρα. Αυτό γινόταν πρωί, πριν
πιάσουν οι ζέστες. Στην επιφάνεια
μαζευόταν το βούτυρο, έριχναν κρύο νερό
για να παγώσει και να το μαζέψουν πιο
εύκολα.
Το
γάλα που έμενε ήταν το ξινόγαλο. Θεϊκό!
Υπέροχο!
Σημείωση:Βλέποντας
τις εικόνες αυτές από τη καταπληκτική
σελίδα ''Ταόμορφα χωριά της Ελλάδας ''
μου ξύπνησαν μνήμες από το χωριό μας
όταν η Θειά Παρθένα(Παρθενία Zαρκαδούλα)
....Λευτέρη Ζαρκαδούλα έφτιαχνε…
διαβαστε περισσοτερα