Κερκίνη – Ένα ζωντανό παράδειγμα αγαστής συνύπαρξης
Τα
σύννεφα που είχαν μαζευτεί από ώρα πάνω
από τη δασόπυκνη κορυφή του Μπέλες
άρχισαν να κατρακυλούν σαν αφρισμένα
κύματα προς την κοιλάδα. Ένας δυνατός
άνεμος διαδέχθηκε την άπνοια που
επικρατούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τα
νερά της λίμνης άρχισαν να ταράζονται.
...Οι
καλαμιώνες κυμάτισαν με χάρη στο φύσημα
του ανέμου. Οι μέχρι πριν λίγο ζωηροί
και φωνακλάδες ερωδιοί κούρνιασαν κάτω
από την ισχνή προστασία των σκελετωμένων
κορμών που υψώνονταν μέσα από τα
πρασινόχρωμα νερά. Οι νεοσσοί τους
έπαψαν κι εκείνοι να καλούν δυνατά για
τροφή. Η φύση κρατούσε την ανάσα της. Οι
πρώτες βαριές σταλαγματιές άρχισαν να
ραπίζουν την επιφάνεια της λίμνης, ενώ
από μακριά, πίσω από τα βουνά, αντιλαλούσαν
απειλητικές βροντές. Καθώς η καταιγίδα
ξεσπούσε με μανία πάνω στην Κερκίνη και
στα διψασμένα χωράφια, ένιωσα μέσα μου
το δέος που προκαλεί η ανεξέλεγκτη
δύναμη των στοιχείων της φύσης. Νερό,
βλάστηση, ζωή, άνθρωποι και πουλιά. Η
Κερκίνη επέμενε στην πορεία της μέσα
στο χρόνο και στις εποχές, ζούσε, αν…
διαβαστε περισσοτερα