Εικόνα: κοπάδι γιδιών στο Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου… Φωτο: Βασίλη Μυλωνά
Γράφει η δρ Μαρία Ν. Αγγέλη

Σε τούτην τάβλα που ’μαστε, σε τούτο το τραπέζιΤον Άγγελο φιλεύουμε και το Χριστό κερνάμεΚαι την παρθένα Παναγιά κι αυτή την προσκυνάμε,Να μας χαρίσει τα κλειδιά, κλειδιά του Παραδείσου,Ν’ ανοίξω τον Παράδεισον ν’ ανοίξω να ’μπω μέσα.Να ιδώ τους νιούς πού κάθονται, τους γέρους πώς κοιμούνται,Να ιδώ και τα μικρά παιδιά, πώς παίζουν, πώς γελάνε;
Tο δημοτικό τραγούδι, όπως το ορίζει η Μαρία Μιράσγεζη είναι «η έκφραση, το καθρέπτισμα της λαϊκής ψυχής».Με το δημοτικό τραγούδι «ο λαός εξομολογείται, αποκαλύπτει τον εαυτό του, γιατί αυτό είναι το αυθόρμητο λυρικό ξέσπασμα μιας ισχυρότατης ψυχικής συγκίνησης…».Πολλά από τα δημοτικά τραγούδια αναφέρονται στην ποιμενική ζωή. Είναι συνυφασμένα με τη γλυκόπικρη ζωή του τσοπάνη. Περιγράφουν κάποιες φάσεις του κύκλου του κοπαδιού. Ιδιαίτερα το σκάρο. Αναφέρονται στη φύση  και στις αλλαγές της ανάλογα με την εποχή. Επίσης στα βουνά και στα λαγκάδια, στα ζ…