ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ ΤΑ ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ ΑΡ, ΦΥΛΛΟΥ 247 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2024

Τεράστια επιτυχία σημείωσε η χοροεσπερίδα του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου “Τα Κόροντα” που πραγματοποιήθηκε στις 18/2/2024 στο κέντρο “Μπαϊρακτάρης” στην Αθήνα.
Η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη από τους Χρυσοβιτσάνους και τους φίλους του Συλλόγου.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με την κοπή της Πρωτοχρονιάτικη πίτας, που έκοψε ο Πρόεδρος του Συλλόγου Θεόδωρος Γεωργούλας, ο οποίος στην συνέχεια μίλησε κι έκανε έναν σύντομο απολογισμό της δράσης του Συλλόγου και κάλεσε τα μέλη να δείχνουν την ίδια ανταπόκριση στα καλέσματα του Συλλόγου.
Σύντομο χαιρετισμό έκανε και ο παριστάμενος βουλευτής της Ν.Δ. κ. Μάριος Σαλμάς.
Κατά την διάρκεια της εκδήλωση βραβεύτηκαν με τιμητικές πλακέτες δύο εκλεκτά μέλη του Συλλόγου ο Κώστας Γ. Σάββας και ο Χαρίλαος Χρ. Ταπραντζής για την προσφορά τους στο Σύλλογο.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι εξής: ο βουλευτής της Ν.Δ. Μάριος Σαλμάς, ο πρώην υπουργός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Πάνος Κουρουμπλής, ο Γιάννης Μουρτζιάπης πολιτευτής με το ΠΑΣΟΚ στην Αιτωλοακαρνανία, ο αντιδήμαρχος Ξηρομέρου Γιάννης Χρ. Χρόνης, ο δημοτικός σύμβουλος Δήμου Ξηρομέρου Γιάννης Ανδρέα Ζορμπάς, ο πρόεδρος της ΤΚ Χρυσοβίτσας Ταξιάρχης Γαντζούδης, ο πρόεδρος της ΟΠΣΥΞ Τάκης Στεργίου, ο αντ/δρος της ΟΠΣΥΞ Βασίλης Μπουρνάζος, ο πρόεδρος του Συλλόγου Προδρομιτών Γιάννης Παπούλιας και τα μέλη Φώτης Νικολές και Ντίνα Καρανίκα, ο πρόεδρος του Συλλόγου Βελανιδιάς Μάκης Στρατούλης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αριαδιτών Βάλτου Νώντας Κάππας, ο πρόεδρος των Απανταχού Ξηρομεριτών Μάκης Ανδρ. Ζορμπάς, ο πρόεδρος του Συλλόγου Λεπενιωτών Βάλτου Σωτήρης Κοντονάσιος και τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Μαχαιριωτών Πηνελόπη Γκούμα και Αθηνά Μπούρχα.

Χαιρετισμός του
προέδρου Θεόδωρου Γεωργούλα
Αγαπητοί φίλοι και φίλες,
Αγαπητοί συγχωριανοί και συγχωριανές,
Σας καλωσορίζω στην ετήσια χοροεσπερίδα του Συλλόγου μας, που διοργανώνουμε γι’ άλλη μια φορά στα πλαίσια της στενότερης επαφής μεταξύ των συγχωριανών και φίλων.
Σας ευχαριστούμε που μας τιμάτε σήμερα με την παρουσία σας, παρά τις δυσκολίες της εποχής.
Η παρουσία συγχωριανών και φίλων σήμερα μας γεμίζει αισιοδοξία και μας δίνει κίνητρο να συνεχίσουμε τις δραστηριότητές μας για ν’ αναδείξουμε και να προβάλουμε το χωριό μας.
Στην αρχή πρέπει να σας ενημερώσουμε για τις δραστηριότητες και εκδηλώσεις που διοργανώσαμε κι αυτές που προγραμματίζουμε.

Ο Σύλλογός μας έστειλε υπόμνημα στις αρμόδιες αρχές με τα προβλήματα και τις προτάσεις για την ανάπτυξη του χωριού μας.
Συμμετείχε στη Χριστουγεννιάτικη Σχολική Γιορτή στο Δημοτικό Σχολείο Χρυσοβίτσας Ξηρομέρου κι έδωσε γλυκά στους μαθητές και τους γονείς και το νέο βιβλίο με τα Πρακτικά του Συνεδρίου στο Σύλλογο Διδασκόντων.
Άνοιξε στο Facebook ιστοσελίδα στη διεύθυνση TAKORONTA Xrysovitsa για να μαθαίνουν οι επισκέπτες την ιστορία και τα νέα του Συλλόγου.
Επίσης διατηρεί την ιστοσελίδα στη διεύθυνση xrysobitsawordpress.com όπου δημοσιεύεται η εφημερίδα μας και άλλα χρήσιμα στοιχεία του Συλλόγου.
Δημοσίευσε τα Πρακτικά του Ιστορικού Συνεδρίου της Χρυσοβίτσας που έγινε στις 6 & 7/8/2023.
Εξέδωσε το βιβλίο για τα Κόροντα με δαπάνη του συγχωριανού μας ανώτατου δικαστικού Αλέξανδρου Σάββα.
Επίσης, εκτός από τη σημερινή μας εκδήλωση, ο Σύλλογός μας προγραμματίζει και τα εξής:
• Θα συνεχίσει την έκδοση της εφημερίδας «ΧΡΥΣΟ-ΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ» που έφτασε τα 43 χρόνια και τα 246 φύλλα.
• Θα διοργανώσει ημερήσια εκδρομή.
• Θα επανεκδώσει τον τηλεφωνικό κατάλογο.
• Θα διοργανώσει τον Αύγουστο πολιτιστικές εκδηλώσεις στο χωριό.
• Τέλος θα συνεχίσει ν’ αγωνίζεται για τη λύση των μεγάλων προβλημάτων του χωριού μας, όπως ο δρόμος Χρυσοβίτσα – Βαλόστρατο, το πόσιμο νερό, η επαναλειτουργία του ΤΟΕΒ κ.ά.
Παρακαλούμε να μην ξεχνάτε τη συνδρομή σας στην εφημερίδα για να συνεχιστεί η έκδοση και για να σας στέλνεται ταχυδρομικά.
Επίσης να μας ενημερώνετε για τις αλλαγές διευθύνσεων και τηλεφώνων και για τα κοινωνικά γεγονότα.
Η εκδήλωσή μας, εκτός από τα καθιερωμένα, σήμερα περιλαμβάνει και την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του Συλλόγου, που παλιότερα γινόταν χωριστά και η οποία είναι και φέτος προσφορά του συγχωριανού μας Κώστα Κύρου.
Ακόμη περιλαμβάνει τη βράβευση δύο εκλεκτών μελών του Συλλόγου μας: του Κώστα Γ. Σάββα, και του Χαρίλαου Χρ. Ταπραντζή για την προσφορά τους στο Σύλλογο.
Αγαπητοί συγχωριανοί και φίλοι,
Το Διοικητικό Συμβούλιο σας καλεί όλους κοντά του, να συμμετάσχετε στον αγώνα που κάνει. Εκτιμά ότι η συνεχής λειτουργία του Συλλόγου μας για 47 χρόνια είναι σπουδαίο επίτευγμα και μεγάλη παρακαταθήκη.
Το Δ.Σ. πέρα από τις προσπάθειές του χρειάζεται και τη δική σας στήριξη, τη βοήθειά σας και τις απόψεις σας για ν’ αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα του Συλλόγου και του χωριού μας.
Παρακαλώ να ενισχύσετε τη λαχειοφόρο αγορά του Συλλόγου μας που περιλαμβάνει πολλά και πλούσια δώρα.
Σας εύχομαι και πάλι χρόνια πολλά και καλή διασκέδαση.

Βραβεύσεις του Συλλόγου
Το Δ.Σ. του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα» αποφάσισε, ομόφωνα, να βραβεύσει στη χοροεσπερίδα του Συλλόγου μας με τιμητικές πλακέτες δύο εκλεκτά μέλη του: τον Κώστα Γ. Σάββα και τον Χαρίλαο Χρ. Ταπραντζή για την προσφορά τους στο Σύλλογο.
Ειδικότερα τα παραπάνω μέλη έδειξαν την αλληλεγγύη τους και την πίστη τους στο Σύλλογο όταν έσπευσαν να τον βοηθήσουν οικονομικά και να καλύψουν τη δαπάνη για την έκδοση των Πρακτικών του Ιστορικού Συνεδρίου που διοργάνωσε ο Σύλλογός μας στο χωριό στις 6 και 7/8/2023 και συνέβαλαν να ολοκληρωθεί μια σημαντική πολιτιστική προσπάθεια. Αυτοί προθυμοποιήθηκαν να βοηθήσουν την ίδια στιγμή που οι αρμόδιες υπηρεσίες (Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και Δήμος Ξηρομέρου) δήλωναν απόντες και αρνήθηκαν να βοηθήσουν οικονομικά τη διοργάνωση του Συνεδρίου.

Λίγα λόγια για τους
τιμώμενους:
Κώστας Γ. Σάββας
Είναι από τα πιο παλιά μέλη του Συλλόγου. Είναι απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου και επί 40 χρόνια διατηρεί Λογιστικό γραφείο επί της οδού Δωριέων 1 στα Άνω Πετράλωνα. Μέχρι σήμερα συμμετέχει ανελλιπώς στις εκδηλώσεις του Συλλόγου και τον έχει βοηθήσει πολλές φορές. Επίσης έχει κάνει πολλές αγαθοεργίες ενίσχυσε πολλούς φορείς και εκκλησίες και πολλές ευάλωτες οικογένειες.
Τελευταία ενίσχυσε οικονομικά το Σύλλογό μας για την έκδοση των Πρακτικών του Ιστορικού Συνεδρίου που έγινε στη Χρυσοβίτσα στις 6 & 7/8/2023.

Χαρίλαος Χρ. Ταπραντζής
Είναι γιατρός γαστρεντερολόγος και από το 1996 διατηρεί ιατρείο στο Αγρίνιο στην πλατεία Παναγοπούλου 1.
Έχει συμμετάσχει σε δεκάδες ελληνικά Συνέδρια, είτε ως σύνεδρος, είτε σ’ ορισμένα και ως ομιλητής στο αντικείμενο της γαστρεντερολογίας.
Είναι μέλος της Ελληνικής Γαστρεντερολογικής Εταιρείας και της Εταιρείας Φλεγμονωδών Νόσων του Εντέρου από το 1996. Συνεχίζει τη λαμπρή παράδοση των Χρυσοβιτσάνων γιατρών. Τελευταία συμμετείχε ως εισηγητής στο Ιστορικό Συνέδριο που έγινε στη Χρυσοβίτσα στις 6 & 7/8/2023 και βοήθησε οικονομικά το Σύλλογο για την έκδοση των πρακτικών του ως άνω Συνεδρίου.

Νέο βιβλίο για τα Κόροντα

Εκδόθηκε από τον Σύνδεσμο Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου νέο βιβλίο με τον τίτλο “Τα Κόροντα: Μια σημαντική αρχαία ακαρνανική πόλη με μεγάλη ιστορία”
Το βιβλίο έγραψε ο συγχωριανός μας ανώτατος δικαστικός Αλέξανδρος Τ. Σάββας, ο οποίος πλήρωσε και τα έξοδα έκδοσής του. Το βιβλίο περιλαμβάνει 110 σελίδες με πλούσια βιβλιογραφία και πολλούς χάρτες και φωτογραφίες. Σ’ αυτό έχει συγκεντρωθεί όλο το υλικό που έχει δημοσιευτεί μέχρι σήμερα για το κάστρο με αναφορά σε όλες τις πηγές. Τιμάται 5 ευρώ και διατίθεται από τον Σύλλογο.
Στον πρόλογο του βιβλίου ο συγγραφέας αναφέρει τους λόγους που τον οδήγησαν σ’ αυτήν την συγγραφή. Απ’ αυτούς ξεχωρίζουν η ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού κι η ανάδειξη του προβλήματος της εγκατάλειψης του αρχαίου κάστρου ώστε να οδηγηθεί η πολιτεία επιτέλους στη λήψη των αναγκαίων μέτρων για την αξιοποίησή του.

Kοινό υπόμνημα Συλλόγου Βελανιδιάς και ΟΠΣΥΞ

Ο Συλλογος Φίλων Βελανιδιάς “Η Αμαδρυάδα” και η ΟΠΣΥΞ με κοινό υπόμνημα που έστειλαν τόσο στο αρμόδιο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, όσο και στο ΥΠΕΧΩΔΕ και στον Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας το οποίο κοινοποίησαν στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής, στον Δήμαρχο Ξηρομέρου και στα αρμόδια Δασαρχεία ζητούν να ληφθούν μέτρα προστασίας για το Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου και να οριοθετηθεί η περιοχή του.
Το κείμενο του υπομνήματος έχει ως εξής:

Αθήνα 8/1/2024
Αρ. πρωτ. 1

Μέσα στα όρια του Δήμου Ξηρομέρου σώζεται το Βελανιδοδάσος του Ξηρομέρου, αυτό το μοναδικό μνημείο της φύσης. Οι αναφορές για το όμορφο αυτό δάσος αρχίζουν από την εποχή του Ομήρου. Το τεράστιο βελανιδοδάσος είναι έκτασης 60.000 στρ. Είναι μοναδικό στο είδος του στην Ευρώπη και το μεγαλύτερο των Βαλκανίων. Αποτελεί έναν παράδεισο βιοποικιλότητας με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος και ιδιαίτερης αξίας και σπανιότητας χλωρίδα και πανίδα. Βρίσκεται πολύ κοντά και σε άμεση αλληλεπίδραση με τους γειτονικούς βιοτόπους του Αμβρακικού, του Δέλτα του Αχελώου, της λίμνης Οζερός, κ.ά. Το ξύλο της βελανιδιάς για αιώνες τροφοδοτούσε τα καρνάγια της Ευρώπης, ενώ το βελανίδι χρησιμοποιούνταν στη βυρσοδεψία και στη βαφική. Η εντατική εκμετάλλευση των προηγούμενων χρόνων αλλοίωσε τη μορφή και την έκτασή του και σήμερα είναι εντελώς αφημένο στην τύχη του. Η λήψη αναγκαίων μέτρων είναι σήμερα επιτακτική για να συνεχίσει να υπάρχει αυτός ο επίγειος παράδεισος που θα μπορούσε να ενισχύσει σημαντικά το εισόδημα των κατοίκων από τον αγροτουρισμό, αλλά και προωθώντας τις οικολογικές βαφές και την οικολογική βυρσοδεψία. Σημαντική δραστηριότητα για την προστασία και την ανάδειξή του έχει αναπτύξει τα τελευταία χρόνια ο Σύλλογος Φίλων της Βελανιδιάς και Περιβάλλοντος «Η Αμαδρυάδα» και η Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (ΟΠΣΥΞ) όπως και οι Σύλλογοι-Μέλη της.
Οι Σύλλογοί μας πολλές φορές στο παρελθόν απευθύνθηκαν σε Σας, ως αρμόδιες αρχές, με υπομνήματά τους κι έκρουσαν τον «κώδωνα του κινδύνου» για τη λήψη μέτρων προστασίας του μοναδικού βελανιδοδάσους του Ξηρομέρου κυρίως από την καλπάζουσα λαθροϋλοτομία, που απειλεί να το εξαφανίσει. Κοντά στον παραπάνω κίνδυνο, εδώ κι έξι μήνες περίπου, προστέθηκε κι ένας άλλος μεγάλος κίνδυνος που λέγεται φωτοβολταϊκά με τις εταιρείες που τα προωθούν ανεξαίρετα προς κάθε κατεύθυνση κι έχουν βάλει ως στόχο και το ίδιο το βελανιδοδάσος του Ξηρομέρου.
Εντός της έκτασης του βελανιδοδάσους που απλώνεται συνολικά σε 11 οικισμούς του Ξηρομέρου και ιδιαίτερα στους οικισμούς Μπαμπίνης, Σκουρτούς, Μαχαιρά και Χρυσοβίτσας, οι πιο πάνω εταιρείες φωτοβολταϊκών έχουν επιλέξει μια πολύ μεγάλη περιοχή για να δημιουργήσουν μεγάλες μονάδες, είτε εκμισθώνοντας, είτε εξαγοράζοντας μεγάλες εκτάσεις τις οποίες εκχερσώνουν με γρήγορους ρυθμούς. Έτσι πολύ σύντομα το επόμενο στάδιο θα είναι η έκδοση αδειών για τη λειτουργία μονάδων μέσα στο ίδιο το βελανιδοδάσος και μέσα στα όρια που είναι σήμερα.
Οι αεροφωτογραφίες και οι δασικοί χάρτες, που αναδεικνύουν περίτρανα τη μορφολογία του εδάφους και τη βλάστηση της περιοχής, αγνοούνται συστηματικά και επιπλέον πολλές δημόσιες εκτάσεις καταπατούνται. Προκαλεί βέβαια εντύπωση η ταχύτητα με την οποία παραδίνονται «ελεύθερες» οι δασικές εκτάσεις και αποχαρακτηρίζεται η περιοχή του βελανιδοδάσους.
Έτσι η παραπάνω περιοχή, μετά από δύο (2) χρόνια συστηματικής λεηλασίας από τους λαθροϋλοτόμους είναι έτοιμη να δεχτεί το τελειωτικό χτύπημα αφού πλέον επίσημα έχει μπει στο στόχαστρο των εταιρειών φωτοβολταϊκών, σύμφωνα με τους χάρτες, τους οποίους οι ίδιες οι εταιρείες κυκλοφορούν. Δυστυχώς το βελανιδοδάσος είναι μια από τις ελάχιστες μελετημένες περιοχές της προστασίας της φύσης στην Ελλάδα και είχε εγκαταλειφθεί από τις πρόσφατες δραστηριότητες προστασίας της περιοχής (Εθνικό πάρκο λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου-Αιτωλικού και κάτω ρου του Αχελώου _Εθνικό πάρκο Αμβρακικού). Η περιοχή είναι βεβαίως μία από τις πιο απειλούμενες περιοχές στην Ελλάδα.
Σήμερα το βελανιδοδάσος δεν είναι ενταγμένο σε κανένα καθεστώς προστασίας, είτε σε εθνικό, είτε σε διεθνές επίπεδο. Μόνο ένα πολύ μικρό τμήμα του περιλαμβάνεται στη ζώνη προστασίας NATURA 2000, με την οποία προστατεύεται ο υγρότοπος της λίμνης Οζερού που γειτνιάζει με το δάσος. Επίσης το βελανιδοδάσος Ξηρομέρου χαρακτηρίζεται ως τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλλους (ΤΙΦΚ) στη βάση δεδομένων που διατηρεί το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Πριν 15 χρόνια περίπου εκπονήθηκε για λογαριασμό του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων διαχειριστική μελέτη για το βελανιδοδάσος Ξηρομέρου, η οποία όμως δεν είχε θεσμική υπόσταση και πέραν αυτού δεν μπορούσε να υπάρξει αποτελεσματική προστασία από τις αρμόδιες αρχές (δασαρχεία) γιατί ακόμα υπόκειται στη διαδικασία τριών (3) δασαρχείων, ενώ για να είναι αποτελεσματικότερη η φύλαξη του δάσους θα πρέπει ν’ ανατεθεί εξ ολοκλήρου σ’ ένα δασαρχείο.
Προκειμένου να διατηρηθεί, να προστατευθεί και να αναδειχθεί το βελανδιδοδάσος του Ξηρομέρου απαιτείται να ενταχθεί σ’ ένα καθεστώς προστασίας, ν’ αποτελέσει δηλαδή προστατευόμενη περιοχή. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να εκπονηθεί Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη στο πλαίσιο του Ν. 1650/1986, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του ΥΠΕΧΩΔΕ, η οποία μεταξύ άλλων θα προβλέει και τη σύσταση ενός αρμόδιου Φορέα Διαχείρισης (ΦΔ) που θα έχει την αποκλειστική ευθύνη για την εφαρμογή και παρακολούθηση των όσων θα προβλέπει η ως άνω μελέτη. Η τελευταία θα μπει σε διαβούλευση στην τοπική κοινωνία για να ληφθούν τα διάφορα διαχειριστικά και τα μέτρα προστασίας του δάσους.
Να σημειωθεί ότι το ίδιο αίτημα είχε υποβληθεί το 2009 από τα Δασαρχεία Αγρινίου και Μεσολογγίου προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (βλ. περιοδικό Βελανιδιά τεύχος 26, σελ. 14, 15, 16) χωρίς όμως να υπάρξει κανένα αποτέλεσμα.
Επίσης, λόγω της ιδιαίτερης οικολογικής σημασίας του, κρίνεται επιβεβλημένη η οριοθέτηση της φυσικής περιοχής του και η ίδρυση φυσικού πάρκου, όπως άρχισε να συμβαίνει πριν από πολλά χρόνια σε πολλά προηγμένα κράτη για να διατηρούνται τα οικολογικά χαρακτηριστικά αυτών των περιοχών με την ήπια και αειφορική αξιοποίησή τους, προσφέροντας παράλληλα στις τοπικές κοινωνίες εισόδημα και καλή ποιότητα ζωής.
Σήμερα σ’ αυτή τη φάση που βρισκόμαστε είναι επείγουσα ανάγκη, πριν γίνει η περιοχή «κρανίου τόπος» όπως πρόσφατα συνέβη στην Μπαμπίνη, να κινηθεί επιτέλους η διαδικασία της προκήρυξης της Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης που θα οδηγήσει μελλοντικά στη θεσμοθέτηση ενός καθεστώτος προστασίας του βελανιδοδάσους.
Απαιτείται δηλαδή να αναληφθεί μια σχετική πρωτοβουλία από κάποιον δημόσιο φορέα (είτε το ΥΠΕΧΩΔΕ είτε την περιφέρεια Δυτικής Ελλάδος, Δ/νση Περιβάλλοντος Χωροταξίας) με πιθανές πηγές χρηματοδότησης το ΕΣΠΑ μέσω του Ε.Π. Δυτικής Ελλάδας – Πελοπονήσου – Ιονίων νήσων ή το Ε.Π. Περιβάλλοντος του ΥΠΕΧΩΔΕ.
Τέλος, πριν είναι πολύ αργά, πρέπει να οριοθετηθεί το Βελανιδοδάσος του Ξηρομέρου.

Ο Πρόεδρος
του Συλλόγου Φίλων Βελανιδιάς και Περιβάλλοντος
«Η Αμαδρυάδα»
Γεράσιμος Στρατούλης
Ο Πρόεδρος
της Ομοσπονδίας Πολιτιστικών Συλλόγων Ξηρομέρου (ΟΠΣΥΞ)
Δημήτρης Στεργίου

Ειδήσεις Σχόλια Ιανουαρίου Φεβρουαρίου 2024

ΔΩΡΕΑ
Για άλλη μια φορά μας εξέπληξε ευχάριστα ο συγχωριανός μας Νίκος Κιτσοκώστας, που μένει στον Αστακό. Αυτή τη φορά στην γιορτή των Ταξιαρχών (8/11) δώρησε είκοσει (20) καρέκλες στο ομώνυμο ξωκλήσι στη μνήμη των γονιών του Κωνσταντίνου και Ουρανίας, των παπούδων του Ευαγγέλου και Χρυσάφως και του αδελφού του Χριστοφόρου.

ΑΔΙΑΒΑΤΟΣ ΔΡΟΜΟΣ
Τις χειρότερες εντυπώσεις έχουν οι οδηγοί που προσπάθησαν να διασχίσουν το δρόμο Χρυσοβίτσας-Βαλόστρατο. Όσοι δεν έπαθαν ζημιές ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα για να τον διασχίσουν. Μαρτυρική είναι η θέση αυτών που έχουν δουλειές στον κάμπο κι είναι αναγκασμένοι να περνάνε απ’ αυτόν πολλές φορές την ημέρα. Η κατάστασή του δεν έχει σύγκριση με άλλους δρόμους, είναι πραγματικά τριτοκοσμική. Ελπίζουμε μετά από τόσων χρόνων ταλαιπωρία να εκλείψει αυτή η εικόνα που δεν τιμά καθόλου το χωριό μας και τον Δήμο και να επαναληφθεί η προσπάθεια για το χαρακτηρισμό του ως Δημοτικού.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΡΙΑ
Ο Σύλλογος Γονέων και Διδασκόντων στο Δημοτικό Σχολείο Χρυσοβίτσας εξέφρασαν τις ευχαρσιτίες τους στον Σύνδεσμο Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου για τα γλυκά που πρόσφερε στη Χριστουγεννιάτικη σχολική γιορτή στις 22/12/2023 και για τη δωρεά στους δασκάλους βιβλίων με τα πρακτικά του Συνεδρίου.

ΝΕΟ Δ.Σ.
Ο Σύλλογος Φίλων της Βελανιδιάς και Περιβάλλοντος “Η Αμαδρυάδα” πραγματοποίησε στις 19/12/2023 την εκλογοαπολογιστική του Γενική Συνέλευση. Το νέο Διοικητικό Συμβούλιο που εκλέχθηκε, συγκροτήθηκε σε σώμα ως εξής: Πρόεδρος: Γεράσιμος Στρατούλης, Αντ/δρος: Γρηγόρης Κουτσογιάννος, Γεν. Γραμματέας: Σταύρος Τσίντζος, Ταμίας: Νώντας Ζαφείρης, Υπ. Δημ. Σχέσεων: Πάνος Αγραφιώτης, Μέλη: Αλέξανδρος Ταπραντζής και Κ. Γεωργούσης. Για την Εξελεγκτική Επιτροπή εκλέχτηκαν οι: Αλέξανδρος Σάββας, Δημήτρης Στεργίου και Γερασιμούλα Χριστοφ. Ταπραντζή.

ΠΑΝ.ΣΥ.
Η Παναιτωολακαρνανική Συνομοσπονδία πραγματοποίησε την Κυριακή 14/1/2024 και ώρα 17.30 στο ξενοδοχείο Royal Olympic Hotel την Αιτωλοακαρνανική γιορτή-κοπή της βασιλόπιτας. Το πρόγραμμα περιλάμβανε παρουσιάσεις χορευτικών, βραβεύσεις, χαιρετισμό από τον Μητροπολίτη Αιτωλ/νίας κ. Δαμασκηνό κι ενημέρωση για την πορεία του αγώνα κατά την εκτροπής του Αχελώου από τον Δήμαρχο Αγρινίου κ. Παπα-ναστασίου.

ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΚΩΣΤΑΡΑΣ
Έφυγε από τη ζωή και κηδεύτηκε στην Αθήνα (Κηφισιά) στις 9/2/2024 ο συμπατριώτης καθηγητής Παν/μίου της Φιλοσοφικής Σχολής Γρηγόρης Κωσταράς, ο οποίος ήταν και Πρόεδρος της Ένωσης Αιτ/νάνων Λογοτεχνών. Η συμβολή του στη Φιλοσοφία, στις Επιστήμες και τα γράμματα αποτυπώνεται σε πλούσια έργα και μελέτες. Η πνευματική του προσφορά αφήνει βαθειά ανεξίτηλα σημάδια τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στον τόπο καταγωγής του, την Αιτωλοακαρνανία. Ο Σύλλογός μας, του οποίου τις εκδηλώσεις συμμετείχε και η εφημερίδα μας, στην οποία αρθρογράφησε, εκφράζουν τα ειλικρινή τους συλλυπητήρια στους οικείους του για την μεγάλη απώλεια.

ΔΩΡΕΕΣ
Οι συγχωριανοί μας Δημήτρης, Αλέξανδρος και Γιαννούλα Ευαγγ. Τσόμπου έδωσαν στην εφημερίδα “Χρυσοβιτσάνικα Νέα” το ποσό των 100€ σε μνήμη της αδελφής τους Σπυριδούλας.
Ο συγχωριανός μας Κώστας Κύρου, μέτοχος της Bread Factory, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος έκανε δωρεά την βασιλόπιτα στο Σύλλογο και χορήγησε το ποσό των 200€ για τις ανάγκες του Συλλόγου.
Επίσης ο συγχωριανός μας Σωκράτης Σώλος, επιτυχημένος επιχειρηματίας στο χώρο της εστίασης και της διασκέδασης, διατηρώντας επιχειρήσεις στην Κηφισιά, Θησείο και Βραυρώνα Αττικής χορήγησε στο Σύλλογο το ποσό των 300€ σε μνήμη του πατέρα του.

Παρανάλωμα του πυρός η γνωστή σε όλους χωματερή της Χρυσοβίτσας …. Από τύχη αποφεύχθηκε η επέκταση της φωτιάς !

Παρανάλωμα του πυρός η γνωστή σε όλους μας χωματερή της Χρυσοβίτσας. Ένας χώρος, περίπου ενός στρέμματος στην άκρη του χωριού, είχε μετατραπεί, τα τελευταία χρόνια σε χώρο εναπόθεσης κάθε άχρηστου αντικειμένου, μικρού, ή μεγάλου, οικιακών απορριμμάτων ακόμη και ψόφιων ζώων δημιουργώντας μια απαίσια και τριτοκοσμική εικόνα, που σε ανάγκαζε να γυρνάς το κεφάλι σου προς την άλλη πλευρά του δρόμου για να αποφύγεις το θλιβερό θέαμα.
Για χρόνια ολόκληρα οι κάτοικοι της περιοχής, ενδεχομένως και διερχόμενοι πετούσαν στο σημείο ό,τιδήποτε άχρηστο, με αποτέλεσμα να μαζευτούν τόννοι απορριμμάτων.
Πολλές φορές η υπόθεση είχε γίνει θέμα συζήτησης ακόμη και διαξιφισμών μεταξύ των κατοίκων.
Αν και το πρόβλημα ήταν γνωστό στην τοπική Κοινότητα, τον Πρόεδρο του χωριού και την Δημοτική Αρχή, ουδείς είχε ενδιαφερθεί για την απομάκρυνση των σκουπιδιών αλλά και της παράνομης χωματερής, που εγκυμονούσε ένα σωρό κινδύνους για την υγεία ανθρώπων και ζώων, που έπαιρναν την τροφή τους από τα άκρως επικίνδυνα σκουπίδια.
Και ω του θαύματος, εξευρέθη λύση… Αλλά τι λύση ; Αυτή της καύσης των σκουπιδιών στο σημείο της χωματερής και όχι η απομάκρυνσή τους στις αδειοδοτημένες χωματερές.
Φωτιά, που προκάλεσαν άγνωστοι στη Χρυσοσβίτσα ακούγονται τα ονόματά τους κατέκαυσε τα σκουπίδια αλλά είχε ως αποτέλεσμα να προκληθούν επικίνδυνοι και τοξικοί καπνοί, που δημιούργησαν αποπνικτική ατμόσφαιρα και αηδιαστική κακοσμία για δύο ημέρες. Ενώ τα αποκαίδια δημιουργούν μια απόκοσμη και ντροπιαστική εικόνα .
Ποιος , ή ποιοι είναι αυτοί που υποκατέστησαν τη Δημοτική Αρχή ; Και γιατί η Δημοτική Αρχή άφησε τα πράγματα να φθάσουν σε αυτό το σημείο ; Φαντασθείτε τι μπορεί να συμβεί εάν αυθαίρετα ο καθένας, σε κάθε χωριό του Ξηρομέρου, όπου βρίθουν οι χωματερές, πάρει τέτοιες πρωτοβουλίες και μάλιστα τους ζεστούς μήνες .
Στη Χρυσοβίτσα αποφεύχθηκε η διάδοση της φωτιάς στην παρακείμενη βλάστηση.
Εάν αυτό δεν καταστεί εφικτό, σε κάποια άλλη περίπτωση φωτιάς, σκέφθηκε κανείς αρμόδιος τι καταστροφή μπορεί να γίνει στην ευρύτερη δασική και μη περιοχή;
Τέτοιου είδους πρωτοβουλίες θα πρέπει να εκλείψουν.
Παιχνίδια με την φωτιά δεν δικαιολογούνται και δεν συγχωρούνται.
Για όλα αυτά, τι λέει ο Πρόεδρος της Κοινότητας Χρυσοβίτσας, ο Αντιδήμαρχος αρμόδιος για την καθαριότητα και η Δημοτική Αρχή ;
ΘΩΜΑΣ ΜΠΑΡΜΠΑΡΟΥΣΗΣ

Πως θα στέλνετε την συνδρομή σας για την εφημερίδα μας

Κάνετε την κατάθεσή σας στην ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ της Ελλάδος (ΕΤΕ) με όνομοα λογαριασμού “Γεράσιμος Σπ. Ζορμπάς” και με αριθμό λογαριασμού 162/001121-55
ΙΒΑΝ: GR4901101620000016200112155 . Στην κατάθεση να αναγράφεται το όνομα, το επώνυμο και το όνομα πατρός του καταθέτη για να το δημοσιεύουμε στην εφημερίδα, κατά την οποία γίνεται έλεγχος και η δημοσίευση χρησιμοποιείται και ως απόδειξη.
Να τηλεφωνείτε για την κατάθεση στο κινητό 6974022233. Αν δεν τηλεφωνήσετε το ποσό στην εφημερίδα θα αναφέρεται ως ανώνυμο.
Με ταχυδρομική επιταγή στην παρακάτω διεύθυνση: Αλέξανδρο Σάββα, Δωριέων 15, 11852 Αθήνα.
Από το Δ.Σ. του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου “Τα Κόροντα”.

Παράκληση- Πρόσκληση
Όπως γνωρίζετε τα “ΧΡΥΣΟΒΙΤΣΑΝΙΚΑ ΝΕΑ” είναι μια μικρή τοπική εφημερίδα και δεν έχει τα μέσα να πληροφορείται όσα συμβαίνουν, ευχάριστα ή δυσάρεστα, στους αγαπημένους μας συντοπίτες. Γι’ αυτό σας παρακαλούμε να μας ενημερώνετε, αν θέλετε να δημοσιεύουμε ό,τι ευχάριστο ή δυσάρεστο σας συνέβη (Γεννήσεις, Βαπτίσεις, Αρραβώνες, Γάμους, Θανάτους, Επιτυχίες, Αποφοιτήσεις από σχολές, διάφορες διακρίσεις κλπ. Επίσης να μας ενημερώνετε για την αλλαγή της διεύθυνσής σας, ώστε να παίρνετε την εφημερίδα μας. Στο εξής με απόφαση του Δ.Σ. η εφημερίδα θα στέλνετε μόνο σ’ αυτούς που έστειλαν την ετήσια συνδρομή τους (10 ευρώ) ή έχουν καταβάλει στα τελευταία τρία χρόνια μια συνδρομή. Λάβε υπ’όψιν αγαπητέ συνδρομητή ότι τα ταχυδρομικά τέλη διπλασιάστηκαν και χωρίς συνδρομή θα χάσουμε την επικοινωνία μας.
Περιμένουμε τα κείμενα, τα νέα, τις παρατηρήσεις σας και φωτογραφικό υλικό για την ενίσχυση της ύλης της εφημερίδας μας
στο email: alexsavvas@hotmail.com

Τακτικές συνδρομές

Στη Γ.Σ. πλήρωσαν την Τακτική συνδρομή τους (10€) τα εξής μέλη:
Γεωργούλας Κώστας, Γεωργούλας Θεόδωρος, Γεωργούλα Θεοδοσία, Ζορμπάς Σωτήρης, Ζορμπάς Κ. Βασίλειος, Ζορμπάς Ηρ. Ιωάννης, Ζορμπάς Αχ. Ευάγγελος, Ζορμπάς Σπ. Γεράσιμος, Καραγιάννης Αλέξανδρος, Μπάντζιος Σταύρος, Μελεούνη-Ξυθάλη Κωστούλα, Σάββας Αλέξανδρος, Σάββας Ταξιάρχης, Σάββας Χρήστος, Ταπραντζής Λάμπρος, Ταπραντζή Γερασιμούλα, Ταπραντζή Αμαλία, Τσακαλάκου Μαρία, Τσόμπου Μαρία, Χαντζής Αθανάσιος

Συνδρομές εφημερίδας

Έστειλαν στην εφημερίδα μας την συνδρομή τους οι εξής:
Ζορμπά-Μαρινοπούλου Κων/να 20€
Γιώτη Ρεβέκκα 10€
Κύρου Κώστας 200€
Κοντή Αρχόντω 20€
Τσόμπου Ελευθερία 10€
Σιδερά Τασία 100€
Τσόμπος Δημήτρης 100€
Χρόνης Φώτης 40€
Σώλος Σωκράτης 300€

Τα Γράμματα στη Χρυσοβίτσα Ξηρομέρου

ΤΟΥ Κώστα Δημ. Κονταξή
τ. Επίκουρος Καθηγητής Λαογραφίας Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας

Η Χρυσοβίτσα, οικισμός της «καλότυχης», κατά τον αείμνηστο Γεράσιμο Παπατρέχα, «επαρχίας του Ξηρομέρου, με την άγρια φύση, τους βαθύκριτους και αράθυμους άντρες και τις λυγερόκορμες και μελαχρινές γυναίκες της», τόπος με παραδόσεις ηρωικές και με ανάγλυφη την «αρχέγονη πρωτοτυπία» στη συμπεριφορά των κατοίκων της,1 ευτύχησε να γεννηθούν σε αυτή ή να κατάγονται από αυτή ορισμένοι προικισμένοι άνθρωποι, που την αγάπησαν, ξεχωριστά, και καλλιέργησαν, όσο καλύτερα μπορούσαν, τα γράμματα και συνέθεσαν έργα διάρκειας στο χρόνο, που τιμούν τους ίδιους, τις ίδιες, αλλά και τη γενέτειρα.
«Τιμή σε ‘κείνους, όπου στη ζωή των όρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες . ποτέ από το χρέος μη κινούντες». Και Θερμοπύλες, για τον ποιητή μας, δεν είναι μόνο η γη που κληρονομήσαμε από τους προγόνους, αλλά και τα ξεχωριστά στοιχεία και γνωρίσματα του πολιτισμού μας, όλα εκείνα, που περνώντας από γενιά σε γενιά δείχνουν την ιδιαίτερη ιδιοσυστασία μας και τη θέση μας στην ιστορία των λαών. Για να μην χαθεί τίποτε από αυτά, εργάστηκε, σκληρά, σε όλη του τη ζωή ο αείμνηστος Θανάσης Σώλος, ο «αθεράπευτα πατριδολάτρης», κατά τον Παναγιώτη Λαζαρόπουλο, ο οποίος «έβαλε τις βάσεις για να στηριχθεί το οικοδόμημα της ιστορίας και της λαογραφίας της Χρυσο-βίτσας».
Γεννημένος, σε δίπατο σπίτι, στα βορειοδυτικά της Χρυσοβίτσας, από αξιαγάπητους γονείς, εξελίχθηκε σε προσωπικότητα σεβαστή και αγαπητή από όλους. Μετά την αποφοίτησή του από την Επαγγελματική Σχολή Μεσολογγίου, συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου. Παράλληλα, όμως, όπως σημειώνει ο Παναγιώτης Λαζαρόπουλος, «είχε κλείσει μέσα στην ψυχή του τη Χρυσοβίτσα και όταν η νοσταλγία τον κυρίευσε, σαν χαρτί μπροστά του την ξεδίπλωνε για να ξαναβρεί τα παλιά στέκια του».Η Χρυσοβίτσα δεν έφυγε ποτέ από τη θύμησή του. Στο φύλλο 86 του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου «Τα Κόροντα», θα πει: «Όπως και να το κάνουμε, όσο και να φύγουμε μακριά, κάποια στιγμή θα σταματήσουμε σε κάτι παλιό, απόμακρο και χαμένο μέσα στις σκόνες απ’ της ζωή μας τις στράτες. Πέρασαν τα χρόνια, γίναμε, χωρίς να το θέλουμε, η παλιά γενιά και όμως μας φαίνεται πως ήταν χθες. Οι αναμνήσεις στις παιδικές ιστορίες δεν θα φύγουν ποτέ από τη θύμησή μας». Χρόνια και χρόνια δεν σταμάτησε να σκύβει, να ακούει και να καταγράφει τους καημούς και τις λαχτάρες της μικρής του πατρίδας, της Χρυσοβίτσας.

Στις θύμησές του, που κατέγραφε, σε κάθε σχεδόν φύλλο των «Χρυσοβιτσάνικων Νέων» και ο καλός δάσκαλος Μήτσος Παπαδημητρίου, που συνέβαλε, τα μέγιστα, στην πρόοδο του χωριού. Από τις αναφορές του δεν έλειψαν οι συμμαθητές του φίλοι και σύντροφοι. «Σε αυτές τις στιγμές μιλούσε η ψυχή του», παρατηρεί ο Λαζαρόπουλος, «και αποκάλυπτε πόσο αισθηματίας ήταν αυτός, φαινομενικά ψυχρός και φλεγματικός υπηρέτης της Θέμιδας (…). Θαρρείς και είχε μέσα του μια σπίθα θεό κι και ας έδειχνε να παίρνει αποστάσεις από το θεό του. Ανελέητος στέκει μπρος στους κάθε λογής φαρισαίους και τους σταυρωτήδες του λαού, που εκμεταλλεύονται την άγνοια και την αγαθότητά του».
Άφησε για όλους όσοι θα ακολουθήσουν, σε ατελείωτη σειρά, έργο αξιόλογο για τους παλμούς και τους καημούς της μικρής του πατρίδας, με αξιοζήλευτη ενέργεια και παραστατικότητα. Πατρίδα και φύση οι δύο πόλοι που ανάμεσά τους περιστράφηκε. Κάπου κάπου έβαζε και κανένα θέμα από το χώρο του επαγγέλματός του, κομμάτι της καθημερινής ζωής. Το έργο του, που καλλιεργεί την αμεσότητα ανάμεσα σε αυτόν και τον αναγνώστη, αφού συγκεντρώθηκε, αξιολογήθηκε, ταξινομήθηκε και εκδόθηκε το 2007 από τις εκδόσεις το «Πορτοκάλι» της κόρης του Τέτης με τίτλο «Το χωριό μου η Χρυσοβίτσα» και έγινε κτήμα όλων των συγχωριανών και βοήθημα για τους αυριανούς μελετητές της ιστορίας και της λαογραφίας.
Από την όμορφη Χρυσοβίτσα, κατάγεται η, με εξαιρετικές σπουδές, με πλουσιότατο συγγραφικό έργο και με πολλές βραβεύσεις και διακρίσεις φιλόλογος κ. Βησσαρία Ζορμπά – Ραμμοπούλου, κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος ειδίκευσης στην εκπαιδευτική πολιτική και διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου. Η Βησσαρία Ζορμπά- Ραμμοπούλου προσέγγισε την παιδική και εφηβική ηλικία, μέσα από τις προπτυχιακές και μεταπτυχιακές της σπουδές, μέσα από το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, αλλά και από τις σελίδες των 23, περίπου, βιβλίων της για τα οποία έχει επανειλημμένα βραβευτεί, από τον «Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου», τη «Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά», το Υπουργείο Πολιτισμού. Βραβευμένα θεατρικά της έργα έχουν ανέβει στο σανίδι του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Ιωαννίνων, του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, του φεστιβάλ Μαρώνειας Κομοτηνής, του Πνευματικού Κέντρου Κέρκυρας.
Γνωρίζει πολύ καλά η κυρία Βησσαρία Ζορμπά – Ραμμοπούλου, η καλή συνάδελφος ότι η λογοτεχνία για παιδιά και εφήβους, που, κατά το Μιχάλη Στασινόπουλο, είναι η πύλη του νέου ανθρώπου στο χώρο της λογοτεχνίας, και της τέχνης, γενικότερα μπορεί, παράλληλα με την αισθητική καλλιέργεια να προσφέρει στο παιδί και τον έφηβο πολλές αλήθειες για τη ζωή και αυτό, γιατί δεν απευθύνεται στη λογική του με την κραυγαλέα και μονοκόμματη ηθικολογία, αλλά στο συναίσθημα και τη φαντασία του, με το παιχνίδι και το όνειρο, με κείμενα που παρέχουν στοιχεία βιωματικά και ήρωες πρότυπα, που μπορούν να συγκινήσουν με τον πλούσιο συναισθηματισμό και τη συνέπεια στις πράξεις τους.

Η Σαββίνα, η Μοένια και τα χρώματα, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2001
Ο Ευγένιος, η Ισαβέλλα και τα μυστήρια, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2001.
Ο Κωστής και το θαύμα των χριστουγέννων, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2001.
Κάθε γωνιά και Άι – Βασίλης, εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα 2002.
Ο μικρός τυμπανιστής των Εξαρχείων, εκδ. Ψυχογιός, Αθήνα 2004.
Μελέαγρος. Το παλικάρι και ο κάπρος (ένας Αιτωλικός μύθος), εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2004.
Ιβάν ο Τρομερός, εκδ. Μίλητος, Αθήνα 2005.
Το Κάστρο της κυρα – Ρήνης. Λαϊκό παραμύθι της Ακαρνανίας, εκδ. Πορτοκάλι, Αθήνα 2006.
Το μυστήριο της Μυρτιάς, εκδ. Ακρίτας, Αθήνα 2008.
Ο Κωστής και το θαύμα των Χριστουγέννων.
Σελίδες ενός έφηβου χειμώνα, εκδ. Πατάκη, Αθήνα 2012.
Το ρόδο και η άκανθα. Φόνοι στην αυλή των χαγάνων, εκδ. Ωκεανίδα, Αθήνα 2018 (Νέο Ιστορικό Μυθιστόρημα)
Νέοι εκπαιδευτικοί θεσμοί και παγκοσμιοποίηση, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 2018.
Ο Σπετσέρης του Λεπάντο, εκδ. Αρτέον (ιστορικό μυθιστόρημα, εμπνευσμένο από τη Ναυαρχία της Ναυπάκτου.

Σε συνομιλία της, με τη λογοτέχνιδα Αγγελική Βαρελά, η Βησσαρία Ζορμπά – Ραμμοπούλου, ανάμεσα σε πολλά, θα πει: «…Άρχιζα να καταγράφω τις παιδικές μου ιστορίες, όταν απέκτησα τα δυο μου παιδιά. Μέχρι τότε έγραφα και δημοσίευα ποιήματα και διηγήματα. Αργότερα, όταν άρχισαν να αυξάνονται οι υποχρεώσεις των παιδιών μου, προέκυψε ένα πρακτικό ζήτημα: έπρεπε να καταγράφω την ιστορία που τους έλεγα, για να μπορώ να συνεχίσω ακριβώς από εκεί που είχαμε διακόψει αναγκαστικά την αφήγηση. Βέβαια, όλη αυτή η δραστηριότητα δεν προέκυψε τυχαία: και ως εκπαιδευτικός και ως μητέρα απέδιδα πάντα πολύ μεγάλη σημασία στην οικείωση των ανθρώπων με το βιβλίο, με τη λογοτεχνία, με την Τέχνη (…). Ελπίζω και εύχομαι, μέσα από τη σημερινή δύσκολη συγκυρία, οι άνθρωποι να ξαναβρούν – και μέσα από τη λογοτεχνία – αξίες και ποιότητες χαμένες, όχι απαραίτητα παλιές, αλλά οπωσδήποτε ξεχασμένες…».
Ο ποιητής Τίτος Πατρίκιος, απαντώντας στην ερώτηση «Τι είναι, τελικά για σας η ποίηση», δήλωσε: «….Η ποίηση, δεν είναι μόνο μια συγκινησιακή πύκνωση, αλλά και μια εποπτική προσέγγιση της πραγματικότητάς. Μία απόπειρα να εκφράσεις τον εαυτό σου, αλλά και να δώσεις στοιχεία που θα βοηθήσουν στην ταυτόχρονη συναρμογή και ανατροπή της ανθρώπινης κοινότητας. Ίσως, όμως, να είναι τελικά και ένα παιχνίδι, αλλά και με μεγάλες απογοητεύσεις, όταν στο παιχνίδι χάνεις…».Απόπειρα να εκφράσει τον εαυτό του και εποπτική προσέγγιση της πραγματικότητας πιστεύουμε πως είναι, για το Χρυσοβιτσάνο τοπογράφο μηχανικό Δημητριο Β. Κίσσα, η ποίηση. Μήπως, όμως, είναι και ένα παιχνίδι μεγάλων απογοητεύσεων, στην προσπάθειά του να αποτυπώσει τη σκληρότητα της καθημερινότητας, στους πολύ δύσκολους καιρούς μας;
Πολύ αξιόλογα τα ποιήματα, που περιέχονται, στην ποιητική συλλογή, που εξέδωσε το 2013, από τις εκδόσεις «Δρόμων», με τίτλο «Πεδίον Αισθήσεων». Σε κάθε, σχεδόν, φύλλο των «Χρυσοβιτσάνικων Νέων», η στήλη του «Στίχοι», έχει θέση ξεχωριστή. Με το ποίημά του «Διαρκής Αναζήτηση», εκφράζοντας πρώτα τον εαυτό του, προτρέπει τους αναγνώστες του, στη συνέχεια, να αναζητούν, διαρκώς, την αλήθεια, να μην επαναπαύονται, να μην εμπιστεύονται, να αμφιβάλουν» :

«…Ψάξε καλά, διάβασε, άκου τους σοφούς
κι αν την αλήθεια βρεις, να μη διστάσεις ν’ αμφιβάλεις.

Αν θες τον ήλιο για να δεις, μη σκύψεις το κεφάλι σε πηγάδι
Βλέπε ψηλά, στον ουρανό κι αν δεν μπορείς, ξέρε τουλάχιστον της θέσης το σημάδι».

Τα σκληρά και στερημένα χρόνια, στο γενέθλιο τόπο, τη Χρυσοβίτσα, αναπολεί ο Δημ. Κίσσας, στο ποίημα που της αφιερώνει. Πολύς ο ιδρώτας, δύσκολη η καθημερινότητα, φτωχική η ζωή, λιγοστά τα φαγητά,
«στην πέτρα και στο χώμα των παιδιών τα παιχνίδια,
…γερμένοι, από το φύτεμα του καπνού την άνοιξη,
Αντρών, γυναικών και παιδιών οι ώμοι…».
Έντονα φορτισμένος ο εσώτερος εαυτός του, από τα ανθρώπινα, από τον «ύμνο του στην καλά στεριωμένη γενέτειρα:
Καλά είναι το χωριό μας στεριωμένο
Στα πόδια ενός βουνού με γκρίζα πέτρα,
Στου ήλιου την ανατολή είναι στραμμένο,
Κι η απλωσιά στην άγρια γη, κάμποσα μέτρα…

Διάχυτη, όμως, στους ανθρώπους του η καλοσύνη, η συμπόνια «Για βρέχει σ’ όλο το χωριό, για σ’ όλο είναι λιακάδα», όπως τραγούδησε ο Ναυπάκτιος ποιητής Γεώργιος Αθάνας:
…Όμως, εκείνα τα σκληρά και στερημένα χρόνια
Που αναπολούμε πάντοτε, τέρποντας το μυαλό μας
Αγνή για τον αδύναμο πήγαζε η συμπόνια…

Την υποκρισία, στηλιτεύει σε ομότιτλο ποίημά του ο Δημ Κίσσας. Την υποκρισία των δυνατών, όπου γης, κατακρίνει. Αυτών που αγωνίζονται, τάχα για τους πολλούς, τους αδύναμους, αυτών που εναντιώνονται, δήθεν στην αδικία, αυτών που νοιάζονται για τα συμφέροντα τα δικά τους, και μόνο και όλων όσων τους περιτριγυρίζουν. Στιγματίζει την έλλειψη ανθρωπιάς, σήμερα. Φτώχεια και πόλεμοι στον πλανήτη. Και οι Πόντιοι Πιλάτοι, που έχουν στα χέρια τους τις τύχες του κόσμου «νίπτουν τας χείρας».
Να υπάρχουν κακόμοιροι και να ζουν σε καλύβες
τις εικόνες τους θέλετε
σημαιάκι στο δόρυ σας.

Να σωριάζουν οι πόλεμοι τους ανθρώπους σε στοίβες
την οδύνη του στρέφεται σαν καλύτερη κόρη μας
…………………………………..

Να υπάρχει το σμάλτο μα για Κιχώτες του ήθους
τα μεριά σας να ντύνεται τη σκουριά σας να κρύβει.

Σεβασμός στον Τόπο τον Ελληνικό, τον Τρόπο και τον Κόπο οραματίζεται και προτρέπει ο Δήμ. Κίσσας, στους Στίχους του «Σεβασμός». Ανατρέχει στα περασμένα, αναδεικνύοντας τους σκληρούς αγώνες των Ελλήνων, στους αιώνες, την απλοϊκή ζωή, τις περίσσιες χάρες, διαχρονικά και τους μόχθους, για ένα καλύτερο αύριο. Πρωταγωνιστές, ανάμεσα σε όλους τους λαούς του κόσμου, υπήρξαν, κατά τον ποιητή, οι κάτοικοι της χώρας του ήλιου:
Σεβασμός στον Τόπο
Ο Τόπος ο Ελληνικός.
Δώρημα τέλειον
των πατέρων ημών…

Σεβασμός στον Τρόπο
Ο Τρόπος ο Ελληνικός
Απ’ των θεών τη συντροφιά παρμένος
Πλασμένος απ’ την πέτρα και το φως
Και της θαλάσσης την αρμύρα…

Σεβασμός στον Κόπο
Ο κόπος ο Ελληνικός
Το άλεσμα της πέτρας.
Το όργωμα της θάλασσας…

Τιμή μεγάλη, στα γράμματα της αγαπημένης γενέτειρας, της Χρυσοβίτσας οι ατέλειωτοι «Στίχοι» του Χρυσοβιτσάνου ποιητή Δημ. Κίσσα.

Ο Πάνος Δ. Λαζαρό-πουλος, με το πολύ πλούσιο και πολύπτυχο συγγραφικό του έργο, τίμησε και τιμά τα Ελληνικά Γράμματα, αλλά και τα γράμματα της αγαπημένης του Χρυσοβίτσας. Πιστεύει στην αξία του ανθρώπου και στην πραγμάτωσή της, μέσα από τα μηνύματα της λογοτεχνίας, της ιστορίας και της λαογραφίας. «Ο Πάνος Δ. Λαζαρόπουλος είναι ποιητής και πεζογράφος, με αξιόλογο πνευματικό έργο και συμμετοχή επί σειράν ετών στην «Ένωση Αιτωλοακαρνάνων Λογοτεχνών ως υπεύθυνος ύλης και μέλος της επιτροπής έκδοσης του εξαιρετικού της περιοδικού «Παρουσία», θα γράψει ο ποιητής και κριτικός λογοτεχνίας Δημήτρης Καραμβάλης.
Και ο Βασίλης Λαμπρόπουλος, συγγραφέας και δημοσιογράφος, θα πει: «Τα διηγήματα και τα ταξιδιωτικά του Πάνου Λαζαρόπουλου έχουν πολλές αρετές. Πρώτα πρώτα γιατί μιλάνε για τις ρίζες μας, έπειτα γιατί είναι γραμμένα με ύφος αδρό, λιτό, χωρίς πολλές περιγραφές, έχουν καίριο λόγο και στόχο, αγγίζουν την ψυχή του αναγνώστη προχωρούν βήμα βήμα προς το τέλος, την ολοκλήρωση».16 Τρία από τα πεζογραφικά βιβλία του Πάνου Λαζαρόπουλου η «Μεγάλη Γύρα», η «Πορφύρα του Δειλινού» και η «Χρυσοβίτσα χτες και σήμερα» είναι εμπνευσμένα από τη ζωή και την παράδοση της αγαπημένης του Χρυσοβίτσας και όλης της επαρχίας Ξηρομέρου. Ο πιο αντιπροσωπευτικός τύπος ανθρώπου του λαού, που ο συγγραφέας περιγράφει στη «Μεγάλη Γύρα» είναι ο μπάρμπα – Νίκος ο ράφτης. «Τον ίδιο καιρό και πολλές φορές μαζί τους μαζί τους τσελιγκάδες, ακολουθώντας το αδιάκοπο σύρε κι έλα με την εναλλαγή των εποχών», γράφει «έκαναν την εμφάνισή τους στα καμποχώρια οι λιγοστοί τεχνίτες για να προσφέρουν και εκεί τις υπηρεσίες τους στην ώρα του χειμώνα. Ανάμεσα σε αυτούς, πρώτος και καλύτερος ο μπάρμπα – Νίκος ο ράφτης. Σε τούτα τα χωριά που γύριζε δεν υπήρχε άνθρωπος, μικρός και μεγάλος, που να μην τον ξέρει ή να μην τον συμπαθεί. Ήξερε να μιλάει στον καθένα με τη δική του γλώσσα και να κλέβει καρδιές…».
Είχε πολλές χαρές ο μπάρμπα – Νίκος. Μία από αυτές ήταν και το ταλέντο του παραμυθά, το «μεγάλο του ατού», όπως παρατηρεί ο συγγραφέας. «Εκεί δίνει ρέστα. Έχει το ύφος που ταιριάζει, τον σιγοντάρει και η φωνή, βαθιά και υποβλητική, που ξέρει να τη χρωματίζει κατάλληλα εκεί που πρέπει και να προκαλεί αίσθηση…», σημειώνει.
Περιγράφει, ανάγλυφα και πολλούς άλλους τύπους της Χρυσοβίτσας ο Π. Λαζαρόπουλος στη «Μεγάλη Γύρα» και, με την ξηρομερίτικη ντοπιολαλιά, «παρουσιάζει με νοσταλγία τον κόσμο του χθες», που μέρα με τη μέρα χάνεται. Πολλές είναι οι αναμνήσεις του Π. Λαζαρόπουλου από τον τόπο που μεγάλωσε, στο βιβλίο του η «Πορφύρα του Δειλινού». Λαογραφικές είναι οι αναφορές του: στο «Λανάρισμα και τα παράγωγα του μαλλιού», στο «Ρόλο της Γυναίκας», στις «Προξενήτρες», στο «Αρραβώνας και γάμοι», στη «Γυναίκα νύφη», στο «Η τιμή της νύφης και η θυσία του κόκορα» κ.ά. «…Την ύλη στο σύνολο του βιβλίου η «Πορφύρα των Δειλινών» δεν είναι εύκολο να την κατατάξει κανείς σε ένα είδος», γράφει ο συγγραφέας και κριτικός της λογοτεχνίας αείμνηστος Θ. Μ. Πολίτης. «Εμπεριέχει ιστορικά και λαογραφικά στοιχεία (…). Ανιχνεύει παιδικά βιώματα και περιγράφει ψυχικές καταστάσεις (…). Με αυτή τη γνήσια συγκίνηση ως πλοηγό ξεκίνησε το ταξίδι επιστροφής στα περασμένα ο Π. Δ. Λαζαρόπουλος και μας ξενάγησε με επιτυχία και στο χώρο και στο χρόνο που περικλείεται στις σελίδες του του βιβλίου του…».
Με το βιβλίο του «Η Χρυσοβίτσα χτες και σήμερα», ο Πάνος Λαζαρόπουλος «ξεναγεί» τους αναγνώστες του στο «μέσα» κόσμο του, στην ψυχή του. Περιέχει κείμενα – συνεργασίες, στην Εφημερίδα του Συνδέσμου Χρυσοβιτσάνων Ξηρομέρου – γραμμένα όλα με της αγάπης του τα μάτια και ένα περίσσευμα αισθήματος, που δεν εμποδίζει την αισθητική φροντίδα. Προδιαθέτει, ευχάριστα, το πολύ όμορφο εξώφυλλο, με τον εξαιρετικό πίνακα της Σοφίας Π. Λαζαροπούλου «Η Χρυσοβίτσα». Συγκινητική – δείγμα ευγνωμοσύνης και ανθρωπιάς – η αφιέρωση του βιβλίου «Στην ιερή μνήμη της πολύπαθης μάνας μου».
Αυτοβιογραφικό και «εξομολογητικό» το Προλόγισμα του συγγραφέα (σελ. 13 – 14), απεικόνιση του ευαίσθητου ψυχισμού του, αλλά και προοικονομία των Περιεχομένων. Στη σελ. 13, γράφει: «Γράφω, όντας Χρυσοβιτσάνος, Χρυσοβιτσάνικα θέματα και προβλήματα, για τα μνημεία που μιλούν για την ιστορία του, για τις ανάγκες του, για την καθαριότητα, για την περιφρούρηση των κοινόχρηστων χώρων, για ό,τι προάγει και βελτιώνει την εικόνα του χωριού, για προσωπογραφίες χωριανών που αναχώρησαν, αλλά κάτι καλό άφησαν πίσω τους (…)».
Θέματα τοπικής ιστορίας, σύμβολα της διάρκειας ενός τόπου, μιας περιοχής, που διατηρούν και υπενθυμίζουν τις αξίες, τα ήθη, τα έθιμα, τον τρόπο σκέψης των ανθρώπων που τα θεμελίωσαν, είναι τα θέματα του βιβλίου. Οι φωτογραφίες του βιβλίου, παρμένες από το αρχείο του συγγραφέα, δίνουν εικόνες ζωής από τη από τη μακρόχρονη πορεία του συγγραφέα στα γράμματα, κυρίως. «… Νοσταλγός του παρελθόντος, ανασύρει από αυτό αξίες, αλλά και συνειδητοποιεί τη ματαιότητα, μεταμορφώνει τα αρνητικά σε απόσταγμα σοφών καρπών συμπεράσματος (…). Το έργο του τον κατατάσσει στους σημαντικούς δημιουργούς του καιρού μας», γράφει η ποιήτρια Ειρήνη Ι. Παπανικολάου, για το βιβλίο του Πάνου Λαζαρόπουλου «Στο δρόμο της Μέλισσας».
Πολύ αξιόλογα χαρακτηρίστηκαν, από σημαντικούς κριτικούς και τα βιβλία του Πάνου Λαζαρόπουλου: «Η Αντίσταση ανάμεσα στο χθες και στο αύριο», η ποιητική συλλογή «Λαχτάρες αλαργινές», «Τα πρόσωπα του φεγγαριού», «Στο δρόμο της μέλισσας», «Περπατώντας και Παραπλέοντα το Άγιο Όρος», «Το Σταυροδρόμι του Ελληνισμού», και «Ιστορικές Αντιφάσεις. Άουσβιτς- Ισραήλ – Παλαιστίνη- Η Οικουμένη στα νύχια των νικητών».
Στη Χρυσοβίτσα, γεννήθηκε η Ιωάννα Απ. Πίττα. Μεγάλωσε στον αστακό Αιτωλ/νίας, όπου τελείωσε το Λύκειο. Το ενδιαφέρον της για τη λογοτεχνία το εκδήλωσε, από νωρίς, διαβάζοντας Έλληνες και ξένους συγγραφείς. Σε μικρή ηλικία, άρχισε να δημιουργεί παραμύθια, καθώς τη «μάγευε» ο κόσμος της φαντασίας και του ονείρου. Τα παραμύθια της «Οι κόρες του Άρχοντα», «Οι περιπέτειες ενός κουνελιού» και «Η κυρία Μαριώ. Μια ξεχωριστή αλεπού», κυκλοφορούν από τις εκδόσεις Μιχ Σιδέρη. Ζει στο Μεσολόγγι και ασχολείται με την ανθοκομία. Έχει τιμηθεί από το Δήμο Αγρινίου, το 2017, και την προσφορά της στην Παιδική Λογοτεχνία. Η κυρία Ιωάννα Πίττα, με το έργο της, τιμά τη γενέτειρα.

TO B’ MEΡΟΣ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΦΥΛΛΟ