Πηγές Κορπής: Video Ανδρέας Κουτσοθανάσης



 Δείτε άλλο ένα υπέροχο video( Πηγές Κορπής)από τον Ανδρέα Κουτσοθανάση ,ο οποίος με το φωτογραφικό φακό μας ξεναγεί κάθε φορά στις ομορφιές της Αιτ/νιας. Σύντομα θα έχει αφιέρωμα και για την Μπαμπίνη



Η Κορπή είναι ένας ημιορεινός οικισμός του νομού Αιτωλοακαρνανίας, με υψόμετρο 265 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας και πληθυσμό 7 κατοίκους, σε γεωγραφικό πλάτος 38,86 και γεωγραφικό μήκος 20,95.

Η έδρα του δήμου είναι η Βόνιτσα και ανήκει στο γεωγραφικό διαμέρισμα Στερεάς Ελλάδας και η επίσημη ονομασία του είναι “η Κορπή”. Βρίσκεται στο βορειοδυτικό άκρο του νομού, στις βόρειες απολήξεις των Ακαρνανικών , στην πρώην επαρχία Ξηρομέρου. Υπάγεται διοικητικά στον νέο δήμο Ακτίου-Βόνιτσας.


Το νερό της Κορπής άρχισε να αξιοποιείται ως πόσιμο από το 1854. Μέχρι τότε χρησίμευε μόνο για την άρδευση. Το έτος εκείνο κατασκευάστηκε το πρώτο υδραγωγείο για την ύδρευση της Βόνιτσας και το νερό της Κορπής υπήρξε για όλους τους κατοίκους της το φάρμακο της ζωής, διότι μαστίζονταν από τους ελώδεις πυρετούς.
Το υδραγωγείο αυτό συστηματοποιήθηκε και τελειοποιήθηκε το έτος 1911. Τώρα η πόλη της Βόνιτσας υδροδοτείται συστηματικά από το παλαιό υδραγωγείο αλλά και από συμπληρωματικές ποσότητες πόσιμου νερού, που προέρχονται από γεωτρήσεις στις διάφορες φλέβες της πηγής.

Στο χώρο της πηγής κατασκευάστηκαν από τους ιδιοκτήτες των γύρω αγρών πετρόκτιστα και κεραμοσκεπή δωμάτια για να μένουν όσοι παραθεριστές πήγαιναν για υδροθεραπεία.διότι το νερό της Κορπής είχε αποδειχθεί και εμπειρικά και με χημικές αναλύσεις ότι είναι ΙΑΜΑΤΙΚΟ για λίθους στα νεφρά, ψαμμίαση και άλλες παθήσεις. Πριν τον πόλεμο οι κατασκευές ήταν πρόχειρες. Από την δεκαετία όμως του 1950 και μετά ήταν τόσο αθρόα η προσέλευση των πασχόντων παραθεριστών και των συνοδών τους, ώστε ο αριθμός των δωματίων αυξήθηκε και οι κατασκευές έγιναν πιο ανθρώπινες και ο χώρος έσφυζε από κίνηση και ζωή!!!
Μπορούμε να αναφέρουμε ότι κατά την «χρυσή» αυτή περίοδο κυρίως τους καλοκαιρινούς μήνες ο οικισμός της Κορπής εξυπηρετούσε περί τα 700 άτομα…Εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι πολλοί ήταν και εκείνοι που λόγω έλλειψης καταλύματος έμεναν και σε σκηνές σε πλαγιές γύρω από τον οικισμό!!!

Τα πράγματα άλλαξαν και εκσυγχρονίστηκαν όταν περί το έτος 1989 ο Νικόλαος Θ. Παπαγιάννης,ιδιοκτήτης οικοπέδου κοντά στην πηγή και ο Ι. Κολομάζος από την Άρτα συνέστησαν εταιρεία και δημιούργησαν στην Κορπή εργοστάσιο εμφιαλώσεως. Η επιχείρηση είχε μεγάλη επιτυχία και η ζήτηση του εμφιαλωμένου νερού Κορπής είχε καταπληκτική διάδοση.
Στο εργοστάσιο αυτό εργάζονταν αρκετοί Μοναστηρακιώτες και πολλοί από τα γύρω χωριά και η Κοινότητα Μοναστηρακίου (όπως και σήμερα ο νέος Καλλικρατικός δήμος) εισέπραττε πολλά χρήματα από το ειδικό τέλος, με τα οποία έγιναν πολλά κοινωφελή έργα στο χωριό, όπως δρόμοι, πλατείες, διδακτήρια κ.α.
Το 1995 τα σχετικά δικαιώματα ανέλαβε η εταιρεία NESTLE ΕΛΛΑΣ Α.Ε. και από τότε το νερό Κορπής έγινε παντού γνωστό ως ένα από τα καλύτερα μεταλλικά νερά, του οποίου η περιεκτικότητα σε άλατα είναι χαμηλή.
Στην ευρύτερη περιοχή έγιναν γεωτρήσεις και κατασκευάστηκε σύγχρονο εργοστάσιο αντλήσεως και εμφιαλώσεως και οργανώθηκε η διαφήμιση και διακίνηση του προϊόντος σε όλη την ελληνική επικράτεια και στο εξωτερικό με καταπληκτικά αποτελέσματα.

Τελειώνοντας αξίζει να σημειωθεί ότι οι Ιαματικές Πηγές Κορπής με ευθύνες όλων έχουν αφεθεί εδώ και έτη στο έλεος του χρόνου… ασυντήρητες… ανεκμετάλλευτες παρόλο που σε όλους άνθιζαν οι ελπίδες για κάτι καλύτερο για την αξιοποίησή τους… και σίγουρα κάτι τέτοιο θα εγγυόταν ένα μέλλον τουριστικό αναντίλεκτο με όρους βέβαια κοινωνικούς, οικονομικούς περιβαλλοντικούς, με την συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και σε όφελος της τοπικής κοινωνίας αλλά και του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου αλλά και το σπουδαιότερο της καλύτερης διαφήμισης του Δήμου σε εθνικό επίπεδο και όχι μόνο!!!


VIDEO

Share on Google Plus

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.

check page rank
.....................................................................................................................