Σε ένα ορεινό χωριό της Ευρυτανίας, τον Κλειτσό, συναντήσαμε τον παππού Βασίλη και τη γιαγιά Ελευθερία.
Στη συνέντευξη που μας έδωσαν, ο παππούς Βασίλης μας μίλησε για τα παλιά χρόνια, όταν η ζωή ήταν σκληρή. Μας περιέγραψε πώς σηκωνόταν το πρωί και έφευγε για το δάσος για να κόψει ξύλα με το τσεκούρι, και επέστρεφε το βράδυ. Η γιαγιά Ελευθερία έκανε όλες τις δουλειές του σπιτιού, πήγαινε στα χωράφια και φρόντιζε και τα ζώα που είχαν.
Ο παππούς Βασίλης αναφέρθηκε επίσης στον εμφύλιο πόλεμο. Μας είπε ιστορίες για τους αντάρτες και ευχήθηκε να μην ξανάρθουν τέτοια χρόνια.
Οι δύο ηλικιωμένοι μας μίλησαν επίσης για νεράιδες που έβλεπαν εκείνα τα χρόνια. Μας είπαν ότι ένιωσαν μεγάλη ικανοποίηση όταν απέκτησαν τα παιδιά τους.
Ως μοναχικοί κάτοικοι του χωριού, οι δυο τους, χωρίς να έχουν φύγει ποτέ, μας ευχήθηκαν να υπάρχει αγάπη μεταξύ μας και να μην τσακωνόμαστε.
Η συνάντηση με τον παππού Βασίλη και τη γιαγιά Ελευθερία ήταν μια εμπειρία που θα θυμόμαστε για πάντα. Μας έμαθαν πολλά για την ιστορία και τον πολιτισμό της Ελλάδας, αλλά πάνω απ' όλα, μας έμαθαν την αξία της αγάπης και της οικογένειας.
Παρά τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν στη ζωή τους, κατάφεραν να βρουν ο ένας τον άλλον και να δημιουργήσουν μια οικογένεια. Η αγάπη τους ήταν τόσο δυνατή που τους κράτησε μαζί για όλη τους τη ζωή.
Η ιστορία τους είναι μια υπενθύμιση ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές, η αγάπη μπορεί να μας δώσει δύναμη και ελπίδα. Είναι μια ιστορία που μας εμπνέει να ζούμε τη ζωή μας με αγάπη και να μην τα παρατάμε ποτέ.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.