Στο πανέμορφο ορεινό χωριό Ανθηρό της Καρδίτσας, συναντήσαμε έναν ξεχωριστό άνθρωπο, τον κύριο Μενέλαο, που μοιράστηκε μαζί μας τις αναμνήσεις και τις ιστορίες της ζωής του. Ο κύριος Μενέλαος, που σήμερα είναι 70 χρονών, μας μετέφερε στα παιδικά του χρόνια, όταν ήταν ένα μικρό αγόρι που ζούσε στο χωριό.
Η πιο σημαντική στιγμή της ζωής του, που του έχει μείνει χαραγμένη στη μνήμη, ήταν ο αποχωρισμός από τους γονείς του, και ειδικότερα από τη μητέρα του, όταν ήταν μόλις 12 χρονών. Τότε αποφάσισε να φύγει από το αγαπημένο του χωριό για να πάει στην Αθήνα, όπου θα εργαζόταν και θα συνέχιζε τις σπουδές του. Αυτή η απόφαση ήταν δύσκολη, αλλά απαραίτητη για το μέλλον του.
Καθώς μας μίλησε, μας ξενάγησε στη ζωή του χωριού του. Μας είπε για τις μέρες του στο δημοτικό σχολείο, αναμνήσεις γεμάτες γέλιο και δάκρυα. Μας εξομολόγησε πώς ο δάσκαλος τον τιμώρησε μια φορά γιατί χτύπησε κατά λάθος την καμπάνα του χωριού, προκαλώντας αναστάτωση σε ολόκληρο το χωριό.
Αφιέρωσε επίσης χρόνο να μας μιλήσει για τη φιλοξενία των χωρικών προς όσους περνούσαν από εκεί. Εκείνα τα χρόνια, οι μετακινήσεις γίνονταν συχνά με άλογα, και η φιλοξενία ήταν αυτονόητη. Μας εξήγησε πώς το χωριό αυτό ήταν σαν ένας μεγάλος οικογενειακός κύκλος.
Ο κύριος Μενέλαος μας ταξίδεψε πίσω στον χρόνο, αναδεικνύοντας την ιστορία της περιοχής του και την εποχή του εμφυλίου πολέμου που σάρωσε την Ελλάδα.. Μας μίλησε για τα κριτήρια που οι άντρες χρησιμοποιούσαν για να επιλέξουν τις γυναίκες που θα γίνονταν σύζυγοί τους, αναδεικνύοντας τη σημασία των παραδόσεων και της κοινότητας στη ζωή τους.
Από εκεί, μας μετέφερε στην μαγική και παραμυθένια πλευρά της ζωής του χωριού, μιλώντας για τις νεράιδες που πίστευαν ότι υπήρχαν, και μοιράστηκε μαζί μας μια υπέροχη ιστορία για ένα γλυκό που είχε φτιάξει η μητέρα του και το είχε κρύψει για να το προστατέψει από την πείνα.
Τέλος, μας αφηγήθηκε τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά της εποχής του, μια εποχή όπου η αθωότητα και η ανεμελιά κυριαρχούσαν.
Σήμερα, ο κύριος Μενέλαος είναι συνταξιούχος, αλλά παραμένει πιστός στις ρίζες του και επισκέπτεται το χωριό του όσο μπορεί. Αφοσιώνεται στη λαογραφία του χωριού και της περιοχής, συλλέγοντας πολύτιμες πληροφορίες για τη ζωή και την παράδοση των παλιών χρόνων, διασφαλίζοντας ότι αυτές οι μνήμες δεν θα χαθούν ποτέ.
07:52 Το κλάμα της μάνας
11:53 Ιστορίες από το σχολείο
16:51 Φιλοξενία χωρικών
17:48 Ιστορίες με τους αντάρτες.
29:07 Κριτήρια επιλογής γυναικών
31:30 Ιστορίες με το νερό-νεράιδες
41:25 Ιστορία με το γλυκό της μάνας
45:48 Αναφορά στα παιχνίδια που έπαιζαν
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.