Ο όμιλος για την UNESCO και την ανάδειξη της Πολιτιστικής Κληρονομιάς , πραγματοποίησε χθές Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2017 μεγαλειώδη εκδήλωση ,στο ξενοδοχείο Χίλτον με θέμα την επιστροφή των ελληνικών μαρμάρων .

 Βραβεύτηκαν : -Η ομάδα ΔΙΑΖΩΜΑ ( Στ. Μπένος –Λαμπρινουδάκης) για τις δράσεις της. -Ο πρόεδρος της APIGEA SA Νίκος Κουτσιάνας για την επιχειρηματικότητα με σεβασμό στη φύση και τις φυσικές καλλιέργειες (APIVITA) - Έλληνες ποιητές που με το στίχο τους ,συνέβαλαν στην διεκδίκηση ,επιστροφής των ελληνικών μαρμάρων. Τα ποιήματά τους θα εκδοθούν σε τρεις γλώσσες από τις εκδόσεις ΑΕΝΑΟΝ. Μεταξύ των βραβευθέντων ήταν κι ο συμπατριώτης μας Γερογιάννης Ιωάννης , για το ποίημα του «οργή της πέτρας» , το οποίο δημοσιεύουμε:

ΟΡΓΗ ΤΗΣ ΠΕΤΡΑΣ Νύχτα θλιμμένη, χαμογέλασε η πανσέληνος , ωχρό το φως της, η Ακρόπολη πονά. Κούφιος ο ήχος τεμαχίζουν τα μνημεία μας, δακρύζουν σήμερα, μνημεία και ιερά. Βλέπεις καρούλια, σκαλωσιές και ικριώματα, βλέπεις Λουντιέρη, πάστερ Χαντ και Τόμας Μπρουκ να τεμαχίζουν ,να φορτώνουν σε κιβώτια, πονάει η Σκέψη, η Ψυχή μας, και ο Νους. Σπάζουν με βία τις μετώπες π’ αντιστέκονται και τεμαχίζουν των θεών μας την ψυχή. --Μα το κεφάλι του αλόγου, τι σας έφταιξε και δακρυσμένο ,μας κοιτάζει κι απορεί; «για λίγες πέτρες»το φιρμάνι έγραφε, πήρανε των ελλήνων την ψυχή δάκρυσε η πέτρα και η Καρυάτις σας φώναξε «ντροπή»«ντροπή» «ντροπή»! Για ένα πορτραίτο ,κι ένα μπαξίσι τούρκικο τεμαχισμένες Κόρες, Έφηβοι , Θεοί βλέπει ένας γέρος τη σκηνή και λιποθύμησε, πονάει η τέχνη, η καρδιά και η ψυχή. Σκαλισμένοι στο βράχο η ψυχή του λαού μας,οπλίτες διακόσιοι ενενήντα δύο , στο Μαραθώνα όσοι θυσιάστηκαν, για την πατρίδα και τον έντιμο το βίο. Κοίταξα τότε ,τον ουρανό κι είδα τα πουλιά ,να ναι μαρμαρωμένα κοίταξα το χρόνο κι είδα τον Τόμας Μπρουκ να κλέβει τα ιερά μας Τα μνημεία μας φορτωμένα στα μεγάλα κιβώτια της Αδικίας. Αετώματα χρυσών καρπών λιώνουν στην υγρασία -Γιατί, φωνάζει η θεά; κι ο Ιλισός θολώνει σαν το δίκιο. Αφηγούνται οι γλύπτες, στη σκαλισμένη πέτρα , κόρες ακίνητες σιωπής , Κένταυροι, αετώματα, θεοί, ήρωες, μετώπες πτυχές μαρμάρων σ’ ολόλευκο φόρεμα, με πέπλο Γνώσης... Κούφιος ο ήχος μέσα στο φως ,θρυμματίζει του ναού τις μετώπες Η Ελλάδα προσμένει, την ψυχή που της πήραν Στη χώρα του ονείρου, δεν υπάρχει πια η Αφροδίτη κι ο Διόνυσος Στη χώρα της τέχνης, τεμάχισαν τα έργα του Φειδία . Στη χώρα της πέτρας, βλέπεις τη σιωπή και την οργή, στα μάτια των εφήβων. Βάζεις το χρόνο σ ένα αλεξίπτωτο, παίρνεις το δίκιο, το ζυγιάζεις ,όλο λείπει μετράς τον πόνο τις πληγές και τα μνημεία μας και βλέπεις την Ακρόπολη στη θλίψη. Νύχτα θλιμμένη μάτωσε η πανσέληνος ,μάτωσε η οικουμένη και ο Ήλιος γιατί μας πριονίσανε τα όνειρα ,και κλέψανε, ΤΑ ΙΕΡΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΝΑΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΙΟ.

Μπαμπίνη ΙΝ 

Share on Google Plus