ΤΡΙΑ ΣΤΙΧΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ
1 Από το βιβλίο : Ο Ανήλιαγος και άλλα ιστορήματα
ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ
Θα σας πω για ένα μύθο απ’ τους χρόνους τους παλιούς
που πιστεύω πάει γάντι στους μοντέρνους μας καιρούς.
Πριν από χιλιάδες χρόνια ένας από τους θεούς
ενυμφεύθη την καλή του και απέκτησε τρεις γιους.
Ήτανε ο Αχελώος, Άραχθος και Πηνειός
και ο τρίτος απ’ τα τέκνα ήτο ο άσωτος υιός.
Μα για χάρη του ασώτου λέει μια παραβολή
και ο σιτευτός ο μόσχος οδηγείται στη σφαγή.
Και μια άλλη παροιμία στο δικό μου το χωριό:
του τεμπέλη το καρβέλι και διπλό και εκλεκτό.
Έτσι της περιουσίας πήρε εκείνος τον αφρό
και οι συνετοί οι δύο μειωμένο μερτικό.
Σπάταλος όμως και πάλι όπως πάντα ο Πηνειός
ασυλλόγιστα σκορπούσε του πατέρα του το βιος.
Κι όταν είδε πως οι άλλοι έχουν φτιάξει προκοπή
ζήτησε απ΄ τον Αχελώο να του κάνει εκτροπή.
Όταν όμως οι ασωτίες είναι κατά συρροήν
και το δις πια έχει γίνει πολλαπλώς εξαμαρτείν,
τότε σε αποκληρώνουν αδερφοί και συγγενείς
και πορεύεσαι πια μόνος στο ταξίδι της ζωής.
Κι έτσι ο Πηνειός που τσίπα δεν διαθέτει και ντροπές
όπως έστρωσε ας πλαγιάσει με ονείρων εκτροπές.
2 Από το βιβλίο: ΠΛΑΝΟΔΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ
ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ
Ξανά αποδειχτήκαμε ο αδύναμος ο κρίκος
και πάλι μας στριμώξανε ή κάνω λάθος μήπως;
Τη θάλασσά μας που ήτανε πιο καθαρή απ’ όλες
θέλουν να δηλητηριάσουνε με εμβόλια και φορμόλες.
Μεθοδικά απ’ το παρελθόν θολώνανε το τζάμι
τώρα πάνε να κάνουνε τη θάλασσα κατράμι.
Και την παρθένα τη στεριά με τα περίσσια κάλλη
με προοπτική ο ήπιος ο τουρισμός να θάλλει,
κάποιοι άλλοι που χωρίς εμάς για εμάς αποφασίζουν
κρανίου τόπος να γενεί τη γη μας προορίζουν.
Μα αξίζει το Ξηρόμερο στο βούρκο να βουλιάξει
για κέρδη πολυεθνικών, για την απάνω τάξη;
Νομίζω το ποτήρι πια πως έχει ξεχειλίσει
κι είναι αφορμή η Π.Ο.Α.Υ. όλους μας να αφυπνίσει.
Κανείς μη μείνει αδρανής, κανείς να μην κιοτέψει
εν τη ενώσει είν’ η ισχύς, αρκεί να το πιστέψει,
ότι ο λαός στον τόπο του αφέντης να ’ναι πρέπει
και σε φυγή τους δόλιους επίβουλους να τρέπει.
Και βλέπω ότι ευνοϊκή είναι η συγκυρία
αφού απ’ όλες τις πλευρές υπάρχει ομοθυμία.
Δίπλα απ’ την επιτροπή όλοι να συνταχτούμε
και στους ιχθυοεισβολείς ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ να πούμε.
3 Από το βιβλίο: ΦΕΡΕΔΩΡΟΙ ΔΑΝΑΟΙ
Τραγούδι
Πρώτα έστελνε η Κασκάρκα χάδια αύρας αλμυρά
κι ο καρντάσης ο Βαρδάρης τα λεβέντικα φιλιά.
Τώρα απ’ τις καμινάδες βγαίνουν γλώσσες μοχθηρές
και απόβλητα λιμνάζουν σε υγρές χωματερές.
Τους καπνούς πώς να τους διώξω
για να βρω τον ουρανό
το πολύχρωμό του τόξο
ν’ ανατέλλει να το δω.
Εδώ που ’στηναν παγίδες, δίχτυα, ξόβεργες, θηλιές
δε θα βρεις φτερά τρυγόνας κι ωδικών πτηνών φωλιές
μα εκείνες τις ταμπέλες με τη νεκροκεφαλή
και βυτία που βυζαίνουν από μάνικας θηλή.
Τι παιδιά να μεγαλώσω
με χτικιάρη ουρανό
και τι γάλα να του δώσω
στέρφο το βυζί, πικρό.
Κάρπιζαν εδώ αμπέλια με σταφύλια ζουμερά
και πιο πέρα οι μπαξέδες, περιβόλια, σιτηρά
τώρα φύτεψαν βαρέλια σαν στρατιώτες σε σειρές
που περίφραξη τα ζώνει με μεταλλικές αιχμές.
Σύννεφα δεν έχει έξω
μα δε βλέπω ουρανό
και τα χείλη πώς να βρέξω
έχει οκτάνια το νερό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.