Η ιστορία του Ελληνικού καφέ
Η ιστορία του Ελληνικού καφ
« Ω βαρύ γλυκέ καφέ μουκαιαν είμαι με παρέακαι σαν έχω μοναξιάκάθε μια σου ρουφηξιάείναι μια ψηλή ιδέα » έγραψε ο Γεώργιος Σουρής, μετατρέποντας σε ποίηση μία από τις πιο γνώριμες και διαχρονικές εικόνες της καθημερινότητάς μας και στην Ελλάδα, εκείνη του καφενείου (και της καφετέριας που το διαδέχθηκε) όπου οι θαμώνες, με συντροφιά ή και ολομόναχοι, απολαμβάνουν το αγαπημένο τους χαρμάνι. Καθημερινή συνήθεια όχι μόνο (όλων σχεδόν) των Ελλήνων αλλά δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, ο καφές μας ξυπνάει και μας συντροφεύει στα μικρά διαλείμματα της ημέρας ή την ώρα της δουλειάς, έχοντας συνδέσει τη γεύση του με όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες: από τις πιο χαρούμενες (το αντάμωμα φίλων, το κλείσιμο ενός ωραίου γεύματος ή δείπνου κ.λπ.) ως τις πιο θλιβερές (κηδείες και μνημόσυνα), οπότε ως «καφές της παρηγοριάς» έρχεται με τα αρωματικά χαρμάνια του και με τη διακριτική πίκρα του να σκεπάσει για λίγο την αφόρητη πίκρα της απώλειας.
« Τα όσα η μοίρα μου…
διαβαστε περισσοτερα
« Ω βαρύ γλυκέ καφέ μουκαιαν είμαι με παρέακαι σαν έχω μοναξιάκάθε μια σου ρουφηξιάείναι μια ψηλή ιδέα » έγραψε ο Γεώργιος Σουρής, μετατρέποντας σε ποίηση μία από τις πιο γνώριμες και διαχρονικές εικόνες της καθημερινότητάς μας και στην Ελλάδα, εκείνη του καφενείου (και της καφετέριας που το διαδέχθηκε) όπου οι θαμώνες, με συντροφιά ή και ολομόναχοι, απολαμβάνουν το αγαπημένο τους χαρμάνι. Καθημερινή συνήθεια όχι μόνο (όλων σχεδόν) των Ελλήνων αλλά δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, ο καφές μας ξυπνάει και μας συντροφεύει στα μικρά διαλείμματα της ημέρας ή την ώρα της δουλειάς, έχοντας συνδέσει τη γεύση του με όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες: από τις πιο χαρούμενες (το αντάμωμα φίλων, το κλείσιμο ενός ωραίου γεύματος ή δείπνου κ.λπ.) ως τις πιο θλιβερές (κηδείες και μνημόσυνα), οπότε ως «καφές της παρηγοριάς» έρχεται με τα αρωματικά χαρμάνια του και με τη διακριτική πίκρα του να σκεπάσει για λίγο την αφόρητη πίκρα της απώλειας.
« Τα όσα η μοίρα μου…