Ο Κωνσταντίνος Λίχνος, με τη συλλογή διηγημάτων «Αδιέξοδοι καιροί», αποκτά ταυτότητα στα ελληνικά γράμματα. Περνά από το στάδιο γραφής με πρωτόλειο-ανιχνευτικό χαρακτήρα, για να εισέλθει σε αυτό της συγκροτημένης παρέμβασης στον δημόσιο λόγο, προσδίδοντας περιεχόμενο και οριοθετημένη έκφραση στις θεματικές με τις οποίες καταπιάνεται. Είναι σημαντικό, στην εισαγωγική αυτή αναφορά, να τονιστεί η πεζογραφική επιλογή κατάργησης του χώρου και του χρόνου εκ μέρους τού συγγραφέα, γεγονός το οποίο θα ήταν σε θέση να διαμορφώσει σωρεία προβληματικών ερμηνειών και δυσχέρεια στην αξιοποίηση χαρακτήρων και στοχεύσεων. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, του εν λόγω δημιουργού, η υπέρβαση του χρόνου και του χώρου λαμβάνει χώρα συνειδητά.
Περισσότερα https://thraca.gr