Οι παλιές γραφές συνεχίζονται με επιστολές, κείμενα, ποιήματα και ευχαριστίες, όπως έχουν αποτυπωθεί από συγχωριανούς μας στην εφημερίδα του πρώτου Πολιτιστικού Συλλόγου Μπαμπίνης.
Άρθρο 1
Παιδική χαρά στο χωριό μας. Ακολουθεί απόσπασμα από την ιστορία της όπως την κατέγραψε το 1983 ο πρώην πρόεδρος του Συλλόγου « Άη-Γιώργης», συγχωριανός μας και διακεκριμένος δικηγόρος του Αγρινίου Γεώργιος Σπ. Γρίνος.
ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ
Επιτέλους! Η υπόθεση της παιδικής χαράς στο Δημοτικό σχολείο του χωριού μας είχε αίσιο τέλος. Παρά τις μικροελλείψεις λειτουργεί κανονικά, και αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, δηλαδή από το γεγονός ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας τα παιδιά με ηλικία κάτω των 15 ετών παίζουν στο χώρο αυτό, το συμπέρασμα είναι ότι το έργο αυτό ήταν απαραίτητο για το χωριό μας και πιο συγκεκριμένα για τους μικρούς σε ηλικία συγχωριανούς μας.
Επειδή το έργο είναι αρκετά σημαντικό και μέχρι την αποπεράτωση του πέρασε κάμποσος χρόνος, έκρινα σκόπιμη μια μικρή αναδρομή σ’ αυτό.
Το έτος 1976 οι αδελφοί Χαριλάου Χαροκόπου εκδήλωσαν την επιθυμία να δωρίσουν κάτι στο Δημοτικό σχολείο του χωριού μας. Για το λόγο αυτό απευθύνθηκαν στον τότε διευθυντή του Δημοτικού σχολείου, συγχωριανό μας δάσκαλο κ. Νίκο Κατερινόπουλο. Ο διευθυντής του σχολείου σαν πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας μαζί με τα άλλα δύο μέλη της, τον κ. Γεράσιμο Μασσαλή και τον κ. Αλέκο Σταμουλακάτο έκριναν και αποφάσισαν ομόφωνα ότι το Δημοτικό σχολείο στερούταν επαρκούς, για τις ανάγκες του σχολείου προαύλιου χώρου.
Γι’ αυτό απάντησαν στους αδελφούς Χαροκόπου τη δική τους εκτίμηση και ζήτησαν από αυτούς, εάν μπορούσαν να δωρίσουν στο Δημοτικό σχολείο τον χώρο που βρίσκεται στην Ανατολική του πλευρά και στον οποίο βρίσκονταν παλαιότερα ο μύλος. Ο χώρος αυτός όμως ανήκε κατά κυριότητα σε κάποιον Παπαστάμο από τη Μαχαιρά.
Οι αδελφοί Χαροκόπου χωρίς να χάσουν καιρό αγόρασαν το χώρο από τον κύριο τους και στη συνέχεια τον δώρισαν στο Δημοτικό σχολείο του χωριού μας στη μνήμη του πατέρα τους Χαριλάου
Η Σχολική Εφορία του Δημοτικού σχολείου αποφάσισε, σαν ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης προς τους δωρητές να ονομάσει την παιδική χαρά «ΧΑΡΟΚΟΠΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ». Στη συνέχεια προέβη στις απαραίτητες ενέργειες για την έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες των απαραίτητων κονδυλίων για τη δημιουργία της παιδικής χαράς. Αρχικά εγκρίθηκε και χορηγήθηκε χρηματικό ποσό 80.000 δρχ. περίπου με το οποίο κατασκευάσθηκε τοιχίο από την ανατολική, βόρεια και νότια πλευρά του χώρου, κατεδαφίστηκε το κτίριο του μύλου και αγοράσθηκαν οι πάσσαλοι και το συρματόπλεγμα για την περίφραξη του.
Οι εργασίες όμως σταμάτησαν εκεί. Το 1981-1982 παρεμβαίνει ο σύλλογος Μπαμπινιωτών Αθήνας « ΆΗ-ΓΙΩΡΓΗΣ» και αποφασίζει με δικές του ενέργειες και χρήματα να τελειώσει το έργο.
Για το σκοπό αυτό διέθεσε αρχικά 45.000 δρχ για το μπάζωμα και την ισοπέδωση του χώρου. Αργότερα διέθεσε 35.000 δρχ για την κατασκευή τοιχίου στο μέσον του χώρου γιατί ήταν πολύ επικλινής. Στη συνέχεια με παραστάσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες και σε συνεργασία με το Κοιν. Συμβούλιο του χωριού μας, κατάφερε να εγκριθεί από το Υφυπουργείο Νέας Γενιάς χρηματικό ποσό 150.000 δρχ για την αγορά και τοποθέτηση των οργάνων της παιδικής χαράς. Πριν ένα μήνα περίπου περιφράχθηκε ο χώρος, τοποθετήθηκαν τα όργανα και το έργο τελείωσε προς μεγάλη ευχαρίστηση όλων και πιο πολύ των μικρών μας φίλων, οι οποίοι βρήκαν το στέκι τους.
Αγρίνιο,Δεκέμβριος 1984
Γιώργος Σπ. Γρίνος
Ακολουθεί ένα μήνυμα αγάπης για τον Σύλλογο μας από τη πρώτη δασκάλα χορού (παραδοσιακών χορών) στο νεοσύστατο, τότε, χορευτικό μας τμήμα. Την ευχαριστούμε!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΜΑΣ
Μεγάλη συμμετοχή, που ξεπέρασε κάθε προσδοκία, είχε το χορευτικό τμήμα του συλλόγου μας στην έναρξη του τον περασμένο Οκτώβρη. Σχεδόν όλοι οι νέοι του χωριού μας πλαισίωσαν το χορευτικό με ζήλο και διάθεση να παρουσιάσουν ότι καλύτερο μπορούν. Ήδη γίνονται εντατικές πρόβες για να παρουσιάσουν στην χοροεσπερίδα του συλλόγου μας ένα όμορφο πρόγραμμα με χορούς του τόπου μας. Η δασκάλα που διδάσκει χορό στο τμήμα μας έστειλε το παρακάτω μήνυμα:
Φίλες και Φίλοι Μπαμπινιώτες,
Θέλω να εκφράσω το θαυμασμό μου για την πρωτοβουλία του Συλλόγου σας να δημιουργήσει χορευτικό τμήμα.
Ο Δημοτικός χορός και το τραγούδι υπήρξαν οι βασικοί εκφραστές όλου του ελληνικού λαού. Εκφράζουν και θα εκφράζουν τους ίδιους μας τους εαυτούς. Τα βιώματα μας, τις χαρές και τις λύπες μας, τις ρίζες μας, την καταγωγή μας.
Ας μην ξεχνάμε πως η Αθήνα είναι ο τόπος συμβίωσης ανθρώπων από όλα τα χωριά της Ελλάδας. Ο καθένας μας που ζει εδώ, κουβαλάει μαζί του αναμνήσεις, συναισθήματα και βιώματα από την ιδιαίτερη πατρίδα του. Πρέπει να προσπαθήσουμε όλοι μας να μην αλλοιωθούν αυτά τα βιώματα από την τσιμεντούπολη που μας πνίγει.
Ο μόνος τρόπος είναι να αφήσουμε τους εαυτούς μας ελεύθερους να εκφράσουντα συναισθήματα μας, κάθε στιγμή, με το χορό και το τραγούδι. Να μην αφήσουμε τις ξενόφερτες τάσεις να μας διαβρώσουν. Γιατί να μην επιβάλλουμε εμείς τον τρόπο ζωής μας και να το κάνουν οι άλλοι!
Θα ήθελα λοιπόν να προσπαθήσουμε από κοινού για αυτή την τόσο αξιοθαύμαστη πρωτοβουλία του Συλλόγου σας και υπόσχομαι πως το αποτέλεσμα θα ανταμείψει όλους μας, γιατί όταν μιλάμε για ελληνικούς δημοτικούς χορούς, εννοούμε συλλογική προσπάθεια και όχι ατομική.
Με αγάπη,
ΛΕΝΑ ΣΙΑΔΗΜΑ
Άρθρο 3, 4 & 5
Ακολουθεί ποίηση και νοσταλγικά γράμματα αγάπης και συλλογικότητας από συγχωριανούς και φίλους.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ, 1983
Η εβδομαδιαία εφημερίδα της Αιτωλ/νίας «ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ» στο φύλλο της 20ης Φεβρουαρίου γράφει για τη «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΩΝ»: «Εδώ μιλάει η Μπαμπίνη, χωριό με λαχτάρα για πρόοδο και προκοπή. Περιοδική έκδοση του Συλλόγου Μπαμπινιωτών, καταγράφει τους καημούς και τα όνειρα των ταξιδεμένων συγχωριανών και πασχίζει να δυναμώσει τους δεσμούς τους με τα «άγια χώματα». Έτσι η Μπαμπίνη δεν έχει μόνο «κακά πνεύματα» αλλά και κόσμο που αγωνίζεται για το πνεύμα και την ομορφιά. Μπράβο τους».
Η ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ
Αγαπητοί μου,
Σας συγχαίρω για την ωραία σας προσπάθεια και εκ βαθέων εύχομαι μακροημερεύση στη «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΩΝ» και να αποτελέσει αυτή το συνδετικό σας κρίκο με τη γενέτειρα μα και μεταξύ σας στο χάος της Αθήνας.
Με αγάπη
Γερ. Ηρ. Παπατρέχας
Βενιζέλου11, Αγρίνιο
Αγαπητοί συγχωριανοί,
Αισθάνομαι χαρούμενος και υπερήφανος που ο σύλλογος μας, εκτός από τις άλλες δραστηριότητες του, κατάφερε να εκδώσει και την εφημερίδα μας μέσα σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα.
Έχω τη γνώμη μου, πως όλοι πρέπει να την αγαπήσουμε, να μπει στην καρδιά μας και να τη βοηθήσουμε, για να μπορέσει και αυτή να ανταποκριθεί στην υψηλή αποστολή της και στις προσδοκίες όλων των Μπαμπινιωτών.
Τέλος συγχαίρω τη συντακτική επιτροπή για το έργο της και το Διοικητικό Συμβούλιο για τη δραστηριότητα του καλή επιτυχία και ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Γιώργος Θεοδώρου
Θεσσαλίας 4, Άνω Ιλίσια
ΠΟΙΗΜΑΤΑ
«ΉΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΠΛΟΙ…»
(Της Τασούλη Χρ. Αναστασίας)
Ήταν άνθρωποι απλοί λιγοστοί·
μα στα πρόσωπα τους έβλεπες
τη λάμψη της γαληνεμένης ευτυχίας
σαν σκαρφάλωναν στις απότομες πλαγιές.
Ήταν μακρύς ο δρόμος, τραχύς·
μα στο τέλος του διέκρινες
το γκριζωπό ερημικό ξωκκλήσι
με τη μελαγχολική γαληνεμένη όψη του.
Ήταν απλοί άνθρωποι, λιγοστοί
μα τα βήματα τους γοργά
τους οδηγούν στο μονοπάτι της εκκλησίας,
απαλλαγμένους από κούραση και κόπο.
Του Απρίλη εικοσιτρείς ήταν·
Μέρα Πασχαλινή ξεχωριστή από τις άλλες
Την ξεχώριζε η γιορτή του Άη Γιωργιού.
Για αυτόν κινούν οι απλοί άνθρωποι, οι λιγοστοί!
Γιορτάζει το χωριό τους σήμερα·
ανηφορίζουν ν΄ ακούσουν τη λειτουργία.
Ήταν λίγοι άνθρωποι, απλοί
Μα ζυγώνουν τώρα
Τώρα πια δεν είναι οι ίδιοι
είναι άνθρωποι μ’ αλαφιασμένες τις καρδιές·
είναι αυτοί που σήκωσαν το μπόι τους
στον ήλιο και στην κούραση, στον κόπο και την ανηφοριά.
Είναι εκείνοι που άναψαν κερί στο χωματένιο μανουάλι,
εκείνοι που στάθηκαν ολόρθοι μπροστά στη μεγάλη εικόνα Του,
εκείνοι που έδωσαν ζωή στο πεθαμένο ξωκκλήσι
και κοίταξαν κατάματα την ιστορία του !
Μια ιστορία με ηρωικούς καλόγερους·
μια ιστορία με μικρά φτωχά παιδιά,
που κάποτε στον ίδιο τούτο τόπο, σε τούτο το κρυφό σχολειό
που τώρα εσύ…, κι’ εσύ…στέκεσαι ευλαβικά,
μάθαιναν τα πρώτα τους γράμματα !
μια ιστορία με αρματωλούς και κλέφτες
με φωτιές κι’ ολοκαυτώματα,
με τουφεκιές κι’ αιχμαλωτίσεις
μια ιστορία ένδοξη, λαμπρή !
Αυτά θυμάσαι άνθρωπε απλέ,
και κινάς χαράματα από το σπίτι του μικρού χωριού.
Αυτά θυμάσαι και έρχεσαι εδώ
σε τούτο το απόμακρο ξωκκλήσι,
Αυτά θυμάσαι και τ’ αγκαλιάζεις στοργικά με τη ματιά σου;
ΗΤΑΝ 23 Τ’ ΑΠΡΙΛΗ, ΕΚΕΙΝΟΙ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΑΠΛΟΙ, ΛΙΓΟΣΤΟΙ
ΜΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΑ! …
Άρθρο 6
Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ
Ο Σύλλογος μας προσπαθεί
πάντα για το καλό μας
να ομορφαίνει τη ζωή
όλων των χωριανών μας.
Γι’ αυτό ελάτε χωριανοί
μην το καθυστερείτε
και μέλη του Συλλόγου μας
γρήγορα να γινείτε.
Τι εκδρομούλες τι γιορτές
τι εκδηλώσεις κάνει
γι’ αυτό κανείς μας από εμάς
δεν πρέπει να τις χάνει.
Εκτός απ’ όλα τα καλά
έκανε άλλο ένα
να γνωριστούμε όλοι εμείς
πού ΄μαστε εδώ στα ξένα.
Ο Σύλλογος μας τώρα
βγάζει κι εφημερίδα
να μάθουμε τα νέα
μακριά απ’ τη πατρίδα.
Κοινωνικά πολιτικά
και γάμους και βαπτίσεις
τώρα θα τα μαθαίνουμε
και όλες τις ειδήσεις.
Του Συμβουλίου τα παιδιά
είναι πολύ καλά
και πάντοτε εργάζονται
με κέφι και χαρά.
Και μην ξεχνάτε χωριανοί
ότι ο Σύλλογος σας
θα περιμένει με χαρά
πάντα τον οβολό σας.
ΜΠΙΡΤΑ ΚΑΖΙΛΙΕΡΙ ΒΑΣΙΛΙΚΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.