Γιώργο μου, γιατί άλλαξες κ’ είσαι γιορταλαγμένος;
Μηδά σε γάμο θε να πας, μηδά σε πανηγύρι;
Κειο συ θα πας στη μαύρη γης, τ’ αραχνιασμένο χώμα.
Εκεί νερό δε βρίσκεται, χορτάρι δε φυτρώνει.
Η γης κι αν τόχει το νερό είναι πικρό φαρμάκι.
Το πίνουν νιοί και κόβονται και νιες και δραπανιώνται,
Το πίνουν κι οι μεσόκοποι και λησμονούν τα σπίτια.
Να μην το πιεις και μας κοπείς και μας αλησμονήσεις,
Ξεχάσεις τη γυναίκα σου και τα καλά ανήψια
Εκεί θα βρεις την αδερφή και τη γλυκιά τη μάνα
Τους συγγενείς, τους φίλους σου και τους συγχωριανούς σου…
O Γιώργος Παπατρέχας είχε μεγάλο πάθος με το δημοτικό τραγούδι. Από παιδί μέχρι την οριστική αναχώρησή του στα 92 χρόνια του τραγουδούσε… Γι’ αυτό μαζί με το μοιρολόγι
του αφιερώνουμε κι ένα δημοτικό τραγούδι:
Εγώ στον ήλιο ορκίστηκα
Εγώ στον ήλιο ορκίστηκα ποτέ μην τραγουδήσω
Μ’ απόψε για τους φίλους μου, για τους αγαπημένους
Θα τραγουδήσω γαληνά για ν’ ακουστώ μεγάλα
Να πάει η φωνή μ’ στους ουρανούς μαζί με τους αγγέλους
Θα πω τραγούδια θλιβερά και παραπονεμένα
Θα κάνω τα βουνά να κλαίν…
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ!
Μαρία Ν. Αγγέλη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.