Χτες στον ύπνο μου, όλη νύχτα, όνειρο με απασχολούσε
μια δεκαετία και βάλε πίσω με στριφογυρνούσε.
Συζητούσα με το Χρήστο που προσφάτως έχει φύγει
-πώς περάσανε τρεις μήνες από το στερνό ταξίδι;-
Στο υπόγειο της Δάφνης κάτω στο Μεταξουργείο
μπρος στον υπολογιστή του, στο θεόστενο γραφείο.
Κι ήρθανε κι άλλες εικόνες -χρόνια μ’ όραμα, ωραία-
τότε ήταν που 'χα γράψει ¨στα υπόγεια είναι η θέα¨.
Και κατέβηκαν τη σκάλα οι Ξηρομερίτες φίλοι
ήρθε ο Άγγελος κι ο Μπάμπης με χαμόγελο στα χείλη.
Ήρθε ο Γιώργος με το Σπύρο, ήρθε ο Τσέλιος κι ο Βαγγέλης
να και του Αϊτού η παρέα και ο Λάκιας∙ κι ο Κουβέλης.
Παραγγείλαμε καφέδες, ύστερα ήρθαν οι πίτσες
λέγαμε για εφημερίδες, για βιβλία και αφίσες.
Για εκδηλώσεις στην Αθήνα αφενός και αφετέρου
-μόνιμη έγνοια μας- οι δράσεις στα χωριά του Ξηρομέρου.
Συνέχεια...https://arisbitsoris.blogspot.com/
ΦΩΤΟ ΑΡΧΕΙΟΥ XIROMERONEWS
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.