Ένα επάγγελμα που χάνεται: Ο Γιώργος αντιστέκεται.
Οι τελευταίοι...
Στο Καρπενήσι, συναντήσαμε τον Γιώργο, έναν νέο άνθρωπο που αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της αφοσίωσης στην ορεινή κτηνοτροφία. Από μικρό παιδί, ο Γιώργος ανέπτυξε μια βαθιά αγάπη για τα πρόβατα, περνώντας τα καλοκαίρια του κοντά στους παππούδες του που είχαν κοπάδι. Αυτή η παιδική εμπειρία του εμφύσησε το "μικρόβιο" της αγάπης για την κτηνοτροφία, όπως χαρακτηριστικά μας λέει.
Στη συζήτησή μας, ο Γιώργος μοιράστηκε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ένας κτηνοτρόφος. Η καθημερινή φροντίδα των ζώων απαιτεί συνεχή παρουσία, ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών ή προσωπικής υγείας. Επιπλέον, οι επιθέσεις από λύκους αποτελούν μια συνεχή απειλή, ενώ η πολιτεία έχει εγκαταλείψει τους κτηνοτρόφους προσθέτει. Ο χειμώνας στα ορεινά είναι ιδιαίτερα δύσκολος, αναγκάζοντας τον Γιώργο να συμπληρώνει τη διατροφή των ζώων με αγορασμένες τροφές.
Παρά τις δυσκολίες και το γεγονός ότι εργάζεται και ως ταχυδρόμος, ο Γιώργος δεν σκέφτεται να εγκαταλείψει τα ζώα του. "Όσο ζω θα τα έχω", δηλώνει με πάθος, αν και η καθημερινότητά του είναι απαιτητική και ο ελεύθερος χρόνος σχεδόν ανύπαρκτος. Η παρακμή του επαγγέλματος και η φυγή των νέων προς τις μεγάλες πόλεις τον θλίβουν, αλλά η αγάπη του για τα ζώα παραμένει ακλόνητη.
Οι πιστοί του σκύλοι, ελληνικοί ποιμενικοί που έχει από κουτάβια, αποτελούν τους ακούραστους φύλακες του κοπαδιού. Η μεγαλύτερη ελπίδα του Γιώργου για το μέλλον είναι τα παιδιά του, που τον βοηθούν και δείχνουν ενδιαφέρον να συνεχίσουν την οικογενειακή παράδοση.
Η ιστορία του Γιώργου είναι μια ιστορία αγάπης, αφοσίωσης και ανθεκτικότητας. Είναι ένας φόρος τιμής σε όλους τους κτηνοτρόφους της ορεινής υπαίθρου που παρά τις αντιξοότητες, συνεχίζουν να προσφέρουν στην κοινωνία και να διατηρούν ζωντανή μια παράδοση αιώνων.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.