Γράφει:Ο Αλέξανδρος Κυριαζής
Αγαπητέ Σπύρο για το ερώτημά σου
σχετικά με το χώρο της παιδικής
χαράς, δράττομαι της ευκαιρίας να
σου δώσω όσες πληροφορίες από έρευνές
μου έκανα τα χρόνια εκείνα. Στο χώρο
αυτό που σήμερα είμαστε, κάποτε ήταν
ένα κτηριακό συγκρότημα που στέγασε
έναν νέο τύπου αλευρόμυλο (Κυλινδρόμυλο
).
Και επιβλήθηκε η ανάγκη του μετά
το έτος 1924ή 1925 όταν άγνωστοι έβαλαν φωτιά και έκαψαν και τους δύο
υπάρχοντες μύλους στο κάμπο μας .
Οι
Σπύρος Μουσσές και Δημήτριος Πιπερίγκος
διαβλέποντας την ταλαιπωρία των μακρινών νερόμυλων της Βαριάς και
των Αχυρών, παρήγγειλαν από κοινού
το έτος 1926 ή 1927 στην Αγγλία νέου τύπου
κυλινδρόμυλο μάρκας Μπλάξκτον.
Από
το τέλος του 1927 ή στις αρχές του
1928 έχουμε στη Μπαμπίνη τον καινούργιο
αλευρόμυλο Μπλάξκτον ο οποίος θα
λειτουργήσει για περίπου 30 χρόνια
τα περισσότερα με τον έναν των
ιδιοκτητών Σοφοκλή Πιπερίγκο 16 ετών
περίπου τότε καθ’ όσον είχε πεθάνει
ο πατέρας του , ο δε Μουσσές είχε
αποχωρήσει της κοινοπραξίας.
Χάρη δε
στην τελειότητα της αλέσεως η οποία
έγινε αμέσως γνωστή, άρχισαν να
καταφθάνουν από όλα τα τριγύρω χωριά
σημαντικά αλέσματα, που έπαιρναν τον
χρόνο όλης της ημέρας και ενίοτε και
μέρος της νύχτας.
Έτσι αυτό ( το
καινούργιο μηχάνημα ) έφερε ένα άλλο
κλίμα στο χωριό μας έναν άλλο
κοινωνικό και πολιτιστικό αέρα
.Δυστυχώς μετά τον πόλεμο , ήρθαν και
τα δεινά του . Άρχισε η εσωτερική
μετανάστευση προς τα αστικά Κέντρα.
Έτσι από τον τελευταίον ιδιοκτήτη οι κληρονόμοι του ΧΑΡΙΛΑΟΥ ΧΑΡΑΚΟΠΟΥ (τα παιδιά του Θεόδωρος-Νικόλαος-Γεώργιος&Λαμπράκης) αγόρασαν και δώρισαν στο Σχολείο Μπαμπίνης το προαναφερόμενο οικόπεδο το οποίο έγινε αργότερα η παιδική χαρά
Είναι αυτός ο χώρος που πατούμε.
FOTO:Τα αδέλφια Γιώργος & Λάμπρος Χαροκόπος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.