Ο Άγιος Δημήτριος στα Βρίστιανα

Αη Δημήτρης .........ο Αγιός μας

Είναι ένα από τα εκκλησάκια που βρίσκονται στα Βριστιανα , βυζαντινό χωριό με Ενοριακό Ναό, την Αγία Παρασκευή.

Ξέρουμε ότι αναστηλωθηκε το 1928 από την θυγατέρα του Παναή Παπατρεχα την Παναγιώτα, στα ερείπια του βυζαντινού Ναίσκου που προϋπήρχε .

Κάθε χρόνο οι Μαχαιριωτες σύσσωμοι τιμούσαν τον Άγιο στην χάρη του .

Αργότερα, μπορεί μετα 25 χρόνια κι όταν στο χωριό ιερέας ήταν ο παπαΑχιλλεας, το εκκλησάκι κάηκε. Ο παπαΑχιλλεας σαν καλός ιερέας που ήταν , ενδιεφεροταν για το χωριό του. Έστειλε τον Κώστα Καραγιάννη με μια εικόνα του Αγίου να την βάλει στο εικονοστάσι, να μην μείνει η εκκλησουλα χωρις εικόνα.. . Ο μπάρμπα Κώστας πήρε την εικόνα και ασθμαίνοντας (λόγω του προβλήματός του) ανέβηκε με τα πόδια στα Βρίστιανα και μετέφερε την βαριά εικόνα του Αγίου .!!!

Ακόμα σήμερα η εικόνα αυτή κοσμεί το Τέμπλο του Ναίσκου.

Ο Άγιος Δημήτριος ανακαινίστηκε πάλι με την βοήθεια των πιστών του χωριού μας .

Η γενιά μας θυμάται , τις δεκαετίες ‘70 και ‘80 , τοτε που το χωριό και τα σπίτια ήταν γεμάτα κόσμο , η κοινωνική ζωή των Μαχαιριωτών ήταν έντονη . Τα εξωκλήσια γιορτάζονταν πανηγυρικά και ενδιάμεσα οι νοικοκυραίοι έκαναν και Λειτουργίες υπέρ υγείας των οικογένειών των . Ο ιερέας πρωτοστατούσε στην ετοιμασία με τις γυναίκες του χωριού . Έτσι κάθε χρόνο το πρωί στις 26 Οκτωβρίου ανέβαιναν από τα Παλιαμπελα με τα πόδια , να λειτουργήσουν τον Αη Δημήτρη . Γέροι και νέοι , γυναίκες και παιδάκια χαιρόταν να βρεθούν στα Βρίστιανα . Ο χώρος γύρω από το εκκλησάκι γέμιζε κόσμο και με κατάνυξη παρακολουθούσαν την Λειτουργία . Στο τέλος της Λειτουργίας έπερναν το αντίδωρο απ’ του παπά το χέρι , μοιραζόταν η αρτοκλασία κι όποιος γιόρταζε μοίραζε ραβανί .

Η λάκα στα Βρίστιανα γέμιζε απο χαρούμενους ήχους των συγχωριανών μας . Ήταν χαρούμενοι που βρισκόταν στον τόπο των προγόνων των . Ήταν ένα Μνημόσυνο γι αυτούς .!!!

Όταν τελείωνε η Λειτουργία κάποια άτομα μεγαλύτερης ηλικίας , πήγαιναν και άναβαν κερί πίσω από το Ιερό του εξωκκλησιού . Ο μπάρμπα Βασίλης Μακρής είπε οτι εκεί ήταν θαμμένη μια κόρη του Κουβέλη που ήταν πρωτοθειά του Παναή από την πλευρά της μητέρας του .

Κάποιο διάστημα ....είχε βρει καταφύγιο στον Αη Δημήτρη ο Χρήστος Μπαρμπαρουσης ( Τσαχαλος )από τα Βλυζιανά . Το δάπεδο ήταν από κιρέτσι κι αυτός είχε κανει μια γούρνα όπου περνούσε τις κρύες νυχτες του χειμώνα .

Οι Μαχαιριώτες τιμούσαν τον Αη Δημήτρη με μεγάλη ευλάβεια . Στον Αη Γιώργη , την Εκκλησία του χωριού μας , είχαν στα προσκυνητάρια από την Δεξιά πλευρά τον Αη Γιώργη κι αριστερά τον Αη Δημήτρη μέχρι το 2005 που αντικαταστάθηκε ο Άγιος Δημήτριος με του Αγίου Χριστοφόρου ( λόγω του Πανυγηριου μας ).

Κάποιο γεγονός που έγινε στα Βρίστιανα , διασώθηκε προφορικά και συζητήθηκε πολυ στα προπολεμικά χρονια είναι το εξής :

Ήταν τρεις συνυφάδες , των Τζαπαναίων ( Παπατρέχα ) που οι δυο δεν συμπαθούσαν την άλλη . Πήγαν στα Βρίστιανα να θερίσουν κι εκεί οι δυο κατέστρωσαν σχεδιο εξόντωσης της τρίτης . Όταν τελείωσαν το θέρισμα για εκείνη την ημέρα πήγαν στο πηγάδι που είναι κάτω από τον Αη Δημήτρη να πλυθούν και να επιστρέψουν στο χωριό .

Καθώς έσκυψαν να βγάλουν νερό , έσπρωξαν την γυναίκα στο πηγάδι κι έφυγαν τρέχοντας για το χωριό . Η γυναίκα άρχισε να φωνάζει και να καλεί σε βοήθεια . Ξαφνικά εμφανίστηκε ένας καβαλάρης με την μορφή του Δημήτρη ( Νασούλα ) Κουβέλη και την έσωσε . Όπως διηγήθηκε αργότερα στο χωριό , όταν ο καβαλάρης έσκυψε και την βοήθησε το πηγάδι φωτίστηκε με Θείο φως . Όταν οι συγχωριανοί άκουσαν το γεγονός διαπίστωσαν οτι δεν μπορεί να ήταν ο Νασουλας ...εκείνη την ημέρα έλειπε από το χωριό και δεν ήταν στην περιοχή . , τοτε κατάλαβαν οτι ήταν ο Αη Δημήτρης .Η γυναίκα ειχε μαζι της στον θέρο και το αβάπτιστο γιο της , όταν την έριξαν μέσα στο πηγάδι το μωρό έμεινε πάνω και έκλαιγε. Βγαίνοντας από το πηγάδι υποσχέθηκε να βαφτίσει το μωρό στο όνομα του Αγίου Δημητρίου...Όπως και το έκανε......