ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ 57 ΑΔΙΚΟΧΑΜΕΝΩΝ!
"Η αμαξοστοιχία αφήνει πίσω της το Στερεοελλαδίτικο τοπίο κι μπαίνει στο Θεσσαλικό κάμπο, Νομός Λάρισας. Προσπαθείς με το ζόρι να κρατήσεις τα μάτια σου ανοιχτά, γεμίζοντας τη σκέψη σου με θέματα του χθες κι αγωνίες του αύριο, να μείνεις ξάγρυπνος. Το τρένο μπήκε στον εικοστό δεύτερο σταθμό, Παλαιοφάρσαλος.
Οι δυνάμεις σου σ’ εγκαταλείπουν και διπλώνεσαι στο κάθισμά σου κι ο ύπνος σε παίρνει ως τη στιγμή που ο ελεγκτής άνοιξε με θόρυβο την πόρτα του κουπέ, «Κατεβαίνει κανείς στη Λάρισα;», φωνάζει κι όλοι πετάγονται. Το τρένο μπαίνει στον εικοστό τρίτο σταθμό. Μέχρι να κατέβουν όσοι είχαν προορισμό τη Λάρισα και ν’ ανέβουν νέοι επιβάτες, το τρένο αποκτά ζωή στα κουπέ και στο διάδρομο. Μπόρεσες κι ανάκτησες κάποιες δυνάμεις με το λίγο ύπνο που πήρες απ’ τον Παλαιοφάρσαλο ως τη Λάρισα.
Έπρεπε να κάνω τη διαδρομή με το φως της μέρας, λες μέσα σου, θα έβλεπα τόσα πράγματα, συμπλήρωσες τη σκέψη σου. Το νυχτερινό ταξίδι είναι ταξίδι λειψό. Το τρένο τρέχει στον κάμπο της Λάρισας για να φτάσει και να σταθεί για ελάχιστα λεπτά στον εικοστό τέταρτο σταθμό, Ευαγγελίστρια.
«Φτάνουμε στα Τέμπη» είπε κάποιος στο κουπέ και εσύ που είχες ακούσει για το φυσικό κάλος της κοιλάδας του Πηνειού ανάμεσα στον Όλυμπο και τον Κίσσαβο, ανασηκώνεσαι απ’ τη θέση σου να δεις, μα το σκοτάδι δε σ’ αφήνει. Μόνο τον απέναντι αυτοκινητόδρομο διέκρινες απ’ τα φώτα των αυτοκινήτων. Το τρένο τρέχει παράλληλα στο ποτάμι..."
Απόσπασμα από το διήγημα "Η πρώτη τροχιά" που περιέχεται στο βιβλίο μου ΧΩΡΙΣ ΒΑΛΙΤΣΑ.
Σημ. Τις ανεύθυνες και αισχροκερδείς ιδιωτικοποιήσεις η Ελληνική κοινωνία εκτός απ' το τεράστιο σε βάρος της κόστος τις πληρώνει-αλίμονο!- και με πάρα πολλές ανθρώπινες ζωές!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.