50 και....κάτι

Γράφει: ο Αποστόλης Κομπλίτσης

''παιχνίδια στο χωριό μας''

Εικόνες από το χωριό μας. Μνήμες από την οικονομική ζωή μιας

εποχής - περιόδου

Παρέα με το παρελθόν , για να ξεχωρίζουμε το παρόν και να

ελπίζουμε για το μέλλον.

Παιδί μιας άλλης γενιάς ο 50 και ...κάτι. Μιας γενιάς μες στην

ταλαιπωρία , την πείνα στα καπνοχώραφα και τις πεζούλες. Μιας γενιάς

με ξυρισμένα κεφάλια (κουρουμπέλι) με κοντά μπαλωμένα παντελόνια

που για να πιει νερό έτρεχε στα “βαράγγια”, στο “γερομπόρο” ή στα

πηγάδια που κατέβαινε τοίχο – τοίχο γα να φτάσει στο βάθος τους. Που

για να διαβάσει τα μαθήματα της επόμενης μέρας για το σχολείο καθόταν

κάτω απ' το φως του λυχναριού πετρελαίου, και πολλές φορές ξύπναγε με

“γάνες” στο πρόσωπο.

Και αυτά για όσους ήταν καλοί μαθητές. Οι υπόλοιποι;

Καρτερούσαν πρωί ­ πρωί για να αντιγράψουν όσα προλάβαιναν!

Βρισκόμαστε σε μέρες γιορτινές και τα θυμήθηκα όλα αυτά. Και

ξέρω ότι κάποιοι θα διαφωνήσουν με την φράση μου ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑ

για την γενιά του 50 και ... κάτι! Όμως δυστυχώς ήταν μια

πραγματικότητα που αποτύπωνε την πραγματική οικονομική ζωή

(τουλάχιστον για τη μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών της εποχής) μέσα

από την καθημερινότητα και τα παιχνίδια που έπαιζαν τα παιδιά

Με τη σκέψη μου στο “πνεύμα των Χριστουγέννων” όπως συνηθίζουμε

να λέμε και με τη χαρά να σας θυμίσω τα παιχνίδια σας τα παιδικά ,

που είμαι σίγουρος ότι νοσταλγείτε στα όνειρά σας. Να θυμηθείτε τότε

που δεν υπήρχαν όλα αυτά τα παιχνίδια της νιότης που ζούμε σήμερα.

Ζώντας εδώ και χρόνια ­ ακόμα και σήμερα ­ τον υπερκαταναλωτισμό

της κοινωνίας μας ( σε ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια φαγητό και πολλά

άλλα) που αποτυπώνει μια ψεύτικη και πλασματική ευημερία σε πολλά

παιδιά. Ενώ σε κάποια άλλα , η κοινωνία και η ζωή δείχνει το πιο

σκληρό πρόσωπό της κάνοντας τα να λιποθυμούν από την πείνα και την

ανέχεια των γονιών τους , που οι κυβερνώντες πολιτικοί απατεώνες

φρόντισαν να τους ρίξουν. Δυστυχώς αυτά τα ασύμμετρα κοινωνικά

φαινόμενα βλέπεις και σήμερα και αναπολείς με πικρία και ανάμεικτα

συναισθήματα την εποχή των 50 και ... κάτι. Σήμερα υπάρχουν σε πολλά

σπίτια δωμάτια ολόκληρα γεμάτα μα παιχνίδια. Ίσως η στέρηση του 50

και ... κάτι έχει οδηγήσει πάρα πολλούς να μην μπορούμε να επιλέξουμε

το σωστό και χρήσιμο παιχνίδι για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Ίσως

και το σύγχρονο marketing της όλο και πιο βάρβαρης καπιταλιστικής

συνήθειας διεθνώς που “ βομβαρδίζει” εμάς και τα παιδιά μας με

“σκουπίδι – παιχνίδι” για να έχουν υπερκέρδος οι  εταιρείες παιχνιδιών.

Αλλά και γι ́ αυτούς που μέσα από τα παιχνίδια των παιδιών θέλουν να

περάσουν και να εδραιώσουν μηνύματα ζούγκλας , αποξένωσης και

απανθρωπιάς. Μετά τα δωμάτια γεμάτα με παιχνίδια , ήρθαν τα κινητά

για μικρούς και μεγάλους. Μαζί με αυτά , τα video games και πολλά άλλα

ηλεκτρονικά μέσα, χρήσιμα μεν – μέσο αποξένωσης δε , αν δεν τα

χρησιμοποιούμε σωστά. Και που δυστυχώς πολλές φορές αποξένωση με ευθύνη δικιά μας ξεκινά από μικρές ηλικίες

4­5 χρόνων. Και η δικαιολογία μας; Θέλω , μωρέ , να ξέρω που είναι

το παιδί μου!!! Οι περισσότεροι έχετε παρατηρήσει ,πιστεύω, ότι όλες

οι συσκευές αυτές έχουν τέτοιες “εφαρμογές” όπως λέγονται με διάφορα

παιχνίδια που τα παιδιά σ ́ αυτές τις τρυφερές ηλικίες

δεν θα ́ πρεπε να τα έχουν.

Με όλα όσα σας λέω δεν προσπαθώ να επινοήσω κάποια ταυτότητα

πολιτισμού ή ιστορίας , ούτε και να σας κάνω μαθήματα

παιδοψυχολογίας. (Άλλωστε δεν είμαι και ειδικός.) Αλλά πιστεύω ότι

έστω και λίγο αποτύπωσα στο μυαλό σας μία πραγματικότητα που

πολλές φορές σίγουρα τη γνωρίζουμε αλλά αποφεύγουμε να την

αποδεχτούμε. Έτσι θα προσπαθήσω να σας θυμίσω κάποια από τα

παιχνίδια του 50 και ...κάτι . Όσα θυμάμαι και χωρίς πολλές περιγραφές

για την τεχνική τους.

Μαζί με τις ευχές μου για το 2015 και καλές γιορτές.

Πιστεύω ότι τα ονόματα των παιχνιδιών που παίζατε μικροί θα σας

κρατήσουν συντροφιά πολλές νύχτες μέχρι να θυμηθείτε την

διαδικασία τους!!!

 

''Φέγγαρος'' ­ ''πρίτσιαλα'' ­ ''αμάδες'' ­ ''γρούνα'' ­ ''σκλάβα'' ­

''πρωτ ́ελιά'' ­ ''μούγγος'' ­ ''σκλέντζα'' ­ ''σκουρδαμπάτσος'' ­

''αγγλιδέρα με τη ρόδα'' ­ ''μπάλα με τη φούσκα του γουρουνιού'' ­

''γειτονιά με γειτονιά'' (πετροπόλεμος) ­ ''το λουρί της μάνας'' ­

Δεκέμβρης 2014

Share on Google Plus