Της Αγγελικής Ζαχαριά
Από έκτακτο δελτίο επιδείνωσης του καιρού πληροφορηθήκαμε ότι από το βράδυ του Σαββάτου θα σημειωθεί σημαντική πτώση της θερμοκρασίας, και ισχυροί άνεμοι, καταιγίδες και χιονοπτώσεις θα σαρώσουν τη χώρα. Το όνομα της επερχόμενης κακοκαιρίας; Ζηνοβία.
Ας υποθέσουμε ότι οι νονοί της νέας κακοκαιρίας την επέλεξαν όχι μόνο γιατί η Ζηνοβία ακολουθεί αλφαβητικά τον “Ετεοκλή” , αλλά και γιατί υπήρξε ένα χαρισματικό πλάσμα, μία ξεχωριστή προσωπικότητα της εποχής της, απαστράπτουσα μέσα στην εκθαμβωτική ομορφιά της. Το απαράμιλλο κάλλος της γινόταν αφοπλιστικό, καθώς πλαισιωνόταν και από την εξαιρετική ευφυία της, το θάρρος της, τη μόρφωση και τη γλωσσομάθειά της. Η βασίλισσα μιλούσε ελληνικά, λατινικά, αραμαϊκά, αυγυπτιακά και τοπικές διαλέκτους.
Την εποχή που η ρωμαϊκή αυτοκρατορία μεσουρανούσε, η Σεπτιμία Ζηνοβία ήταν βασίλισσα της Παλμύρας, ρωμαϊκής αποικίας στη σημερινή Συρία, και σύζυγος του Οδαίναθου.
Αρχικά ο σύζυγός της είχε κερδίσει την εύνοια των Ρωμαίων, γιατί είχε κατακτήσει για λογαριασμό τους εδάφη των Περσών. Ενώ, όμως, ετοιμαζόταν να εκστρατεύσει εναντίον των Γότθων, δολοφονήθηκε μαζί με το γιο του από προηγούμενο γάμο, Ηρωδιανό. Ποιος τους δολοφόνησε; Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι το έκανε η Ζηνοβία, ώστε ο θρόνος του Οδαίναθου να περάσει στο δικό της γιο και όχι στο δικό του. Άλλοι πάλι ισχυρίστηκαν ότι δράστης του εγκλήματος ήταν ο ανιψιός του Οδαίναθου Μαιόνιος, που δολοφόνησε το θείο του, για να τον εκδικηθεί, επειδή κάποτε αυτός τον είχε φυλακίσει.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι μετά το θάνατο του Οδαίναθου, το 267, η Ζηνοβία ανέβηκε στο θρόνο της Παλμύρας με σκοπό να πάρει στα χέρια της την ηγεμονία της χώρας, μέχρι να ενηλικιωθεί ο γιος της, που ήταν διάδοχος του θρόνου. Μέχρι να αποκτήσει την εμπιστοσύνη του στρατεύματος και να εδραιώσει τη θέση της, ακολούθησε φιλορωμαϊκή πολιτική. Όταν όμως το κατάφερε, αυτοανακηρύχτηκε Αυγούστα, που θα πει αυτοκράτειρα, και ξεκινώντας πόλεμο εναντίον των Ρωμαίων, κατέκτησε τη Συρία, την Παλαιστίνη και την Αίγυπτο, και έκανε την Παλμύρα αυτόνομο βασίλειο. Τα πέντε χρόνια της βασιλείας της, από το 267 μέχρι το 272, η Παλμύρα έζησε μία χρυσή εποχή. Άνθισαν οι τέχνες και τα γράμματα και η πόλη αναπτύχθηκε οικονομικά. Η βασίλισσα κέρδισε το σεβασμό των υπηκόων της τόσο, ώστε οι Αιγύπτιοι και οι κάτοικοι της Αντιόχειας αντικατέσστησαν στα νομίσματά τους την κεφαλή του αυτοκράτορα Αυρηλιανού με την κεφαλή της Ζηνοβίας.
Η πράξη θεωρήθηκε όχι απλώς προσβολή για τον αυτοκράτορα, αλλά και σφετερισμός της ρωμαϊκής ηγεσίας. Ο Αυρηλιανός μόλις το έμαθε, εξεστράτευσε εναντίον της Ζηνοβίας, και αφού την νίκησε το 272μ.Χ στην Αντιόχεια και την Έμεσα, πολιόρκησε την Παλμύρα.
Η Ζηνοβία και ο γιος της Ουαλαμπάτ, Αθηνόδωρο τον έλεγαν στα ελληνικά, προσπάθησαν να διαφύγουν, αιχμαλωτίστηκαν όμως κοντά στον ποταμό Ευφράτη και μεταφέρθηκαν στη Ρώμη. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τι απέγινε ο γιος της βασίλισσας, αυτή όμως δοκίμασε τον μέγιστο εξευτελισμό. Όταν ο ρωμαϊκός στρατός επέστρεψε θριαμβευτής στη Ρώμη, η Ζηνοβία με διαταγή του Αυρηλιανού, στολισμένη με τους πολύτιμους λίθους της, σύρθηκε δεμένη με χρυσές αλυσίδες πίσω από το άρμα του. Φαίνεται όμως πως η μοίρα που της είχε δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο, φέρνοντάς την αιχμάλωτη στην εχθρική Ρώμη, κράτησε για τη συνέχεια της ζωής της την πιο μεγάλη της εύνοια. Ο Αυρηλιανός θαμπωμένος από την ακαταμάχητη ομορφιά της αλλά και εντυπωσιασμένος από το θάρρος της να τολμήσει να αναμετρηθεί με μια ολόκληρη αυτοκρατορία που βρισκόταν στον κολοφώνα της δόξας της, της χάρισε την ελευθερία της. Και έτσι ελεύθερη και ωραία τύλιξε στον ιστό των θελγήτρων της έναν Ρωμαίο συγκλητικό, που την παντρεύτηκε και πρόσφερε στην έκπτωτη βασίλισσα της ερήμου μία πραγματικά βασιλική ζωή στην έπαυλή του κοντά στο σημερινό Τίβολι.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.