"ΟΤΑΝ ΛΕΓΑΜΕ ΤΟ ΝΕΡΟ . . . . ΝΕΡΑΚΙ.!"
Γράφει :Ο Αλέξανδρος Χ.Παλιούρας
Είναι γνωστό ότι το χωριό μας έπασχε από έλλειψη νερού όχι μόνο άρδευσης άλλα κυρίως ύδρευσης. Το πρώτο δίκτυο ύδρευσης κατασκευάσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 50.Μέχρι τότε οι βασικές ανάγκες καλύπτονταν με τη μεταφορά νερού από τα κατά τόπους πηγάδια με τα γνωστά μεταφορικά μέσα(άλογα,γαϊδούρια η μουλάρια),(υπήρχαν και ένα-δυό κάρα) .Η ανάγκη αυτή ανέπτυξε την ευρηματικότητα των συγχωριανών μας και τους οδήγησε στην δημιουργία δεξαμενών για συγκέντρωση του βρόχινου νερού,ώστε να καλύψουν τις βιολογικές τους ανάγκες σε πόσιμο νερό. Τέτοιες δεξαμενές -στέρνες δημιούργησαν όχι μόνο έξω από τα σπίτια τους άλλα σε κάποιες περιπτώσεις και μέσα σε αυτά. Μια τέτοια στέρνα,όπως αποκαλούταν,σε αντιδιαστολή με την δεξαμενή όπου συγκεντρωνόταν νερό για κάθε χρήση, είναι και αυτή που σώζεται μέχρι σήμερα στο παλιό καφενείο του αείμνηστου μπάρμπα-Νίκου Θανασούλα στην πάνω πλατεία του χωρίου μας. Η στέρνα αυτή,όπως μας διηγείται ο γιος του Γεώργιος Ν. Θανασούλας…
διαβαστε περισσοτερα
Είναι γνωστό ότι το χωριό μας έπασχε από έλλειψη νερού όχι μόνο άρδευσης άλλα κυρίως ύδρευσης. Το πρώτο δίκτυο ύδρευσης κατασκευάσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 50.Μέχρι τότε οι βασικές ανάγκες καλύπτονταν με τη μεταφορά νερού από τα κατά τόπους πηγάδια με τα γνωστά μεταφορικά μέσα(άλογα,γαϊδούρια η μουλάρια),(υπήρχαν και ένα-δυό κάρα) .Η ανάγκη αυτή ανέπτυξε την ευρηματικότητα των συγχωριανών μας και τους οδήγησε στην δημιουργία δεξαμενών για συγκέντρωση του βρόχινου νερού,ώστε να καλύψουν τις βιολογικές τους ανάγκες σε πόσιμο νερό. Τέτοιες δεξαμενές -στέρνες δημιούργησαν όχι μόνο έξω από τα σπίτια τους άλλα σε κάποιες περιπτώσεις και μέσα σε αυτά. Μια τέτοια στέρνα,όπως αποκαλούταν,σε αντιδιαστολή με την δεξαμενή όπου συγκεντρωνόταν νερό για κάθε χρήση, είναι και αυτή που σώζεται μέχρι σήμερα στο παλιό καφενείο του αείμνηστου μπάρμπα-Νίκου Θανασούλα στην πάνω πλατεία του χωρίου μας. Η στέρνα αυτή,όπως μας διηγείται ο γιος του Γεώργιος Ν. Θανασούλας…