Γιορτάδες μέρες ήρθανε,
ανοίχτε τσι αγκαλιές σας.
Το είχα διαβάσει στο διαδίκτυο και μου είχε αρέσει πολύ.
Με αυτόν τον ποιητικό τρόπο καλούσε πέρυσι τέτοιες μέρες ο
Πολιτιστικός Σύλλογος ¨Μανώλιες¨ τους Ζακυνθινούς αλλά και τους
επισκέπτες του νησιού στις εκδηλώσεις του.
Μέσα σε ένα χρόνο έχουμε ολική ανατροπή. Από το δια
ζώσης στο κατά μόνας και στο μακρόθεν. Από τη χαρούμενη
διάθεση στη μελαγχολία. Από τις ζεστές αγκαλιές στα ψυχρά μηνύματα.
Όμως, παρά την απομόνωση και την ¨αφωνία¨ οι
καλλιτέχνες έχουν την ανάγκη να εκφραστούν και οι παρακάτω στίχοι γράφτηκαν για
τη θεατρική και κινηματογραφική ομάδα του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου και
αποτέλεσαν το σενάριο για το ομώνυμο ταινιάκι(clickfilm ή filmaway με
φρασεολογία πανδημίας) με σκηνοθέτιδα τη Ρίτσα Γεωργιάδου που είναι
και η ψυχή της ομάδας.
Φίλοι μου, έχουμε καιρό δια ζώσης να τα πούμε
με mail και με sms μόνο επικοινωνούμε.
Το κατά μόνας ποτέ ξανά.
Κοντεύουνε Χριστούγεννα κι ο χρόνος να γυρίσει
κι αυτός ο κορονοϊός δε λέει να μας αφήσει.
Τέτοιες γιορτάδες ποτέ ξανά.
Εντάξει σπίτι μείναμε, κρατήσαμε αποστάσεις
και παραμείναμε ασφαλείς μα σου ’ρχεται να σκάσεις.
Να μη μας τύχει ποτέ ξανά.
Μάσκες διπλές φορέσαμε, νάιλον προσωπίδες
τα χέρια απ’ τ’ αντισηπτικά γεμίσανε φολίδες.
Αυτή η εικόνα ποτέ ξανά.
συνέχεια εδώ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.