ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: Γράφει ο Γιάννης Γερογιάννης

 

Πηγή: facebook

Giannis Gerogiannis

«Η ΑΜΑΔΡΥΑΔΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΕΡΑ ΔΑΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ» (απόσπασμα)

Η βελανιδιά είναι το δένδρο που δεν καίγεται κι η φύτευσή του θα έπρεπε να αποτελεί εθνική στρατηγική. Όχι μόνο για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών αλλά και την ανασύνταξη της εθνικής οικονομίας.

Η φωτιές ξεκινάνε πάντοτε απ’ τα ξερόχορτα και τα πεσμένα φύλλα. Έρπονται στο έδαφος και η φωτιά ονομάζεται «έρπουσα», όταν συναντήσει θάμνους ανεβαίνει. Αν συναντήσει πεύκα, ταξιδεύει από κορφή σε κορφή και λέγεται «επίκορφη».Εδώ, η κατάσβεση είναι αδύνατη χωρίς αεροπλάνα και συνήθως καίγονται σπίτια, άνθρωποι και ζώα του δάσους.

Στις βελανιδιές δεν έχουμε πεσμένα φύλλα τον Αύγουστο, οπότε δεν υπάρχει καύσιμη ύλη για να πιάσει φωτιά. Αν υπάρξουν χόρτα, ή άλλα εύφλεκτα υλικά η φωτιά είναι πάντοτε «έρπουσα», η οποία εύκολα μπορεί να κατασβηστεί. Αν η φωτιά συναντήσει κορμούς βελανιδιάς περνάει ανάμεσα καθώς οι κορμοί αυτοί εμπεριέχουν τανίνη και το βραδύκαυστο αυτό υλικό τις καθιστά σχεδόν «Άτρωτες» Αν όμως τα δένδρα αυτά έχουν πληγές και κουφάλες τότε μόνο καίγεται ο κορμός αλλά πολύ δύσκολα,. Η ρίζα του όμως παραμένει ανέπαφη, καθώς βρίσκεται δεκαπέντε μέτρα κάτω από τη γη. Όταν η ρίζα είναι ζωντανή, είναι και το φυτό ζωντανό και το δένδρο αυτό πρεμνοβλασταίνει.

Η θωράκιση της χώρας με τα πράσινα τείχη της βελανιδιάς για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς, αποτελεί πράξη ευθύνης και θα είχε προλάβει αυτές τις τραγωδίες που συμβαίνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας. Μέχρι τότε ας καθαρίζουμε τα δένδρα μας. Ας μην αφήνουμε τα πεύκα να ακουμπούν τα κλαδιά τους στο έδαφος ή στο στο σπίτι μας. Ας κλαδεύουμε τα κλαριά που σέρνονται στο έδαφος. Ας μάθουμε να συντηρούμε τις ζώνες πυροπροστασίας, που οι περισσότερες είναι εγκαταλειμμένες.

Ας ανταποκριθούμε στο κάλεσμα του φίλου μας Μανώλη Θεοδωρίδη και «Στη μνήμη των νεκρών και των θυμάτων της πυρκαγιάς, αντί για κερί ας φυτέψουμε φέτος από ένα βελανίδι»

ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ..

Share on Google Plus