Η ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ

Καθώς ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την έναρξη των πανελλαδικών εξετάσεων το  «τέρας»  του άγχους  μεγαλώνει και καταλαμβάνει τόσο τους υποψήφιους, όσο και τους γονείς τους.

Τη Δευτέρα 16 Μαΐου ανοίγει η αυλαία για τις Πανελλαδικές εξετάσεις και η αγωνία των υποψήφιων, αλλά και των οικογενειών τους για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας κορυφώνεται. Αυτές τις μέρες το άγχος των παιδιών, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά φόβος ενδεχόμενης αποτυχίας στις εξετάσεις, μεγαλώνει. Όταν οι εξετάσεις εμφανίζονται ως η μοναδική ευκαιρία που έχει ο μαθητής να αποδείξει στο περιβάλλον του ή στον εαυτό του  την ικανότητα και την αξία του, τότε εμφανίζεται το άγχος. Ο φόβος μήπως απογοητεύσει τους  ανθρώπους της ζωής του και η ανασφάλεια μήπως διαψεύσει τις προσδοκίες  που έχει για τον εαυτό του, προκαλούν μια σειρά από αρνητικές σκέψεις, οι οποίες με τη σειρά τους ενισχύουν το άγχος που βιώνει, με αποτέλεσμα- όχι σπάνια- να ακινητοποιείται και τελικά να παραιτείται από τη προσπάθεια να ανταπεξέλθει στην εξεταστική διαδικασία. Βέβαια εκείνο που χρειάζεται να ξέρουμε είναι ότι το άγχος μέχρι ενός σημείου είναι φυσιολογικό και δημιουργικό, κινητοποιεί το μαθητή στις δύσκολες στιγμές της ζωής του, ώστε να καταβάλει το μέγιστο των προσπαθειών του προκειμένου να επιτύχει τον στόχο του. Όταν όμως είναι έντονο, δημιουργεί προβλήματα στη συναισθηματική του ηρεμία, μειώνει τις ικανότητές του και τον κάνει να υποφέρει. Είναι σημαντικό  τότε οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί που είναι δίπλα στα παιδιά να αξιολογήσουν σωστά την εκδήλωση απλών συμπτωμάτων άγχους όπως πονοκέφαλο, ανορεξία, ζάλη, ναυτία, δυσκολία συγκέντρωσης,  αϋπνία,  επιθετικότητα. Καλό θα είναι τέτοια περιστατικά να αντιμετωπίζονται  έγκαιρα ούτως ώστε να μην προκαλέσουν περισσότερες και σοβαρότερες καταστάσεις. Κυριότερος παράγοντας για να αντιμετωπίσουν τα παιδιά το άγχος των εξετάσεων είναι η σωστή προετοιμασία, όπως το διάβασμα και οι συχνές επαναλήψεις. Συνήθως τα παιδιά αγχώνονται γιατί έχουν κενά ως προς την ύλη. Είναι σημαντικό να οργανώνουν και να προγραμματίζουν το χρόνο τους σωστά. Ο έφηβος καλό είναι να σκεφτεί γιατί συμμετέχει στις εξετάσεις, ποιος είναι ο στόχος του και κατά πόσο η επίδοσή του είναι ικανή να επηρεάσει την εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Η συμμετοχή του θα πρέπει να τον  βοηθήσει  στη εκπαιδευτική του πρόοδο και αν έχει συνειδητοποιήσει  την αξία του είναι δύσκολο να επηρεαστεί από την επιτυχία ή μη μιας εξεταστικής δοκιμασίας. Είναι ωφέλιμο να μοιράζονται τα συναισθήματά τους με τους γονείς τους και τους ανθρώπους που εμπιστεύονται και να μην απομονώνονται στις σκέψεις τους. Επίσης καλό είναι να βρούνε ποια σκέψη τους δημιουργεί άγχος, όπως «αν δεν γράψω καλά θα απογοητεύσω τους ανθρώπους που με αγαπάνε».  Αν εντοπίσουν τις αρνητικές σκέψεις που δημιουργούν άγχος θα μπορέσουν να τις αντικαταστήσουν με  θετικές, όπως «Θα προσπαθήσω να πάω στις εξετάσεις όσο καλύτερα προετοιμασμένος γίνεται και θα κάνω το καλύτερο που μπορώ» ή «έχω  εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μου και θα αντιμετωπίσω τα θέματα με ψυχραιμία» ή «ό,τι και να γίνει οι δικοί μου θα συνεχίσουν να είναι δίπλα μου και να με αγαπούν». Ίσως οι αρνητικές σκέψεις θελήσουν να κυριαρχήσουν και πάλι. Εμείς όμως πιστοί στην επιλογή μας να χρησιμοποιούμε τις θετικές σκέψεις, δε θα υποκύψουμε  και θα θυμόμαστε ότι οι εξετάσεις και ταυτόχρονα η εισαγωγή σε κάποια σχολή είναι μια πολύ καλή προοπτική , αλλά δεν είναι η μόνη. Δεν αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για μια ευτυχισμένη και δημιουργική ζωή.  Από την άλλη πλευρά εμείς ως γονείς θα πρέπει να είμαστε όσο το δυνατό πιο ήρεμοι γιατί αυτό εισπράττουν και τα παιδιά ,να τα στηρίζουμε χωρίς όμως να τα επιβαρύνουμε με πρόσθετο  άγχος. Δεν θα πρέπει να πιέζουμε το παιδί να διαβάσει , καθώς και να μην το φροντίζουμε περισσότερο από όσο χρειάζεται, δεν είναι άρρωστο  απλά εξετάσεις δίνει, θα  πρέπει να σταθούμε  διακριτικά  κοντά του και όταν θελήσει κάτι,  θα το ζητήσει. Αυτό που έχει ανάγκη σε αυτή τη φάση το παιδί είναι να το ακούμε, να μοιραζόμαστε  μαζί του τις ανησυχίες και τους φόβους του και πάνω απ όλα να  έχουμε στο μυαλό μας ότι το παιδί δίνει εξετάσεις. Δεν «δίνουμε» εξετάσεις (αν και έτσι μπορεί να νιώθουμε οι περισσότεροι γονείς). Συχνά οι γονείς επιθυμούν να καταξιωθούν μέσα από το παιδί τους, εκεί  βλέπουν τον εαυτό τους και όχι ένα άλλο ξεχωριστό από αυτούς άτομο. Η  τυχόν αποτυχία του θα τους ρεζιλέψει. Οι γονείς  αυτοί χρησιμοποιούν το παιδί τους σαν την προσωπική τους  ηθική καταξίωση, όπου εστιάζουν μόνο στις ατομικές και ψυχολογικές  τους ανάγκες. Θα πρέπει λοιπόν να αναγνωρίσουν και να σεβαστούν  τη διαφορετικότητά του και να το βοηθήσουν να γίνει το καλύτερο δυνατό για το ίδιο το παιδί. Οι  μέρες των εξετάσεων πλησιάζουν ,εύχομαι λοιπόν το αποτέλεσμα να ανταμείψει τους κόπους των παιδιών και να αποτελέσει την αρχή για ένα κύκλο γνώσεων και εμπειριών.  Οι πανελλήνιες εξετάσεις είναι απλά μια δοκιμασία στη μεγάλη διαδρομή της ζωής τους.  Σε  αυτή τη διαδρομή οι δοκιμασίες αλλά και οι ευκαιρίες θα  είναι πολλές. ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙΤΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΑΣ  ΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΘΑ ΣΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ. Εύχομαι σε όλα τα παιδιά από καρδιάς να είστε πάνω απ όλα καλά, ήρεμοι και δυνατοί στην πρώτη σας  δοκιμασία.

Καλή επιτυχία!

Αθανασία Γ.  Τασούλη

Γονέας - Τεχνολόγος Ακτινολόγος

Share on Google Plus