Από τους Δελφικούς Αγώνες που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών (26\9 2021).. Το ποίημα μου φέρει τον τίτλο Άγαλμα προς ενοικίασιν -Ηνίοχος' αναφέρεται βέβαια στο σήμερα και πήρε το Γ βραβείο του Διαγωνισμού.
Αξίζει νομίζω να ακουστεί και να διαβαστεί γιατί θέτει θέματα συγχρονου προβληματισμού που αφορούν τον κόσμο μας, τον πολιτισμό και ίσως το μέλλον μας.
Άγαλμα προς ενοικίασίν –Ηνίοχος
-Ξέρεις, θα φύγεις αύριο πρωί στην Εσπερία
σε μία χώρα καθώς λένε, δίχως ήλιο.
Κνήμες ακίνητες, στο βάθρο του μουσείου
φλέβες, σφυρά, κρατούν γυμνά τα πέλματά σου.
Τα μάτια σου, πρέπει να συνηθίσουνε το γκρίζο
Και τ΄ άλογά σου –τέθριππο- νίκης βραβείο.
Ένας χιτώνας που καλύπτει τον κορμό σου
και δυο σκιές κρατούν κλειστά τα δυο σου χείλη.
Ξέρεις τι λένε τελευταία στην πατρίδα…
–και συ κακόμοιρε μ’ ένα χέρι-
Ποιό χαλινάρι; Αχαλίνωτοι οι Γραικύλοι.
Οξειδωμένα και λειψά τα όνειρά σου.
Ίσως ο μπρούτζος να μας φέρει τη γαλήνη
θα σε νοικιάζουμε από αύριο καημένε.
Έφηβε νέε, μετανάστη για τη Δύση
θα τριγυρίζεις στα μουσεία, την εσπέραν.
Φοράς, μια ζώνη με ατέλειωτες ραβδώσεις
ακούς τι λέμε, μειδιάς και συνεχίζεις
εκεί, θα βρεις ζωή και -τέκνα Ελλήνων-
που ζητιανεύουνε καριέρα κι εργασία.
Μία κορδέλα με μαιάνδρους στα μαλλιά σου
σμάλτο στα μάτια και μια ίριδα φεγγίζει.
Πες μας Πολύζαλε της Γέλας το μνημείο
του Πυθαγόρα, πόσα τάλαντα θα πιάσει;
είναι αμίλητα τα μάτια της ψυχής μου
κι ένα μειδίαμα αιώνες τώρα, βγάζεις…
Είναι της νίκης; Του αγώνα; και του κάλλους;
ή μήπως; πρόβλεψη μιας ήττας και του χάους;
Για δυο παράδες το κομμένο σου το χέρι
Είναι παζάρι η ψυχή μας; Ποιός να ξέρει…
ΓΕΡΟΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΗΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.