Άνθρωπος και περιβάλλον: Γράφει ο Χρυσόστομος Πατούλας

 

Η χώρα μας, δυστυχώς, έγινε πηγή αγωνίας. Συνεχώς διαπιστώνεις το άγχος, τη φοβισμένη ελπίδα, τη μασκαρεμένη χαρά εξαιτίας της αλλοπρόσαλλης συμπεριφοράς των ανθρώπων.

Το καμπανάκι της ανησυχίας άρχισε να χτυπά από καιρό, μας προειδοποιεί, μας θέτει προ των ευθυνών μας.

Ακραία καιρικά φαινόμενα, που εντυπωσιάζουν και τους ειδικούς επιστήμονες, μας προειδοποιούν για την ανάγκη άμεσης λήψης δραστικών μέτρων. Το περιβάλλον κινδυνεύει από αδιανόητες συμπεριφορές, που φέρνουν ζάλη, βαθύ πόνο και ζημιώνουν κυριολεκτικά την ομαλή πορεία της ζωής των ανθρώπων. Αιτία, το περισσότερο ο άνθρωπος, που έπαψε να ζει με λογική και ξεχωριστή αξιοπρέπεια. Αιτία, οι δυνατοί του κόσμου, που ανεύθυνα και ψυχρά παίρνουν και πήραν απόφαση στη Γλασκώβη για την κλιματική αλλαγή: να σωθεί το περιβάλλον και ο πλανήτης, αλλά να συνεχισθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου…Οι θάλασσες και τα ποτάμια ρυπαίνονται από επικίνδυνα απόβλητα. Τα δάση καίγονται χωρίς ορθό λόγο και κακό υπολογισμό.

Η ατμόσφαιρα μολύνεται και η ανθρώπινη ζωή γενικά δοκιμάζεται. Οι τσιμεντένιες πολιτείες, χωρίς πράσινους πνεύμονες και άναρχη δόμηση, σφίγγουν στη σιδερένια τους αγκαλιά, εμάς, τους κάποτε δυνατούς, σαν λαστιχένια ανθρωπάκια. Η χλωρίδα της μάννας γης, καταστρέφεται και το άγχος γίνεται αφέντης της χαράς και του πόθου.

Η κλιματική αλλαγή κοφτερό δρεπάνι θερίζει τα όνειρα και σκορπίζει το θάνατο. Είσαι άνθρωπε σοφό και λογικό ον, που δημιουργείς προϋποθέσεις μιας ονειρεμένης ζωής. Δημιουργείς, όμως και πολλά ερωτηματικά ως προς την ειλικρίνεια της διαγωγής σου.Δημιουργείς οδυνηρές αντιθέσεις, τις βάσεις μιας παραστρατιμένης ζωής, μιας ολοκληρωτικά απειθάρχητης φύσης. Τι κρίμα… Εσύ που υπήρξες το φωτεινό παράδειγμα δημιουργικότητας, να γίνεσαι τοσκοτεινό σημείο αυτοκαταστροφής.

Η προστασία του περιβάλλοντος, αποτελεί χωρίς υπερβολή, ένα από τα πιο μεγάλα προβλήματα της εποχής μας. Ένα πρόβλημα που έχει ταυτότητα την άγνοια του ανθρώπου, προς το περιεχόμενο της φύσης του και την άγνοια της αλήθειας της πραγματικής ζωής του.

Η τεχνολογική πρόοδος και η οικονομική ανάπτυξη δεν ολοκλήρωσαν ούτε και πρόκειται να ολοκληρώσουν την ευημερία του ανθρώπου, αν δεν συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της ευθύνης. Στένεψες με άλλα λόγια άνθρωπε τα φυσικά σου πλαίσια. Δεν λέω, κέρδισες οικονομικά οφέλη, έχασες όμως βιολογικά, κινδυνεύεις να χάσεις και την ταυτότητα της καταγωγής σου.

Οι καιροί το προστάζουν, να αναλογιστείς τις ευθύνες σου. Και να θυμάσαι τα λόγια του ποιητή: Ευλογημένος ο θνητός που έχει λευκό το περιβάλλον και καθρεφτίζεται στην πάστρα.



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.

.....................................................................................................................