Σήμερα η Εκκλησία στις 8 Νοεμβρίου τιμά τη μνήμη των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Η Εκκλησία στις 8 Νοεμβρίου τιμά τη μνήμη των Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τιμά και όλες τις αόρατες άυλες, νοερές Αγγελικές Δυνάμεις του Θεού. Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο μόνος που ονομάζεται αρχάγγελος κατά την Αγία Γραφή. Επίσης ονομάζεται «ένας των πρώτων αρχόντων» και «άρχων». Το όνομά του σημαίνει «Ποιος (Είναι) Όμοιος Θεού;».

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

Πιστεύεται ότι ήταν ο ταξιάρχης Μιχαήλ εκείνος ο άγγελος ο οποίος εμφανίζεταΤι στις Εβραϊκές Γραφές (Παλαιά Διαθήκη), και μάλιστα από τις πρώτες στιγμές δημιουργίας του κόσμου. Ήταν εκείνος που ανήγγειλε στον Αβραάμ την ανάγκη θυσίας του γιου του, Ισαάκ και ο οποίος στη συνέχεια την απέτρεψε. Επίσης ο Μιχαήλ ήταν εκείνος που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο.

Διέσωσε, από την πτώση τις αγγελικές δυνάμεις με το «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου» και για την παρρησία του ο Τριαδικός Θεός του έδωσε τη θέση του «Άρχοντος των αγγελικών Ταγμάτων». Πιστεύεται ότι με εντολή του Θεού οι Πρωτόπλαστοι εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Στην Καινή Διαθήκη, αυτός είναι που θα αναγγείλει τη δεύτερη έλευση του Ιησού Χριστού και την αρπαγή της εκκλησίας Του. Εμφανίζεται προφητικά να ηγείται στρατιάς αγγέλων σε πόλεμο στον ουρανό, κατά «του μεγάλου Δράκοντα, του αρχαίου φιδιού, του Σατανά» και των αγγέλων του, όπου υπερισχύει ο Μιχαήλ και τους ρίχνει στη γη.

Ο ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΝΤΑΜΑΔΟΥ

Στο Μανταμάδο βρίσκεται ένα από τα πιο σημαντικά προσκυνήματα της Λέσβου, η Ιερά Μονή του Ταξιάρχη. Ο Άγιος Αρχάγγελος Μιχαήλ είναι ο ενδοξότατος και λαμπρότατος Ταξιάρχης των Ασωμάτων Δυνάμεων. Είναι ο Αρχιστράτηγος του Θεού. Προστατεύει το ανθρώπινο γένος και χαρίζει ελπίδα στους πιστούς χριστιανούς. H εικόνα του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο είναι μοναδική στον ορθόδοξο χριστιανικό κόσμο, καθώς είναι ανάγλυφη και οι ανάγλυφες εικόνες δεν επιτρέπονται στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία. Αυτή η εικόνα, όμως, παρέμεινε, χάρη στην αξία της και στα μεγάλα θαύματά της!
Η δύναμη και η χάρη Του, εμφανίζεται με την πάροδο των χρόνων, στις ζωές ανθρώπων, όποτε χρειάζονται τη βοήθεια και την ευλογία Του. Έχει ανοίξει τα φτερά Του, προστατεύοντας σε κρίσιμες καταστάσεις τους πιλότους της πολεμικής αεροπορίας της χώρας μας. Στο μοναστήρι υπάρχουν αφιερώματα από απλούς ανθρώπους μέχρι πιλότους της πολεμικής αεροπορίας και αξιωματικούς όλων των σωμάτων.

ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Η ΕΙΚΟΝΑ

Η εικόνα είναι μοναδική σε ότι αφορά τον τρόπο και τις συνθήκες κάτω απ’ τις οποίες δημιουργήθηκε μα και τα υλικά από τα οποία πήρε μορφή. H ζωντανή μας παράδοση την τοποθετεί στο 1000 με 1100 μΧ. την εποχή δηλαδή, που σ’ όλο το Αιγαίο κυριαρχούσαν και λεηλατούσαν τα παράλιά του οι Σαρακηνοί πειρατές. O ιερός αυτός χώρος ήταν ανδρικό Μοναστήρι προς τιμήν των Αρχαγγέλων. Οι πειρατές έμαθαν ότι εκεί υπάρχει πολύς πλούτος και μια νύχτα, που οι μοναχοί βρισκόταν στον ιερό Ναό συγκεντρωμένοι στη θεία τους λειτουργία, μπήκαν με σχοινιά από τα τείχη και τούς έσφαξαν.
Mέσα στο Ιερό Άγιο Bήμα του ναού, μαζί με τον λειτουργούντα ιερέα, βρισκόταν και ένα 17χρονο καλογεροπαίδι, ο δόκιμος Γαβριήλ, που βοηθούσε στα τελούμενα. Αυτός βλέποντας τη φοβερή σφαγή, κατόρθωσε να ξεγλιστρήσει από το παράθυρο του Αγίου Bήματος, να ανεβεί στη σκεπή και να κρυφτεί. Αυτό το αντιλήφθηκαν οι πειρατές και αφού λεηλάτησαν το Ναό και όλο το Μοναστήρι, θέλησαν να πιάσουν και τον δόκιμο Γαβριήλ για να μην αφήσουν μάρτυρα, που θα ειδοποιούσε τυχόν, τους γύρω συνοικισμούς, οι κάτοικοι των οποίων θα τους έκλειναν το δρόμο προς την θάλασσα, και θα τους χτυπούσαν.

ΚΡΥΜΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΣΚΕΠΗ

Έβαλαν λοιπόν σκάλες και ανέβηκαν στη στέγη για να τον πιάσουν. Αλλά, η στέγη μετατράπηκε σε μια φουρτουνιασμένη θάλασσα και στο μέσον, πανύψηλος και αγριωπός, με σπαθί στο χέρι που πετούσε αστραπές, ο Ταξιάρχης, έτοιμος να τους επιτεθεί. Πανικόβλητοι οι πειρατές τράπηκαν σε άτακτη φυγή προς τη θάλασσα, αφήνοντας όλα τα κλοπιμαία μέσα στην αυλή του Μοναστηριού. O δόκιμος μοναχός, που από θαύμα σώθηκε μόλις συνήλθε κατηφόρισε μέσα στο Ναό, για να παράσχει τις πρώτες βοήθειες στους συντρόφους του. Εκεί τους βρίσκει όλους σφαγμένους! Τότε μια θεία έμπνευση φώτησε το νού του. Nα συγκεντρώσει το αίμα των σφαγμένων μοναχών, να το αναμείξει με χώμα, να φτιάξει πηλό και να ιστορήσει τη μορφή του Αρχαγγέλου Mιχαήλ, όπως την είδε πάνω στη σκεπή, κατά τη θαυμαστή παρουσία Tου. Άρχισε να πλάθει την εικόνα του Ταξιάρχη ανάγλυφη, δίνοντας τη μορφή εκείνη που πάνω στη σκεπή ο ίδιος είδε. Ήταν δε τόσο αφοσιωμένος στη προσπάθεια, να δώσει στον πηλό τη μορφή του Αρχαγγέλου ώστε, δεν πρόσεξε ότι ο πηλός τελείωνε. Έτσι τελείωσε το πρόσωπό του και το υπόλοιπο σώμα Του το έφτιαξε δυσανάλογο και ασύμμετρο.

Η ΙΔΙΑ ΣΠΑΘΙΑ

Ενώ στο μοναστήρι του Ταξιάρχη παιζόταν αυτό το δράμα, η ζωή στους γύρω οικισμούς συνεχιζόταν ήσυχη. Μόνο ένα τσοπάνος, καθώς αγνάντευε τη θάλασσα από μια κορυφή, είδε τα κουρσάρικα καράβια λίγο πιο μέσα απ’ την ακτή. Πήδηξε στ’ άλογο του και κάλπασε προς τη μονή για να ειδοποιήσει τους μοναχούς να φυλαχθούν. Το θέαμα όμως πού αντίκρισε, τον έριξε κάτω λιπόθυμο. Όταν συνήλθε, έτρεξε και ειδοποίησε τον άρχοντα του Στένακα, για τα συμβάντα. Εκείνος ξεκίνησε αμέσως για το μοναστήρι μ’ άλλους πενήντα καβαλάρηδες. Όταν μπήκαν στο Ναό είδαν τους μοναχούς σφαγμένους και βαμμένους στο αίμα και τον ηγούμενο νεκρό μπροστά στην Αγία Τράπεζα! Πήδηξαν όλοι στ’ άλογα τους κι ακολουθώντας τ’ αχνάρια των πειρατών, πλησίασαν σ’ ένα πλάτωμα. Απότομα σταμάτησαν. Το θέαμα πού αντίκρισαν τούς έκανε κι ανατρίχιασαν. Είδαν αυτούς πού καταδίωκαν, νεκρούς και σκορπισμένους σ’ όλο το πλάτωμα. Μια σπαθιά, πού άρχιζε απ’ το μέτωπο κι έφτανε ως την κοιλιά, ήταν χαραγμένη στο σώμα του καθενός και τ’ άνοιγε στα δύο. Ή μαχαιριά σε κάθε σώμα ήταν ακριβώς ή ίδια.

ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΙΩΝΕΣ.

Το μοναστήρι ερειπώθηκε από τις αλλεπάλληλες επιδρομές των Αγαρηνών. Τον 18ο αιώνα ο μικρός παλαιός ναός αντικαταστάθηκε με νέο και μεγαλύτερο, μα η ανάγλυφη θαυματουργή εικόνα του αρχαγγέλου διασώθηκε ως τις μέρες μας, όπως ακριβώς τη φιλοτέχνησε ο δόκιμος Γαβριήλ. Διατηρεί την πρώτη ζωντάνια της και παραμένει αναλλοίωτη από το χρόνο κι από τους ασπασμούς χιλιάδων προσκυνητών. Τέλος, με την πάροδο των χρόνων έχουν καταγραφεί μαρτυρίες πιστών, πως η μορφή του Ταξιάρχη, αλλάζει όψη φανερώνοντας, τα συναισθήματα Του απέναντι στον προσκυνητή.

Η ΑΝΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΑΟΥ.

Το χτίσιμο του νέου ναού του άρχισε και τελείωσε με θαύμα. Ή επιτροπή πού συγκροτήθηκε για την ανέγερση του, αποφάσισε να τον χτίσει λίγο μακρύτερα από το μοναστήρι. Οι εργάτες άρχισαν να σκάβουν τα θεμέλια, αλλά το πρωί τα βρήκαν σκεπασμένα με χώμα, ενώ τα εργαλεία τους ήταν στην αυλή του παλιού ναού. Ξαναέσκαψαν τα θεμέλια από την αρχή. Κι όταν βράδιασε, άφησαν επίτηδες τα εργαλεία τους εκτεθειμένα, ενώ μερικοί άνδρες κρύφτηκαν στους θάμνους για να δουν τι θα συμβεί. Τα μεσάνυχτα λοιπόν είδαν κάτι ανέλπιστο. Ένα δυνατό φως σηκώθηκε από τον παλιό ναό, σχημάτισε καμπύλη και στάθηκε πάνω από τα θεμέλια. Ύστερα ακολούθησε την αντίστροφη πορεία και χάθηκε.

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΜΕΙΝΑΝ ΕΚΣΤΑΤΙΚΟΙ.

Ταυτόχρονα ένιωσαν μυρωδιά από φρεσκοσκαμμένο χώμα. Πλησιάζουν στα θεμέλια και τα βρίσκουν πάλι σκεπασμένα. Τρέχουν στο δέντρο πού ήταν κρεμασμένα τα εργαλεία, αλλά εκείνα έλειπαν. Ξεκίνησαν ζαλισμένοι για τον παλιό ναό, στο μοναστήρι του Ταξιάρχη. Είχε αρχίσει να χαράζει, όταν ακούστηκε ξαφνικά ή καμπάνα της μονής. Σταμάτησε για λίγο κι άρχισε πάλι να χτυπάει σιγά και ρυθμικά. Κι όμως, καθώς αργότερα έμαθαν, δεν τη χτυπούσε ανθρώπινο χέρι. Έφτασαν, τέλος, στο μοναστήρι και μπήκαν στην αυλή. Εκεί είδαν ακουμπισμένα στον τοίχο με τάξη τα εργαλεία, στο ίδιο σημείο πού τα είχαν βρει και την προηγούμενη μέρα. Κατάλαβαν πια πώς ήταν θέλημα του Αρχαγγέλου να χτιστεί ο καινούργιος ναός στη θέση του παλιού.

H ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΞΕΚΙΝΗΣΕ.

Όλοι βοηθούσαν στις εργασίες, ακόμα και οι Τούρκοι. Τον σέβονταν από παλιά και τον φοβόντουσαν. Μερικοί απ’ αυτούς είχαν τολμήσει να προσβάλουν το ναό του ή να μπουν στο προαύλιο καβάλα στ’ άλογο τους, και τότε τον είδαν άγριο να τους κυνηγάει και να τους διώχνει.
Όταν ήρθε ή ώρα να μετακινηθεί ή ανάγλυφη εικόνα, στάθηκε αδύνατο. Ό Ταξιάρχης εμπόδισε κάθε προσπάθεια για μετακίνηση της. Ήθελε η εικόνα του να παραμείνει εκεί πού την τοποθέτησε ο δόκιμος Γαβριήλ.
Οι εργασίες προχώρησαν γοργά και πλησίαζαν στο τέλος.

ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΗΤΑΝ ΛΙΓΟΣΤΑ.

Δεν έφταναν ούτε για τα μεροκάματα των εργατών. Συγκεντρώθηκαν τότε τα μέλη της επιτροπής ανεγέρσεως του ναού στο σπίτι του ταμία. Έμειναν μέχρι αργά το βράδυ προσπαθώντας να βρουν κάποια λύση. Μα έφυγαν άπρακτοι. Ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Ό ταμίας καθόταν σε μια πολυθρόνα βαρύθυμος και σκεπτικός, όταν ξαφνικά άνοιξε ή πόρτα. Ένας άγνωστος πέρασε μέσα, ανέβηκε τη σκάλα και προχώρησε στο δωμάτιο, όπου βρισκόταν το μπαούλο με τα λιγοστά χρήματα της επιτροπής. Ό ταμίας προσπάθησε να σηκωθεί, αλλά δεν μπόρεσε. Ένιωθε τα πόδια του καρφωμένα. Άκουσε το μπαούλο ν’ ανοίγει κι ύστερα από λίγο να κλείνει. Μετά είδε τον ξένο να επιστρέφει με βήματα αργά και βαριά. Ήταν ένας νέος με σγουρά μαλλιά και ματιά φωτεινή σαν αστραπή. Φορούσε ρόδινο σακάκι και μαύρες μπότες, πού ανέβαιναν μέχρι τους μηρούς. Χαμογέλασε στο νοικοκύρη και είπε:

– ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΟΥΛΟ.

Ύστερα κούνησε το χέρι, σαν να τον χαιρετούσε, άνοιξε την εξώπορτα και χάθηκε στο σκοτάδι. Ό ταμίας έτρεξε στο μπαούλο. Ήταν κλειδωμένο. Το άνοιξε και τι να δει! Τρεις σειρές από φλουριά και λίρες. Τα έπιασε στη χούφτα του για να βεβαιωθεί, και τ’ άφησε πάλι να πέσουν. Τα χρυσά αυτά νομίσματα, πού πρόσφερε για το ναό του ο ίδιος ο Αρχάγγελος Μιχαήλ, ήταν ακριβώς όσα χρειάζονταν για να πληρωθούν τα έξοδα, μέχρι και το τελευταίο γρόσι.

ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ

Ο αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ένας από τους αρχαγγέλους. Το όνομά του σημαίνει «ο Θεός είναι η δύναμη μου» και είναι ένας από τους λίγους αγγέλους που αναφέρονται στην Αγία Γραφή.
Ο αρχάγγελος Γαβριήλ είναι ο άγγελος που εμφανίστηκε στο προφήτη Δανιήλ, στην γυναίκα του Μανωέ, και της ανήγγειλε πως θα γεννήσει τον Σαμψών. Στον ιερέα Ζαχαρία, πως θα γεννήσει τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Αυτός ήταν που έτρεφε με ουράνιο άρτο την Παναγία, μέσα στα Άγια των Αγίων, αλλά ήταν και ο άγγελος που έφερε το χαρμόσυνο μήνυμα στην Παναγία περί της γεννήσεως του Ιησού Χριστού. Αυτός καθησύχασε τους φόβους του Ιωσήφ. Ό ίδιος παρουσιάστηκε στους βοσκούς. Επίσης, ανήγγειλε στον Ιωσήφ να πάρει την Μαρία και το βρέφος και να φύγει στην Αίγυπτο και ύστερα από καιρό, να επιστρέψει στη γη του Ισραήλ.

Ο αρχάγγελος Γαβριήλ τιμάται από την ορθόδοξη εκκλησία στις 26 Μαρτίου, στις 13 Ιουλίου, καθώς επίσης και στις 8 Νοεμβρίου, μαζί με τον Μιχαήλ (η Σύναξη αυτών).
Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ και ο Αρχάγγελος Γαβριήλ παρουσιάζονται συνήθως με σπαθί ή σκήπτρο στο δεξί χέρι, σύμβολο της εξουσίας που τους χάρισε ο Θεός. Στο αριστερό χέρι κρατούν πολλές φορές μια σφαίρα που συμβολίζει τον κόσμο.
Κατά την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, ανήκουν μαζί με τον Γαβριήλ στο δεύτερο από τα εννέα τάγματα ασωμάτων και εορτάζονται στις 8 Νοεμβρίου. Είναι ο προστάτης Άγιος της Βρυξελλών και του Κιέβου.

https://silversmoda.gr/

Share on Google Plus