ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ
του ΡΩΜΑΝΟΥ του ΜΕΛΩΔΟΥ
Εἰς τὸ Πάθος τοῦ Κύριου
καὶ εἰς τὸν Θρῆνον τῆς Θεοτόκου
από το βιβλίο που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΤΑΔΕ ΕΦΗ
γ´
Ὑπάγεις, ὢ τέκνον,
πρὸς ἄδικον φόνον
καὶ οὐδεὶς σοὶ συναλγεί,
οὗ συνέρχεται σοὶ Πέτρος
ὁ εἰπών σοι,
«οὐκ ἀρνοῦμαί σε ποτέ,
κἂν ἀποθνῄσκω».
ἔλειπέ σε Θωμᾶς ὁ βοήσας,
«μετ᾿ αὐτοῦ θάνωμεν πάντες».
οἱ ἄλλοι δὲ πάλιν,
οἱ οἰκεῖοι καὶ γνωστοὶ
καὶ μέλλοντες κρίνειν
τὰς φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ,
ποῦ εἰσιν ἄρτι;
οὐδεὶς ἐκ τῶν πάντων,
ἀλλ᾿ εἰς ὑπὲρ πάντων
θνῄσκεις, τέκνον, μόνος,
ἀνθ᾿ ὧν πάντας ἔσωσας,
ἀνθ᾿ ὧν πᾶσιν ἤρεσας,
ὁ υἱὸς καὶ θεός μου».
ΑΠΟΔΟΣΗ σε ανομοιοκατάληκτο δεκαπεντασύλλαβο
Συνέχεια ΕΔΩ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.