Ο ΠΑΝΟΣ Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ
Πάνο, από τα εκλεκτότερα
τα τέκνα της Μπαμπίνης
πού φεύγεις, φίλε μου, πού πας
κι ορφάνια πίσω αφήνεις;
Παίρνεις και το χαμόγελο,
το καθαρό σου βλέμμα∙
έγιναν όλα αστραπή,
μου φαίνεται σαν ψέμα.
Στις Σπυριδούλες που άφησες
πίσω, και στους λεβέντες
στέλνω ως συλλυπητήρια
ετούτες τις κουβέντες.
Πρόωρα, αδίκως, έφυγες
Πάνο, από κοντά μας
εύκολα δεν θα ξεχαστείς
θα είσαι στην καρδιά μας.
Να ΄ναι το χώμα ελαφρύ
πάνω σου σαν σεντόνι
τις νύχτες να ’χεις συντροφιά
γλυκόλαλο ένα αηδόνι.
Άρης Μπιτσώρης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.