Μπονόρα λίγο
πριν ''σκάσει'' ο ήλιος στη στράτα της
λαγκάδας, καθισμένος στα νεόχτιστα
παγκάκια που έφτιαξε ο Σύλλογος μας.
Μετρώντας τις εμπειρίες και ανιχνεύοντας
τις σκέψεις του Θανάση (Θάνου), θέλω να
σας μεταφέρω και να σας κάνω να νιώσετε
τη δύναμη και τη δίψα της ψυχής ενός
ανθρώπου για τη ζωή.
Ενός ανθρώπου
που παρότι τα μεγάλα προβλήματα
κινητικότητας διακωμωδεί τις τραγικές
του εμπειρίες και σου προσδίδει παράλληλα
θετική ενέργεια με τις σκέψεις του.
''Εγώ είμαι
ο Θάνος, ο έμορφος, Θανάσης ο λεβέντης.
Εγώ τα
περπατούσα όλα ετούτα εδώ τα δύστρατα
τις νύχτες και τις μέρες. Με αγαπούσαν
όλες οι όμορφες ξανθές και μαυρομάτες.
Μα αυτή εγώ που αγάπησα μου γύρισε τις
πλάτες!
Κάθομαι και
σκέφτομαι που έφυγε μακριά μου και σαν
ρόιδο φθινοπωρινό ραγίζει η καρδιά μου.
Η μοίρα μου
με έσπρωξε να είμαι στο καροτσάκι και
η κόρη που αγάπησα παντρεύτηκε πέρα
μακριά και πήγε στην Ιθάκη.
Σαν τον
Οδυσσέα τριγυρνώ έτσι σε τούτη τη ζωή
μου, μα Πηνελόπη δεν θα βρω όπως θαρρώ
όποια κι αν είχε η διαδρομή μου.
Έτσι το
φιλοσόφησα και στέλνω χαιρετίσματα εγώ
στον κόσμο όλο.
Μαντάτο θέλω
να τους πω σαν βόμβα μεγατόνων:
Η Πηνελόπη
“πέθανε” και υφάντρες δεν υπάρχουν!
Και όσοι μες
το μυαλό τους το έχουνε μεγάλο λάθος
κάνουν.
Γι' αυτό και
εσείς βρε άνθρωποι όταν με συναντάτε
μια καλημέρα είναι αρκετή.
Εγώ πάντα θα
αντεύχομαι να χαίρεστε αυτούς που
αγαπάτε''.
1- 08- 2017
Κομπλίτση
Αποστόλης
ΑΚΑΡΝΑΝΑΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Τα κείμενα των αναγνωστών που δημοσιεύονται εκφράζονται από τους ιδίους και δεν υιοθετούνται κατά ανάγκη από το παρόν ιστολόγιο.