Δημιουργική γραφή στο ποίημα: «Χρονικό», του Λευτέρη Ξανθόπουλου.
Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας Β Γυμνασίου.
Διδάσκει: η δρ Μαρία Ν. Αγγέλη
Χρονικό
Ο πατέρας είπε
αγαπώ τον ξεραμένο καπνό
έγινε καπνεργάτης…
αγαπώ τον ξεραμένο καπνό
έγινε καπνεργάτης…
I).Η καπνοπαραγωγή
Κάθε μέρα από πολύ νωρίς
Μαζευόμασταν στα καπνοχώραφα όλοι οι συγγενείς
Είχαμε να κάνουμε δουλειά πολύ
Και όλοι μαζί δουλεύαμε από το πρωί
Χρονοβόρα διαδικασία αυτή η παραγωγή
Η σπορά, η καλλιέργεια και η συγκομιδή ήταν δύσκολα πολύ
Μα από αυτή τη δουλειά βγάζαμε χρήματα πολλά
Και δεν είχε μόνο κακά είχε και άλλα πολλά καλά
Για παράδειγμα κάθε μεσημέρι
Καθόμασταν όλοι γύρω στο τραπέζι
Μιλούσαμε και γελούσαμε πολύ
Αχ! Πού είναι τώρα αυτοί οι καιροί…
Μακάρι να γινόταν να ήμουνα πάλι εκεί…
Κωνσταντίνα Θώδη Β2
II) Καπνοκαλλιεργητές
Πριν ο ήλιος ανατείλει
και πριν φύγει η δροσιά
είναι όλοι στα χωράφια
για να αρχίσουν τη δουλειά.
Όλη μέρα στο χωράφι
ο ιδρώτας τους τρέχει καυτός
Θέλει δύναμη και κόπο
για να μαζευτεί ο καπνός!
Παναγιώτης Γκρίζης,Β2
III)Ο Καπνοπαραγωγός
Από μικρός στον καπνό
μες στις λάσπες ζω
ήλιο, κρύο και βροχή
όλα τα αψηφώ
προκειμένου λίγο μεροκάματο
να βγάλω και εγώ
οικογένεια να θρέψω
και τον έμπορα να θεριέψω …
Αδαμαντία-Άννα Γκρίζη Β2
IV)Ο καπνοκαλλιεργητής
Ξημέρωμα νωρίς νωρίς ξεκινάμε
στα καπνά για δουλειά να πάμε,
κούραση, κόπο κι ιδρώτα
δύσκολα περνάει η ώρα.
Στα καπνοχώραφα πολλή η δουλειά
κάπως πρέπει να βγουν τα λεφτά,
άτομα δουλεύουν πολλά
για να ’ναι μεγάλη η σοδειά.
Δουλεύουν ακόμη και παιδιά
τι δύσκολα χρόνια είναι αυτά…
Παρόλα τούτα τα αρνητικά
τα λεφτά είναι καλά.
Εύχομαι στο μέλλον τα παιδιά
να μην δουλεύουν στα καπνά
γιατί είναι πολύ κουραστικά…
Ράνια Μουτεσίδη- Κωνσταντίνα Παπούτση Β1
V) Καπνός
Δύσκολος ο καπνός,
αλλά εγώ τον αγαπώ.
Από μικρός στα χωράφια,
έμαθα να τον καλλιεργώ.
Όλη μέρα μες στον ήλιο
ρίχνω φάρμακα και νερό
για να μεγαλώσει το φυτό.
Όταν μεγαλώσει το φυτό,
τα χέρια πιάνουν δουλειά.
Οι εργάτες τρέχουν
από κει και από εδώ
για να μαζέψουν τον καπνό.
Ο καπνός μαζεύτηκε
στο εργοστάσιο το στέλνουν.
Οι εργάτες στα σπίτια τους γυρνούν
για να ξεκουραστούν…
Η δουλειά μας τώρα τελείωσε,
του χρόνου πάλι έχει ο θεός
θα μαζέψουμε τη νέα σοδειά.
Τα λεφτά είναι αρκετά
θα φτάσουν για την υπόλοιπη χρονιά.
Θεοδώρα Φουρλίγκα- Μανουέλα Χότζα Β1
VI) Αγαπώ τον καπνό
Τον καπνό τον αγαπώ, από αυτόν ζω!
Από μικρός έμαθα το μεροκάματο να βγάζω
Έτσι έχω εκπαιδευτεί, στις δυσκολίες να μη δειλιάζω…
Κάθε μέρα πουρνό πουρνό ξυπνώ να μαζέψω τον καπνό
Δέματα να τον κάνω την οικογένεια να βγάλω…
Στα καπνά αν θα πας τα νιάτα σου θα φας!
Γεωργία Κουτρούμπα –Έφη ΜακροζαχοπούλουΒ1
VII) Στα καπνά
Απ’ το Μάη μήνα ξυπνάμε στα καπνά να πάμε
Ξεκινάει μια καινούρια μέρα γεμάτη πίκρα και ξενέρα
Κούραση πολλή υπάρχει και διάλειμμα κανένα
Ήρθε η ώρα να δουλέψουμε και τον καπνό να μαζέψουμε
Πρέπει να ’βγει η σοδειά, ελάτε να δουλέψουμε παιδιά
Να κάνουμε καλή δουλειά, να πάρουμε πολλά λεφτά!
Είναι κουραστικό πολύ, κάντε όμως υπομονή…
Γεωργία Μουτοπούλου-Παναγιώτα Γουρνοκατέρη Β1
VIII) Ο καπνός
Αξημέρωτα ακόμα
Και στα χωράφια είναι όλη η χώρα
Τον καπνό για να μαζέψει
Την οικογένεια να θρέψει
Τα καπνά δεν είναι εύκολη δουλειά
Χώρο δεν έχει η τεμπελιά!
Δημήτρης Αρκουμάνης,Β2
IX) Το καλοκαίρι στον καπνό
Καλοκαιράκι μου γλυκό
ο ήλιος σου πώς λάμπει
Ο κόσμος πάει στον καπνό
με δύναμη μεγάλη
Αγρότες με καλή καρδιά
τρέχουνε στα χωράφια
και τα καπνά τους τα χλωρά
φροντίζουν με κόπο και δουλειά
Μα σαν θα έρθει ο καιρός
και αυτά θα μεγαλώσουν
πάλι με μόχθο πολύ
τα φύλλα θα συλλέξουν
Το καλοκαίρι δύσκολο
Μέσα στα χωράφια
οι άνθρωποι καθημερινά
για τα καπνά μοχθούνε…
Γιώργος Μπάκας, Β2
X) Η γυναίκα στον καπνό
Τα καπνοχώραφα είναι γεμάτα
με μονότονες ρίζες καπνού
Μα ’κει μέσα ξεπροβάλλει
ένα άνθος του αγρού.
Η γυναίκα είν’ το άνθος
σκορπά γύρω της φως
Είν’ η γυναίκα η εργάτρια
για να μαζευτεί ο καπνός.
Δυσκολίες όμως και σαν εργάτρια
στις καπναποθήκες συναντούσε
τη χειρωνακτική δουλειά
Ποτέ δε σταματούσε…
Σκουτέρη Θεοδώρα
XI) Καπνοκαλλιεργητές/τριες
Χαράματα ξεκίναγαν
να πάνε για δουλειά
Κι απόγευμα γυρίζανε
με κούραση βαριά!
Ολημερίς μαζεύανε τον καπνό
κάτω από τον ήλιο τον καυτό
Το γιόμα αρμαθιάζανε
με τις βελόνες τα βάζανε
Το μεροκάματο μικρό
μα απαραίτητο κι αυτό
για το φτωχό το σπιτικό
για ένα πιάτο φαγητό…
Διονυσία Γεωργίου Β2
https://www.alfavita.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.