ΠΟΙΗΣΗ-Ο ΜΑΥΡΟΣ ΒΑΡΚΑΡΗΣ: ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΗΣ ΜΠΙΤΣΩΡΗΣ

Συνήθως αποτίουμε φόρο τιμής σε επώνυμους που έχουν για διάφορους

λόγους αφήσει το στίγμα τους.

Τους θυμόμαστε τις ημερομηνίες της γέννησης ή της θανής τους.

Τέλη Φεβρουαρίου και συγκεκριμένα στις 29-02-1967 πέθανε

ένας Άνθρωπος με Άλφα Κεφαλαίο.

Δεν ήταν πολιτικός, δεν ήταν επιστήμονας, δεν ήταν καλλιτέχνης.

Ήταν ένα απλός άνθρωπος της βιοπάλης, ένας καλός Σαμαρείτης,

μόνο που ήταν μαύρος και δεν ήταν χριστιανός.

Οι κρητικοί τον έλεγαν Σαλή Χελιδονάκη.

Πριν χρόνια έμαθα την ιστορία του και

τού είχα αφιερώσει τους παρακάτω στίχους.

Ο ΣΑΛΗΣ ΧΕΛΙΔΟΝΑΚΗΣ

Σαν χελιδόνι πέταξε / κι η μοίρα του τον έταξε στην Κρήτη να φωλιάσει,

δεν άνοιξε γι’ αλλού πανιά / και στα φιλόξενα Χανιά βρήκε καραβοστάσι.

Στη σκάλα ο νέγρος ο Σαλής / μουσουλμάνος μπεσαλήςδούλευε με μεράκι

κι οι Κρητικοί απ’ ανώνυμο / τον είπαν στο επώνυμο Σαλή Χελιδονάκη.

Χήρες και ορφανά παιδιά / βόηθαγε αυτή η αγνή καρδιά-της Βίβλου Σαμαρείτης-

τι κι αν δεν ήταν χριστιανός / έγινε θρύλος ζωντανός ολόκληρης της Κρήτης.

Όταν τα μάτια έκλεισε / η εκκλησία απέκλεισε άδεια για το μνήμα

«Σ’ ένα χωράφι να ταφεί» / ήρθε φιρμάνι και γραφή κι ήταν ντροπή και κρίμα.

Μα έχουν καρδιά οι Κρητικοί / πήραν τα οστά του από εκεί και φτιάξανε μνημείο

τον Άγιό τους το Σαλή / βάλαν στη θέση την καλή μες το νεκροταφείο.

Και έγραψαν για το Σαλή / «Αγαπημένο μας πουλί εδώ είναι η φωλιά σου

μαύρο το χρώμα του κορμιού / μα ήταν σαν περιστεριού κατάλευκη η καρδιά σου».

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ