ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΛΙΓΟΙ…!!
Γράφει ο Παναγιώτης Χολής
Τα μέλη των κοινωνιών , δυστυχώς, δεν συμμετέχουν σε κοινωνικά αιτήματα και προβλήματα και για να είμαι δίκαιος δεν συμμετέχουν και δεν αντιδρούν στο μεγαλύτερο ποσοστό και για να είμαι ποιο ακριβής ξεσηκώνονται από τους καναπέδες τους μόνο όταν πρόκειται για αυστηρά προσωπικό συμφέρον ή όταν τους το επιβάλουν τα κόμματα , ή οι επαγγελματικές συντεχνίες που ανήκουν.
Επίσης ορισμένα μέλη των κοινωνιών αυτών εμφανίζονται σε δημόσια θέα, δίνοντας το παρόν, μόνο όταν πρόκειται για παρουσίαση ατομικών τους δραστηριοτήτων και επιτυχιών και μετά χώνονται ξανά στο καβούκι της ατομικότητας και της αδιαφορίας για τα συμβαίνοντα στον κοινωνικό τους περίγυρο επιλέγοντας τη σιωπή, έως την επομένη φορά που θα προβάλουν τον εαυτό τους.
Είναι σημεία των καιρών; Ίσως!
Κάπως έτσι συμπεριφερόμαστε σε όλα τα θέματα κοινωνικού, περιβαλλοντικού ,πολιτιστικού ,θρησκευτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος που αφορούν το σύνολο των κοινωνιών .
Πλήρης αδιαφορία και ωχαδερφισμός σε ένα μεγάλό ποσοστό του πληθυσμού.
Από την άλλη όμως, πλήρη ενεργοποίησή μας όταν πρόκειται για κομματικό και προσωπικό συμφέρον με ταυτόχρονη προβολή του ΕΓΩ μας.
Όμως, από την άλλη, σχεδόν πάντα ψάχνουμε αυτούς τους λίγους συμπολίτες μας που στα δύσκολα ή σε απρόσμενες εξελίξεις, που μας θίγουν και ως κοινωνία, θεωρούμε ότι είναι καθήκον τους να βγουν μπροστά, να πάρουν πρωτοβουλία και για εμάς ,άλλα πολλές φορές χωρίς τη δική μας συμμετοχή.
Είναι η εύκολη, βολική λύση ώστε να καλύψουμε την δική μας αδράνεια αλλά και η εύκολη στοχοποίηση τους όταν αυτοί οι λίγοι δεν φέρουν τα θεμιτά, για εμάς αποτελέσματα.
Η ζωή όμως θα συνεχίζεται με τους λίγους που πάντα ,ρομαντικά ή όχι, θα επιμένουν στην τήρηση των νομοθεσιών, στο δίκιο και τη λογική, αψηφώντας προσωπικές ,κομματικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες.
Αψηφώντας την στοχοποίηση και τα αποτέλεσμα της.
Είναι αυτοί οι λίγοι, που σε πολλές περιπτώσεις κάνουν τη διαφορά.
Είναι αυτοί οι λίγοι που σε κάποιες περιπτώσεις φέρνουν τα ευχάριστα αποτελέσματα για τις κοινωνίες .
Είναι αυτοί οι λίγοι, που το σύστημα εξουσίας τους απομονώνει και η ψηφοφόροι σχεδόν ποτέ δεν τους ανταμείβουν για τις προσπάθειές τους, για το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου.
Το ζητούμενο όμως είναι οι λίγοι να γίνουν περισσότεροι, αλλά οπωσδήποτε να μη λείψουν και αυτοί οι λίγοι γιατί τότε οι ελπίδες χάνονται, μιας και τα προβλήματα των κοινωνιών ουδέποτε λύθηκαν από τους καναπέδες και τα πληκτρολόγια των υπολογιστών και πολύ περισσότερο με την επίλυση του προσωπικού οφέλους και μόνο!.
Διότι όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης :
«η πόλη, που ακμάζει συνολικά, ωφελεί περισσότερο τους πολίτες, παρά αν ευτυχεί σε αυτήν ο κάθε πολίτης, ενώ η ίδια συνολικά δυστυχεί. Διότι, όσο και αν ευημερεί ένας πολίτης στις προσωπικές του υποθέσεις, αν καταστραφεί, η πατρίδα του χάνεται και αυτός μαζί της ενώ, αν δυστυχεί σε πατρίδα που ευημερεί, είναι πολύ πιθανό να διασωθεί» (Β.60.2-3).[12]
2. «Το αυτό δίκαιον και ξύμφορον της τιμωρίας ουχ ευρίσκεται εν αυτώ δυνατόν όν άμα γίγνεσθαι» (Το δίκαιο και το συμφέρον δεν είναι δυνατό να συνυπάρχουν στο ίδιο πράγμα).
ΠΗΓΗ.facebook
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.