Το γουρούνι αυτό το αγόραζαν μικρό πριν ακόμα σφάξουν το άλλο,το έβαζαν σιγά σιγά και με έλεγχο παρέα του μη τυχόν το δαγκώσει και έτσι στον ίδιο χώρο τα τάιζαν πιο εύκολα!!
Με ανυπομονησία περιμέναμε να έρθει αυτή η μεγάλη γιορτή αφενός μεν για τις χαρές των ημερών αφετέρου δε γιατί θα σφάζαμε το γουρούνι και με το πολύ κρέας του θα αναπληρώναμε την μεγάλη νηστεία που κάναμε και με καρτερία υπομέναμε πολλές βδομάδες πριν.
Τότε να προσθέσω νηστεύαμε και οι γονείς μας με αυτό τον τρόπο κυλούσαν λίγο καιρό με πιο λίγα.Τέτοια ήταν η εγκράτεια που ούτε τα πουλιά που εμείς τα μικρά πιάναμε στις παγίδες δεν τα τρώγαμε παρά τα παστώναμε -δεν υπήρχαν ψυγεία τότε- και τα φιλάγαμε για μετά τις γιορτές!! Ένας λόγος που τώρα δεν τα πάω καλά με τη νηστεία είναι και αυτή η άσχημη εμπειρία που μικρά παιδιά μη έχοντας και τα απαραίτητα μας νήστευαν και από πάνω, βοηθούμενοι σε αυτό από τις διδαχές των τότε ιερέων, δασκάλων και με το ζόρι εξομολογητών στα σχολεία!!
Ήρθαν λοιπόν τα πολυπόθητα Χριστούγεννα και ο μακαρίτης ο πατέρας μου την προηγούμενη με την βοήθεια των γειτόνων έσφαξαν τα γουρούνια της γειτονιάς και το δικό μας!! Δεν τα τουφέκιζαν τότε για να φύγει το αίμα με το σφάξιμο και να είναι πιο νόστιμα έλεγαν!!Εμείς τα μικρά παρακολουθούσαμε με απάθεια το θέαμα και τα μεγαλύτερα συμμετείχαν κιόλας!!
Ο Πατέρας μου αφού το ετοίμαζε (ξεκοίλιασμα καθάρισμα πλύσιμο)με τη βοήθεια των γειτόνων το κρεμούσε στην κουζίνα του σπιτιού από ένα μαδέρι χοντρό να αντέχει το βάρος του που πολλές φορές ξεπέρναγε τα εκατό κιλά,κάρφωνε ένα πιρούνι στα πλευρά για να μην πλησιάζουν τα παγανά και ανήμερα που γιόρταζε κιόλας το τεμάχιζε το πάστωνε και θα περνούσαμε με αυτό καιρό!!
Αυτή τη χρονιά θα ήμουν περίπου έξι χρόνων-το θυμάμαι γιατί δεν πήγαινα ακόμα σχολείο-όλη η οικογένεια θα πήγαινε στην εκκλησία τη νύχτα!
Με ένα μεγάλο μαχαίρι και επικίνδυνο για την ηλικία μας και ανεβαίνοντας σε μια καρέκλα κόβαμε όπως και όσο κρέας μπορούσαμε και το ρίχναμε στα κάρβουνα να ψηθεί.Ψήσαμε πολύ πάρα πολύ φάγαμε με την ψυχή μας και κρατήσαμε και για τα μικρά αν ξύπναγαν!!
Το μπούτι από το κρεμασμένο γουρούνι έγινε λες και δέχτηκε επίθεση από σκυλιά γεγονός που την άλλη μέρα έκανε τον πατέρα έξω φρενών !!
Αφού φάγαμε καλά και ήπιαμε και λίγο κρασί χωθήκαμε στα ρούχα μας για ύπνο με την έγνοια βέβαια για τις εξελίξεις την επομένη!Το πρωί που γύρισαν οι δικοί μας ευτυχώς δεν είδαν της νύχτας το έργο μας και δεν έγινε τίποτα!!
Αργότερα όμως που ο Πατέρας άρχισε να γδέρνει το γουρούνι και είδε τι έγινε φώναξε τη μάνα μου ότι άφησε την πόρτα ανοιχτή και μπήκαν γάτες και μαγάρισαν το σφάγιο!!
Η γιαγιά προσπάθησε να τα μπαλώσει ότι αυτή την ξέχασε και όταν η κατάσταση εκτονώθηκε κάπως αργότερα και του πέρασαν τα νεύρα και του είπαμε τι έγινε τη γλυτώσαμε με αρκετές φωνές και παρατηρήσεις για το ότι θα μπορούσαμε να κοπούμε με το μεγάλο μαχαίρι!!
Κάπως έτσι γιορτάζαμε τα Χριστούγεννα στα χωριά μας εκείνα τα χρόνια χωρίς Τζάμπο,Μουστάκα ,Ζαχαριά φώτα δώρα κλπ!!
Καλές γιορτές!
*Φίλιππας Φαρμάκης Πεντάκορφο ορεινή τριχωνίδα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.