Είναι γνωστό ότι το χωριό μας έπασχε από έλλειψη νερού όχι μόνο άρδευσης άλλα κυρίως ύδρευσης. Το πρώτο δίκτυο ύδρευσης κατασκευάσθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 50.
Μέχρι τότε οι βασικές ανάγκες καλύπτονταν με τη μεταφορά νερού από τα κατά τόπους πηγάδια με τα γνωστά μεταφορικά μέσα(άλογα ,γαϊδούρια η μουλάρια),(υπήρχαν και ένα-δυο κάρα) .Η ανάγκη αυτή ανέπτυξε την ευρηματικότητα των συγχωριανών μας και τους οδήγησε στην δημιουργία δεξαμενών για συγκέντρωση του βρόχινου νερού,ώστε να καλύψουν τις βιολογικές τους ανάγκες σε πόσιμο νερό.
Τέτοιες δεξαμενές -στέρνες δημιούργησαν όχι μόνο έξω από τα σπίτια τους άλλα σε κάποιες περιπτώσεις και μέσα σε αυτά.
Το γέμισμα εξασφαλίζονταν από το βρόχινο νερό που συγκεντρωνόταν με τα κιούνια, που ήταν τοποθετημένα στο τελείωμα της κεραμοσκεπής, και με ένα σωλήνα το νερό μεταφερόταν στο εσωτερικό της στέρνας. Οι πρώτες βροχές καθάριζαν τα κεραμίδια από χώματα, σκόνες ή μικροαντικείμενα και στη συνεχεία μετά την τέταρτη η πέμπτη βροχή επιτρεπόταν η εισροή του νερού στη στέρνα
Η κατασκευή των στερνών ήταν ένα τεράστιο χρηματικό βάρος πέραν της προσωπικής εργασίας.
Τέτοιες στέρνες είχαν : Οι Παπασπυραίοι, οι Ραπταίοι, οι Χρυσικαίοι, Θανασουλαίοι,οι Πιπιριγκαίοι και άλλοι.
Με τον καιρό και αφού εξασφαλίσαμε το νερό πολλοί συγχωριανοί μας διακόσμησαν της στέρνες με επένδυση πέτρας (φωτο)
ΠΛΗΡ.
Α)Από το βιβλίο του Αλέξανδρου Κυριαζή ''Εις τη σκιά τις ομίχλης''
Β) Αλ.Χ.Παλιούρας
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.