Άρης Μπιτσώρης: Eνα ποίημα αυτοσαρκαστικό
ΖΟΧΑΔΕΣ
ΙΙ
Πρόσεχα τα οπίσθια όπως τους οφθαλμούς μου τοίχο με τοίχο βάδιζα και άγρυπνος ο νους μου.
Από μικρός δεν έσκυβα να πιάσω το σαπούνι στο στρώμα πάντα ανάσκελα ποτέ με το πηγούνι.
Μα οι αιμορροΐδες μου φύτρωσαν σαν τα σκόρδα στο ύφασμα του δέρματος μόνιμη γίναν φόδρα.
Περισσότερα: εδώ
διαβαστε περισσοτερα
Πρόσεχα τα οπίσθια όπως τους οφθαλμούς μου τοίχο με τοίχο βάδιζα και άγρυπνος ο νους μου.
Από μικρός δεν έσκυβα να πιάσω το σαπούνι στο στρώμα πάντα ανάσκελα ποτέ με το πηγούνι.
Μα οι αιμορροΐδες μου φύτρωσαν σαν τα σκόρδα στο ύφασμα του δέρματος μόνιμη γίναν φόδρα.
Περισσότερα: εδώ