Η συλλογή διηγημάτων του Στέλιου Φούντα, πρώτη συγγραφική του απόπειρα, σφύζει από ζωή και δονείται στον παλμό του αίματος, εξ ου και "Διηγήματα".
Έντονα τα προσωπικά βιώματα του συγγραφέα, ριζωμένα βαθιά στην ξηρομερίτικη γη και τη βιοπάλη των ταπεινών αλλά γεμάτων αξιοπρέπεια ανθρώπων της, έντονη κι η νοσταλγία για την χαμένη αθωότητα των παιδικών χρόνων.
Κι από κοντά, τα όνειρα και οι αγώνες για μια καλύτερη ζωή στη μικρή πόλη, για ένα φτερούγισμα στο αύριο όταν στην πορεία του συναντά τη μεγαλούπολη.
Δεν λείπουν όμως οι συμβολισμοί, οι στοχασμοί, οι αναζητήσεις _πνευματικές, πολιτικές, προσωπικές, ούτε το πηγαίο χιούμορ.
Η γλώσσα είναι ζωντανή και οι εικόνες τόσο γλαφυρές που μυρίζεις τις ξυλόσομπες, τα καπνά, τα σφαγμένα ζώα, γεύεσαι τις μπύρες και τον οβελία, νιώθεις να σε περονιάζει η υγρασία του πελάγου, της λίμνης Αμβρακίας, και σε συντροφεύουν οι εφηβικές παρέες, τα βιβλιοπωλεία και τα μπαράκια.
Ο νατουραλισμός όμως ποτέ δεν ξεπέφτει στο φολκλόρ και δεν αποκλείει…
διαβαστε περισσοτερα