ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΞΗΡΟΜΕΡΟΥ ΑΙΤΩΛ/ΝΙΑΣΓράφει ο Παναγιώτης Ηλ. Χολής Σύμβολο πίστης, ενότητας και αδάμαστης θέλησης των κατοίκων.
Παράδειγμα συλλογικής προσπάθειας, ενότητας και δημιουργικής δύναμης.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ
1. Ο Πολιούχος και η Παράδοση
Πολιούχος και προστάτης του χωριού μας είναι ο Άγιος Γεώργιος, Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος.
Ο ναός του Αγίου Γεωργίου, που δεσπόζει σήμερα στο κέντρο του χωριού, είναι ένα εμβληματικό στολίδι της περιοχής, συνδυάζει την απαράμιλλη αρχιτεκτονική τέχνη με την πνευματική γαλήνη που αποπνέει.

Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη, Φιλόλογος, Δρ Κοινωνικής Λαογραφίαςe-mail: agelimaria@yahoo.gr

Η Τσαπουρνιά ή «Λυκοδόντι», όπως την αποκαλούν οι κάτοικοι της περιοχής, είναι η τοποθεσία στα όρια των χωριών Μαχαιράς και Χρυσοβίτσας, στη διασταύρωση του δρόμου προς Αστακό.Η τοποθεσία αυτή επιλέχτηκε το 1943 για να δοθεί το πρώτο χτύπημα στον κατακτητή. Στην Τσαπουρνιά στήθηκε ενέδρα στους Ιταλούς στις 5  Μαΐου  1943. Η μορφολογία του εδάφους διευκόλυνε το σχέδιο της ενέδρας και της μάχης που ακολούθησε.

https://akarnanika.blogspot.com
 Η πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ξεκινά το 1204 με την 4η Σταυροφορία. Ο Δόγης της Βενετίας Ενρίκο Δάνδολο, προφασιζόμενος νέα σταυροφορία, μετέφερε 40.000 πολεμιστές, πλιατσικολόγους, με τα πλοία, οι οποίοι πραγματοποίησαν επίθεση στις 12 Απριλίου. Οι συνέπειες ήταν πραγματικά καταστροφικές αφού η Βυζαντινή Αυτοκρατορία λεηλατήθηκε, διαμελίστηκε και οι βυζαντινές επαρχίες διαμοιράστηκαν ανάμεσα στους Λατίνους.

Πηγή : Σελίδα.facebook Giannis Gerogiannis Η γνήσια μουσική, αποτελεί το καθημερινό ψωμί των ανθρώπων. Οταν ο λαός και το έθνος δοκιμάζονται από κρίσεις τότε ο εκπρόσωπος της κουλτούρας γίνεται Ρίτσος, Σολωμός, Ρήγας Φεραίος, Κάλβος και Σικελιανός. Παλεύει με το λαό στην πρωτη γραμμή και η κουλτούρα γίνεται μαχόμενη. Προπύργιο της μαχόμενης κουλτουρας υπήρξε πάντοτε το λαϊκό και Δημοτικό μας τραγούδι. Το τραγούδι αυτό έχει τις ρίζες του στη βυζαντινή και δημοτική μελωδία αλλά και σύζευξη με την ποίηση και τα προβλήματα του έθνους. (Μίκης Θεοδωράκης).

Βάσανα  Αγωνιστών
ΦΑΡΜΑΚΗΣ  ΠΕΤΡΟΣ (1793 - 1830). Αντιστράτηγος
Ένα Σαββάτο αποβραδίς, ανήμερα Λαζάρου, πέρασα απ΄  τ΄Αντελικό κι από το Μεσολόγγι κι ακούω αντρίκεια κλάηματα, γυναίκεια μοιριολόγια, δεν κλαίνε για τον σκοτωμό  δεν κλαίνε για τον πόνο , κλαίνε που σώθκ(ι) παιδιά μου το ψωμί .Ως γνωστόν οι οπλαρχηγοί και μικροκαπεταναίοι, οι απλοί μαχητές που απ’ την πρώτη στιγμή του ιερού ξεσηκωμού του 1821, τόλμησαν και βρέθηκαν σ’ όλα τα     μετερίζια του εθνικού χρέους, υπήρξαν αναρίθμητοι, σύμφωνα με τις υπάρχουσες και αδιάψευστες πηγές στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (πιστοποιητικά στρατιωτικών εκδουλεύσεων, χειρόγραφα , εκδόσεις κ.λ.π. αρχειακά έγγραφα).

Οι Λεπενιώτες μπήκαν στο Μεσολόγγι το 1825 υπο την αργηχία του Βασίλη Πάτση με δύναμη 150 ανδρών ο Πάτσης έλαβε το βαθμό του αντιστρατήγου ο Κουτσονίκας γράφει …έφθασαν και ο ι Βαλτινοί Βασίλης Πάτσης και Γιαννάκης Στράτος δικό του σώμα είχε και ο Γιώργος Λεπενιωτάκης ενώ αρκετά χρήματα έδωσε η οικογένεια Ψίλου περι τα 15 .000 γρόσια . Kατά τις πολιορκιές του Μεσολογγίου έχασαν την ζωή τους οι Αλέξανδρος Αλεξανδρής,Αλέξης Αλεξίου,Γιωργος και Αναστάσης Λεπενιώτης ,οι Πάνος ,Γιάννης Στάθης και Θωμάς Μπενέκος και Νάσος Κοντονάσος.

https://akarnanika.blogspot.comΟ Φώτης Ραπακούσης μας διηγείται την ιστορία της κυρά Βασιλικής που έζησε τα τελευταία χρόνια της εδώ στην Κατοχή Αιτωλοακαρνανίας. H Κούλια της κυρά-Βασιλικής, είναι Μεσαιωνικός πύργος και βρίσκεται επάνω σε ένα χαμηλό λόφο που δεσπόζει στην κωμόπολη της Κατοχής. Ο Φώτης Ραπακούσης είναι Ιδρυτής του «Μουσείο Αλή Πασά και επαναστατικής περιόδου», στο Νησάκι της λίμνης Ιωαννίνων.

https://akarnanika.blogspot.comΜε τον Γεώργιο Καραϊσκάκη πολέμησαν κατά καιρούς σχεδόν όλοι οι Αιτωλοακαρνάνες οπλαρχηγοί και πάνω από χίλιοι αγωνιστές...Ο Καραϊσκάκης γεννήθηκε το 1782 σε μια σπηλιά κοντά στο Μαυρομάτι Καρδίτσας. Σύμφωνα με άλλες πηγές η γέννηση του έγινε σε ένα μοναστήρι στη Σκουληκαριά Άρτας. Πατέρας του μάλλον ήταν ο Δημήτριος Ίσκος ή Καραΐσκος και μητέρα του η Ζωή Ντιμισκή ή Διμισκή από τη Σκουληκαριά, που ήταν εξαδέλφη του αρματολού των Ραδοβυζίων Γώγου Μπακόλα. Η μητέρα του, μετά τον θάνατο του Ιωάννη Μαυρομματιώτη, του πρώτου της σύζυγου, έγινε καλόγρια και γι' αυτό και έμεινε στον Καραϊσκάκη η προσωνυμία «ο γιος της καλογριάς». Τα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα, αφού η μητέρα του πέθανε όταν ήταν 8 ετών. Όταν ήταν ακόμα μικρός αιχμαλωτίστηκε, για κάποιες άνομες πράξεις του,  βρέθηκε στα Ιωάννινα όπου φυλακίσθηκε για παράνομες πράξεις, εκεί όμως έμαθε και κάποια γράμματα.