Εικόνα: Ειρήνη Αγγέλη
«Η μάνα είναι ζάχαρη, η μάνα είναι μέλι
Η μάνα είναι μυστικό, κασέλα κλειδωμένη
Κι όσα σκεπάζει ο ουρανός
τόσα σκεπάζει η μάνααα!»
Θα το γυρίσω να το ειπώ κι αλλιώς το μοιρολόγι:
«Φυσάει αέρας δεν ακούω κι αντάρα δε χωρίζω
Ρίχτει και σιγαλή βροχή δεν σας καλοχωρίζω
-Χριστέ μ’, πάψε τον άνεμο και σκόρπα την αντάρα!
Κι ακούω μια ψιλή φωνή απ’ τον απάνω κόσμο
Κι είναι φωνή απ’ τα παιδάκια μου, μου λένε να γυρίσω πίσω
-Τάξε μανούλα μ’ τάματα, χρυσάφια και ασήμια
για να σ’ αφήνει ο χάροντας να ’ρχεσαι δυο τρεις φορές το χρόνο
Μια να ’ναι τα Χριστούγεννα κι η άλλη τ’ς Αποκρέες
Κι η Τρίτη η καλύτερη να ’ναι μέσ’ το Πάσχααα!
για ν’ ανταμώνουμε όλοι μαζί γονέοι με τα παιδιάαα τους…»
Ρίχτει και σιγαλή βροχή δεν σας καλοχωρίζω
-Χριστέ μ’, πάψε τον άνεμο και σκόρπα την αντάρα!
Κι ακούω μια ψιλή φωνή απ’ τον απάνω κόσμο
Κι είναι φωνή απ’ τα παιδάκια μου, μου λένε να γυρίσω πίσω
-Τάξε μανούλα μ’ τάματα, χρυσάφια και ασήμια
για να σ’ αφήνει ο χάροντας να ’ρχεσαι δυο τρεις φορές το χρόνο
Μια να ’ναι τα Χριστούγεννα κι η άλλη τ’ς Αποκρέες
Κι η Τρίτη η καλύτερη να ’ναι μέσ’ το Πάσχααα!
για ν’ ανταμώνουμε όλοι μαζί γονέοι με τα παιδιάαα τους…»
[Ξηρομερίτικα μοιρολόγια. Τα τραγούδησαν Ξηρομερίτισσες μοιρολογίστρες για τη μάνα μου… Βλέπετε: Μ. Ν. Αγγέλη, «Ξηρομερίτισσες μοιρολογίστρες: οι ποιητάρισσες του θανάτου», στο Περιοδικό: Τα Αιτωλικά, έκδοση ΑΙ.ΠΟ.Ε , τεύχος 10].
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.