Προχθές ο γιατρός μας έστειλε το παρακάτω ποίημα του Καβάφη.(εδω)
Σήμερα παίρνει την απάντηση από τον Άρη Μπιτσώρη
Η ΡΕΒΑΝΣ / Άρης Μπιτσώρης
Γιατρός μπήκε στην ένατη του βίου δεκαετία
με μια βελόνα έκανε τρανή περιουσία
και τώρα ζει σε ορεινό χωριό του Ξηρομέρου
εξόριστος, διαβάζοντας το ποίημα του γέρου
που ένα αιώνα και πιο πριν το έγραψε ο Καβάφης
και λέει: ¨μέγα ποιητή πολύ σωστά τα γράφεις,
ταιριάζουνε απόλυτα οι στίχοι σου σε μένα¨.
Στοχάζεται∙ ¨στη ζήση μου πώς τα ’χω καμωμένα;¨
Βάζει στη ζυγαριά του νου τα θέλω στο ’να τάσι
στ’ άλλο τα πρέπει που έχουνε τα πρώτα υπερκεράσει.
Κοιτάζει στον καθρέφτη του και δεν αναγνωρίζει
τη φάτσα τη γεροντική που μπρος του αντικρύζει.
Διαβάζει άλλη μια φορά τους στίχους, δε νυστάζει
όπως στο ποίημα ο γέροντας, μα η όψη του αλλάζει.
Πετάει τις βελόνες του, τα βιβλιάρια βλέπει
σπάταλο υπόλοιπο ζωής το χρήμα του επιτρέπει.
Παίρνει αγκαζέ έναν ταξιτζή, του λέει: ¨ισοβίως∙
τώρα αρχίζει του γιατρού ο αληθινός ο βίος,
μέχρι το τελευταίο ευρώ θα τα ξεκοκκαλίσω
πουλάω και τα ακίνητα, δε θα γυρίσω πίσω.
Στον Αστακό η στάχτη μου θα έρθει συστημένη
κουφάλες μες στα
σκέλια μου όλοι είστε γραμμένοι¨.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.