Το Δοκίμιο που ακολουθεί βραβεύτηκε χθες με τον Α έπαινο του σύλλογου ''Λίνος". Αξίζει όμως να διαβαστεί από κάθε έναν που ασχολείται με τον ελληνικό πολιτισμό.
Γιατί "Το δημοτικό τραγούδι είναι η εφημερίδα για το λαό μας" Θ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ''.
...Κάποια Λαμπρή εκεί που καθόμασταν ογδόντα παλικάρια και καθώς είχαμε λάβει είδηση, ότι θα πάνε αλυσοδεμένους εκατόν πενήντα ανθρώπους»
- «Ε χριστιανοί! λέω. Αν θέλετε να μ’ ακούσετε, να κρεμάσομε τα χαϊμαλιά μας εις τα έλατα και αυτά να γίνουν η εκκλησία μας. Αυτό να είναι η Λαμπρή μας, και να ασπασθούμεν και να ελευθερώσουμε τους αδελφούς μας, που πάνε να τους φυλακίσουν διά παντός εις τα δεσμά. Απάνω που καθίσαμε να φάμε, είπα πάλε: Αν είμαστε αδελφοί, να χύσομε το αίμα μας διά τους αδελφούς μας. Πρώτα τους ορμήνευσα μιλητά, έπειτα το έκαμα και τραγούδι και τους το ετραγούδησα».
Ίσως βοήθησε το τραγούδι, ίσως η Παναγία, όπως λέει ο ίδιος ο Κολοκοτρώνης στον Τερτσέτη, τα βάλαμε με 2.000 Τούρκους. Δώσαμε τη μάχη κι ελευθερώσαμε εκατόν πενήντα αλυσοδεμένους. Από τους Ογδόντα Έλληνες ένας νεκρός ξάδερφος του Κολοκοτρώνη.
Αυτό είναι το δημοτικό μας τραγούδι. Έπαιξε σπουδαίο και καθοριστικό ρόλο όχι μόνο στην επανάσταση, αλλά κυρίως στην ελληνική και ευρωπαϊκή Διανόηση και ποίηση, άλλαξε τα μυαλά του κόσμου και επειρεασε περισσότερο από κάθε άλλο τους Ρώσους Δεκεμβριστες!
Καλή ανάγνωση. ΕΔΩ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.