''Μαυραγορίτες''

Γράφει: Ο Αποστόλης Kομπλίτσης

Τα τελευταία χρόνια ως λαός δεχόμαστε μία πολύ μεγάλη επίθεση. Βρισκόμαστε όλοι σε μία υπαρξιακή δοκιμή όσον αφορά τον πολιτισμό μας, την οικονομία μας και πολλά άλλα. Μέσα σε αυτή την ανεμοθύελλα, μέσα στην θολούρα της παραπληροφόρησης και της παρακμής ενός σάπιου απάνθρωπου και διεφθαρμένου συστήματος, κάποιοι θησαυρίζουν ξεζουμίζοντας στην κυριολεξία την συντριπτική πλειοψηφία του λαού  μας. Δυστυχώς ως λαός ξαναζούμε την εποχή του ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΗ. Δεν έχω σκοπό να κάνω πολιτικοοικονομική ανάλυση των πεπραγμένων της καθημερινότητας μας γιατί δεν θα ήθελα να σας φέρω στην δύσκολη θέση της αναζήτησης και του διχασμού με τον εαυτό  σας. Έτσι απλά σήμερα θα ήθελα να προσπαθήσω να αναδείξω κάποια κακώς κείμενα που αφορούν το πολιτιστικό κίνημα στην περιοχή μας αλλά και γενικότερα στην χώρα μας. Περισσότερο θα ήθελα να σταθώ στις κοινωνικές εκδηλώσεις των πολιτιστικών συλλόγων. Τα τελευταία χρόνια το κακό έχει παραγίνει. Κάθε χρόνο γίνονται συνεστιάσεις στην Αθήνα. Το καλοκαίρι μεταφέρονται διανθισμένες με περισσότερα λαϊκά στοιχεία σε χωριά, κωμοπόλεις ,σε ρεματιές ακόμα και ξωκλήσια. Εκεί αναπαράγεται η ίδια και ίδια εικόνα…. Οι τιμές σε όλες αυτές τις εκδηλώσεις, από ότι διαπιστώνω κάθε χρόνο, γίνονται όλο και πιο ακριβές. Σε αυτό φταίνε και τα Διοικητικά Συμβούλια των συλλόγων αλλά και οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες που ζητάνε όλο και πιο πολλά  χρήματα. Ψυχραιμία πατριώτες.. Για βάλτε λίγο νερό στο κρασί σας. Γιατί με τους ρυθμούς που θέλετε να πορεύεστε θα υποχρεώσετε ανθρώπους και οικογένειες να σταματήσουν να στηρίζουν τέτοιες εκδηλώσεις. Τέτοιες τιμές για μια οικογένεια αυτές τις εποχές είναι σχεδόν απαγορευτικές!

Σε όλο αυτό το σύστημα της αρπαχτείς, της κονόμας και τα ρωμαϊκά έθιμα που ήταν ΆΡΤΟΣ ΚΑΙ ΘΕΑΜΑ  θα πρέπει να αντισταθούμε και να το αλλάξουμε όσο είναι καιρός και προτού η παρακμή μας ισοπεδώσει. Κάνοντας έστω κάποιες αργόσυρτες μικρές δρασκελιές ας προσπαθήσουμε μέσα από ειλικρινή διάλογο, συνεννόηση και εναλλακτικές δράσεις να κατανοήσουμε τι πολιτισμό θέλουμε. Άλλωστε φίλοι μου δεν υπάρχουν καλλιτέχνες στρατευμένοι στην υπηρεσία του λαού και του πολιτισμού. Και αν υπάρχουν μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Επίσης θα ήθελα να δούμε και λίγο το ρόλο που παίζει το διαδίκτυο με τους κοινωνικούς  ιστότοπους ( SITE) (BLOGS).Όπως και κάποια έντυπα τοπικά και περιφερειακά (ευτυχώς λίγα ) που έχουν καταντήσει να λειτουργούν ως παραμάγαζα και έχουν αναγάγει την παραπληροφόρηση και την προώθηση φαινομένων υποκουλτούρας  σε  επιστήμη. Με πρόσχημα τον πολιτισμό και την διαφάνεια!! Βγάζουν στον αέρα προσωπικές , οικονομικές διαφορές και φιλοδοξίες για εξουσία. Πολλές φορές και με οικονομικά οφέλη (που φυσικά δεν καταγράφονται κάπου ) προωθούν πρόσωπα, ιδιότητες και ιδέες που σε κάποιες περιπτώσεις είναι και επικίνδυνες για την κοινωνία. Μήπως και στους ιστότοπους θα έπρεπε να αναγράφεται με ευκρίνεια το όνομα του διαχειριστή? Υπάρχει νομικό πλαίσιο που να  προστατεύει όλους εμάς ή το διαδίκτυο είναι σαν την παροιμία που λέει «ΜΠΑΤΕ ΣΚΥΛΟΙ ΑΛΕΣΤΕ  ΚΑΙ ΑΛΕΣΤΙΚΑ ΜΗΝ ΔΙΝΕΤΕ»? Γιατί φίλοι μου για να έχουμε πολιτισμό στην κοινωνία θα  πρέπει να μπορούμε να περιφρουρήσουμε  την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Να γνωρίζουμε και να μπορούμε να απομονώνουμε  τους ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ της τσέπης μας, των ιδεών μας και της ιστορίας μας.

Share on Google Plus