ΟΙ ΔΥΟ ΠΟΝΤΙΕΣ
Δυο Πόντιες, φίλες καρδιακές απ’ το χωριό
που ορκιστήκανε ποτέ μη χωριστούνε
-μαζί μεγάλωσαν, μαζί και στο σχολειό-
η τύχη το ’φερε μαζί να παντρευτούνε.
Μετά τρεις μήνες συναντήθηκαν ξανά
τα σχετικά να πουν του έγγαμου του βίου
ν’ ανοίξει πάλι η μια στην άλλη την καρδιά
σαν τότε που ήτανε μαθήτριες σχολείου.
Λέει η Παρθένα: «πήρα εγώ κουβαλητή
δουλεφταρά μα και στο σπίτι νοικοκύρη
αυτός μου πλένει και μου φτιάχνει το φαΐ
λες και με έχει μες στο σπίτι μουσαφίρη.
Μα είναι και κάτι που κρατάω μυστικό
που δε μ’ αφήνει τις βραδιές να κλείσω μάτι
μόνο σ’ εσένα, φιλενάδα, θα το πω
είναι ανύπαρκτος απάνω στο κρεβάτι».
Παίρνει το λόγο η Συμέλα κατηφής:
«εγώ έχω πάρει αχαΐρευτο, τεμπέλη
μα στο κρεβάτι είναι πάντα συνεπής
κι ένα κορμί σαν τον Ερμή του Πραξιτέλη».
«Έχουμε πρόβλημα στο γάμο μας κι οι δυο»
είπανε τότε οι κολλητές μας ταυτοχρόνως
«ας βρει μια λύση το μυαλό το θηλυκό,
λύση που να ’ναι εφικτή, μα και συντόμως».
«Το βρήκα» λέει η Παρθένα στη στιγμή
«και θα σου πω τώρα αμέσως ντο θα φτάμε:
στο σπίτι θα ’ρχεσαι για λάτρα, για φαΐ
και στο δικό σου εγώ τις νύχτες να κοιμάμαι»
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.