Γράφει: O Αποστόλης Κομπλίτσης
o ''Ακαρνάνας''
Παραμονή Χριστουγέννων και ευκαιρίας δοθείσης θέλω ν’ ασχοληθώ και ν’ αφιερώσω σ’ όλους τους μικρούς φίλους Μπαμπινιώτες όσους κατοικούν στην Μπαμπίνη , αλλά και σ’ αυτούς που έχουν καταγωγή από κει. Να τους δώσω να μάθουν τα γνήσια Μπαμπινιώτικα (Ξηρομερίτικα ) κάλαντα. Έτσι όπως λέγονται εδώ κι έναν αιώνα και βάλε και όπως εμείς τα μάθαμε από τους παλιότερους. Η καταγραφή της ιστορίας και της παράδοσης είναι ΧΡΕΟΣ για μας τους μεγαλύτερους.
Επίσης ,για τα παιδιά που δεν γνωρίζουν, να πω ότι οι πιτσιρικάδες εκείνα τα χρόνια (ανάμεσά τους κι εγώ) ξύπναγαν γύρω στις τέσσερεις το πρωί για να ‘τα πούνε’.
Το αντίτιμο? Πενηνταράκι έως δίφραγκο άντε και κάνα –δυο αυγά- το τάλιρο σπάνιο. Τότε τα περισσότερα σπίτια ήταν ανοιχτά εκείνη την ώρα γιατί οι νοικοκυρές είχαν ξυπνήσει για το ζύμωμα του ψωμιού και τα χριστοκούλουρα. Και όταν ο ήλιος είχε πάει δυο ''οργιές'' όπως έλεγαν οι παλιοί , το ψωμί είχε ψηθεί και άφηνε τη μυρωδιά του διάσπαρτη.
Μοσχοβόλαγε όλο το χωριό απ’ άκρη σ’ άκρη.
Και όσοι από σας τους μικρούς φίλους δεν καταλαβαίνετε κάτι απ’ αυτά που γράφω ,ΠΙΕΣΤΕ ΛΙΓΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΟΥΔΕΣ ΣΑΣ να σας τα εξηγήσουν και να τα ξαναθυμηθούν κι αυτοί. Καλό θα τους κάνει.
ΚΑΛΑΝΤΑ - ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
Καλήν ημέρα άρχοντες, αν είναι ο ορισμός σας,
Χριστού τη θεία γέννηση να πω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη
Οι ουρανοί αγάλλονται ,χαίρε η φύσις όλη.
Εκ της Περσίας έρχονται τρεις μάγοι με τα δώρα
Άστρο λαμπρό τους οδηγεί και φέγγει όλη η χώρα.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,
Ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.
-Καλ’μέρα κι χρόνια Πουλά
ΚΑΛΑΝΤΑ - ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΣ
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά ,ψηλή μου δεντρολιβανιά,
Κι αρχή καλός μας χρόνος.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός, άγιος και πνευματικός
Στη γη να περπατήσει και να μας καλοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται και δεν μας καταδέχεται
Από την Καισαρεία, συ ‘σαι αρχόντισσα κυρία.
Βαστάει πένα και χαρτί, ζαχαροπλάστη ,ζυμωτή
Χαρτί και καλαμάρι , ιδέστε με ,το παλικάρι.
Το καλαμάρι έγραφε ,τη μοίρα του την έλεγε
Και το χαρτί ομίλει
Άσπρε μου, χρυσέ μου ήλιε.
-κι τ’ χρόν να’ στι καλά
ΚΑΛΑΝΤΑ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ
Σήμερ είν’ τα φώτα κι ο φωτισμός,
Τι χαρά μεγάλη τ’ αφέντη μας.
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό
Είναι η Παναγιά η Δέσποινα,
Σπάργανα βαστάει, κεριά κρατεί
Και τον Άγιο Γιάννη παρακαλεί:
Αφέντη μου αι-Γιάννη και Βαπτιστή
Δύνασαι βαφτίσεις Θεού παιδί
Δύνομαι και θέλω και προσκυνώ
Και τον Κύριό μου παρακαλώ.
-χρόνια πουλλά-
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.