Τσουκνίδες με αλεύρι. Το φαγητό των φτωχών.
Συλλέγοντας ιστορίες από τις ζωές των ανθρώπων που τις έζησαν διασώζουμε την αγροτοδιατροφική μας κληρονομιά και τις μοιραζόμαστε μαζί σας. Σε μια απομονωμένη γωνιά του ορεινού Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, σκαρφαλωμένο στις πλαγιές, βρήκαμε το καταφύγιο μιας ολόκληρης ζωής, της 87χρονης γιαγιάς Σταθούλας. Εκεί στον τελευταίο της επίγειο παράδεισο που έζησε μια ολόκληρη ζωή, η γιαγιά Σταθούλα, αρνείται πεισματικά να εγκαταλείψει τον τόπο που μεγάλωσε.
Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα μαζί της μέσα στο αγρόκτημά της, ψηλά στα βουνά. Την παρακολουθήσαμε να φροντίζει με πολλή αγάπη τα ζώα της, τα μικρά κατσικάκια, τα πρόβατα, τις αγελάδες, τις κότες και να σκαλίζει τον κήπο της.
Η γιαγιά Σταθούλα, μας υπέδειξε πώς μπορούμε εναλλακτικά να τρώμε βιολογικά, υγιεινά και με ασφάλεια, από το αγρόκτημα στο πιάτο μας. Για να μας δώσει μια γεύση από την παλιά ζωή- την ζωή των δύσκολων χρόνων, μάζεψε τσουκνίδες από την φύση. Η τσουκνίδα είναι ένα πολυετές, ποώδες φυτό με μακρά ιστορία χρήσης στην παραδοσιακή βοτανοθεραπεία που φύεται άγρια στην Ελλάδα. Τις έπλυνε προσεκτικά στο ρυάκι και τις έβρασε στην κατσαρόλα. Στη συνέχεια, πρόσθεσε αλεύρι από καλαμπόκι και έτσι, ετοιμάστηκε το υγιεινό φαγητό της επιβίωσης, μιας άλλης εποχής.
Η ασφάλεια των τροφίμων αποτελεί κορυφαία προτεραιότητα για όλους μας. Η πλούσια διατροφική μας κληρονομιά, η ιστορία, ο πολιτισμός μας, η ελληνική φιλοξενία, τα έθιμα κι οι παραδόσεις μας, είναι στοιχεία που πρέπει διαχρονικά, να τα σεβόμαστε, να τα προστατεύουμε, να τα αναδεικνύουμε και να τα χαιρόμαστε!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.