Έτσι κατανεμήθηκαν τα 20.000 € από την έκτακτης επιχορήγηση του Υπουργείου Εσωτερικών.
Η δημοτική αρχή και η παράταξη της πλειοψηφίας, ρωτήθηκε δημόσια από τον επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Αναζωογόνηση Ξηρομέρου», της ελάσσονος αντιπολίτευσης του Δήμου μας, να του πούμε πως διατέθηκε το ποσό της έκτακτης επιχορήγησης των 20 χιλιάδων ευρώ που πήραμε από το Υπουργείο Εσωτερικών για την αντιμετώπιση του Covid 19. Παρά του ότι στο πρόσφατο Δημοτικό Συμβούλιο στις 29 Απριλίου, ο επικεφαλής της παράταξης «Αναζωογόνηση Ξηρομέρου», ως ο μόνος παρών από την παράταξη του, ψήφισε την κατανομή του συγκεκριμένου ποσού, έρχεται και ρωτά δημόσια με ανάρτηση του στα Blogs γι αυτό που ψήφισε. Άραγε τι άλλο εξυπηρετεί η ερώτηση του εκτός από την δημιουργία εντυπώσεων;
Εμείς όμως θα του απαντήσουμε συγκεκριμένα και με στοιχεία, ότι το ποσό των 20.000 € κατανεμήθηκε ως εξής: α.Ποσό 1.855 €, σε κωδικό εξόδων, με τίτλο «Προμήθεια αντισηπτικού χεριών υγρής μορφής, γαντιών, μασκών και ποδιών κ.λ.π. ειδών …

Ο ΖΟΡΜΠΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ…
Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη, Δρ Κοινωνικής Λαογραφίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Eικόνα άρθρου: Νίκου Καζαντζάκη, Βίος και Πολιτεία Αλέξη Ζορμπά, Εκδόσεις ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗ, 2007.Φωτογραφία Μ. Αγγέλη «Μη  γελάς, αφεντικό! Αν μια γυναίκα κοιμάται μοναχή, εμείς, όλοι οι άντρες, φταίμε. Όλοι θα ’χουμε την άλλη μέρα, στην κρίση του Θεού, να δώσουμε λόγο. Ο Θεός όλες τις αμαρτίες τις συγχωρνάει, είπαμε, κρατάει σφουγγάρι, ετούτη όμως δεν τη συγχωρνάει. Αλίμονο στον άντρα, αφεντικό, που μπορούσε να κοιμηθεί με γυναίκα και δεν το ’καμε. Αλίμονο στη γυναίκα που μπορούσε να κοιμηθεί με άντρα και δεν τόκαμε…». Ν. Καζαντζάκη, Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, Εκδόσεις Καζαντζάκη,2007, σελ. 118. Στο έργο του Καζαντζάκη: Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, δυο γυναίκες παίζουν ρόλο πρωταγωνιστικό: Η μαντάμ Ορτάνς και η χήρα Σουρμελίνα. Υπάρχουν και άλλες σε ρόλο δεύτερο: Η Σοφίνκα, η Νούσα, η Λόλα, η Λουντμίλα και η Λιούμπα. Στη συνέχεια θα αναφερθούμε λεπτομερέστερα στις γυναίκες  του…

...Η Λαμπρινή αποφάσισε να κάνει άλλη μια πίτα και αυτή τη φορά γλυκόκολοκυθόπιτα.
Άνοιξε φύλλο, το έστρωσε,έβαλε πάνω του τα υλικά και τα σκέπασε με ένα άλλο φύλο.
Το φύλλο που προεξείχε από το ταψί η Λαμπρινή δεν το πέταξε αλλά σκέφτηκε να το αξιοποιήσει όπως η μητέρα της και οι άλλες μανάδες του χωριού μας τα παλιά χρόνια. Θα φτιάξει Κατσαρέλια.
Πήρε τη ζύμη, την έκανε στριφτή και στρογγυλή και την έβαλε στο τηγάνι. Την τηγάνισε για πολύ λίγα λεπτά την έβαλε στο πιάτο και έτοιμη να υποδεχτεί το σιρόπι της. Τις προηγούμενες δεκαετίες αυτό το σιρόπι το έφτιαχναν από νερό και ζάχαρη με το οποίο περιέχυναν την τηγανισμένη ζύμη -Κατσαρέλια.
Η Λαμπρινή τα δυο κομμάτια τα έλουσε με μέλι και τα άλλα δυο με ζάχαρη. Έτοιμο το γλύκισμα!!!
Φεύγοντας,από το φυτώριο,πέρασα από το «ηρωικό» Ζωγράφου και με κέρασαν,στο δρόμο λόγο κορονοϊού,από ένα κομμάτι ΚΑΤΣΑΡΕΛΙΑ και ΓΛΥΚΟΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ. Οι εξαιρετικοί ζαχαροπλάστες λάτρεις της παράδοσης δεν είναι άλλοι από το ζεύγος Λαμπρινή Κυριάκου- Κώστας Κούγγελης…

«Ενός κακού μύρια έπονται»λέγανε οι αρχαίοι Έλληνες (Σοφοκλής). Ίσως να είναι σωστό. Ίσως και να μην στέκει στην εποχή μας. Δεν πρέπει να μας φοβίζει ένα κακό και να σταματάμε κάθε σκέψη και κάθε συνειδησιακή δραστηριότητα. Τούτο το καλοκαίρι είναι ανάγκη και θα πρέπει να πάρουμε πάλι τη ζωή στα χέρια μας. Θα πρέπει να παραμείνουμε άνθρωποι. Να «σκοτώσουμε»την βαρβαρότητα γιατί η ζωή είναι δώρο που μας δίνεται μόνο μία φορά. Στη χώρα του πολιτισμού, στη χώρα του ήλιου δεν γίνεται να σταματήσει να παράγεται πολιτισμός, δεν γίνεται να ξεχνάμε !!!