Γράφει:Ο Απόστολος Κομπλίτσης
''Ο ΑΚΑΡΝΑΝΑΣ''
Με
την φράση καλά ταξίδια, κλείσαμε το
πρώτο μέρος για τους επαγγελματίες
λεωφορείων και γραφείων τουριστικών
ταξιδιών. «Καλοτάξιδο» ήταν στο Mπαμπίνη
IN αυτό το πρώτο μας αφήγημα. Συνεχίζουμε
λοιπόν αυτήν την ιστορική μας αναφορά
και για έναν ακόμα κλάδο επαγγελματιών
του χωριού μας. Στο Β' μέρος θα σας
«ταξιδέψουμε» στα φορτηγά και το μοναδικό
ταξί.
Στο
ξεκίνημα τους εκείνη την εποχή και σε
αυτό το επάγγελμα, υπήρχαν πολλές
δυσκολίες αλλά και πολύ εργασία.
Το
πρώτο φορτηγό που έκανε μεταφορές στο
χωριό μας απ’ τις αρχές της δεκαετίας
του πενήντα (50), ήταν του Αλέκου Χαροκόπου
(Ρότσκα), ο οποίος είχε δύο παιδιά, τον
Πάνο και τον Γιάννη. Οδηγός του φορτηγού,
ήταν ο Θεόδωρος (Λάκιας) Παππάς. Για το
φορτηγό οι κύριες μεταφορές τότε ήταν
το βελανίδι και η μεταφορά καυσόξυλου
προς το Αγρίνιο. Κοντά στο φορτηγό
έβρισκαν εργασία πολλοί νέοι του χωριού
μας κόβοντας βελανιδιές κυρίως. Έτσι
είχαν ένα περιστασιακό εισόδημα που
"ξεγελούσε" την φτώχεια τους!!!
Κατά
το τέλος της δεκαετίας του 60 άλλα δύο
φορτηγά έκαναν την εμφάνιση τους στο
χωριό μας με καινούριες άδειες. Το πρώτο
που πήρε καινούρια άδεια, ήταν του
Θεόδωρου (Λάκια) Παππά το 1968. Ο Λάκιας
ο Παππάς ήταν ένα από τα τρία παιδιά του
παππα-κώστα στο χωριό μας. Είχε εκλεγεί
πρόεδρος το 64 και εκδιώχθηκε την άνοιξη
του 67 απ’ τους Απριλιανούς πραξικοπηματίες.
Έτσι συνέχισε ως την δεκαετία του 80 ως
ιδιοκτήτης φορτηγού, με κύρια ασχολία
την μεταφορά καπνού - δεμάτων – λιπασμάτων
–τσιμέντων – ζωοτροφών (βρώμη –
κριθάρι), στις αποθήκες συνεταιρισμών
στα γύρω χωριά.
Το
δεύτερο φορτηγό το έφερε στο χωριό μας
ο Βασίλης Χαροκόπος Μουσές, γιος του
Δημήτρη (Τάκια) Μουσέ. Κύρια ασχολία
ήταν η μεταφορά οικοδομικών υλικών
(Άμμος – τσιμέντα – κεραμίδια – ξυλεία)
καθώς το φορτηγό, ήταν ανατρεπόμενο και
ευέλικτο στις μετακινήσεις του.
Το 1974
κατά την επιστράτευση τα δύο φορτηγά,
είχαν επιταχτεί από τις στρατιωτικές
αρχές για την μεταφορά επίστρατων σε
διάφορες μονάδες.
Άφησα
τελευταίο το ταξί, γιατί ο Γάκιας, όπως
όλοι τον γνωρίσαμε και φωνάζουμε ακόμη,
Γιώργος Τασούλης του Σπύρου (πίπη), ήταν
μια ιδιαίτερα ευχάριστη περίπτωση
επαγγελματία. ΚΑΙ ΛΕΦΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΧΕΣ ΘΑ
ΠΗΓΑΙΝΕΣ ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΣΟΥ. Και μάλιστα,
θα απολάμβανες το χαμόγελο και τις
ιστορίες του. Ο Γάκιας, σχεδόν κάθε πρωί
έκανε δρομολόγιο, προς το Αγρίνιο με
επιστροφή και μάλιστα το αντίτιμο, ήταν
όσο και το εισιτήριο του ΚΤΕΛ.
Το
ταξί ο Γιώργος Τασούλης το έφερε στο
χωριό στις αρχές της δεκαετίας του 1960.
Εκτός από τα τοπικά, έκανε και πολλά
ταξίδια σε διάφορα σημεία ανά την Ελλάδα.
Πολλοί από τους πελάτες του τον
εμπιστευόταν στο πήγαινε έλα στον
πολιτικό τους!!!, στην μεταφορά χρημάτων
στην τράπεζα αλλά και σε πολλά προξενιά!!!
που ήταν σε εξέλιξη.
Σήμερα
στο χωριό μας ιδιοκτήτης ταξί είναι
ο Θεόδωρος (Λάκιας) Μπαρμπαρούσης
με τον γιο του Σπύρο.
Φωτο: Κωνσταντίνα Τασούλη
Θωμάς Παππάς
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.